Vikan - 10.11.1988, Blaðsíða 40

Hróbjartur Lúðvíksson skrifar:
Árinni kennir
illur ræðari
eða hvað?
Eg var ^yrir suiman í vtkunni sem
leið. Ætlaði að ná í skottið á Stef-
áni Valgeirssyni fyrir hreppinn,
frystiliúsið, kaupfélagið og sláturhúsið
og ræða einhverja fyrirgreiðslu svo það
fari ekki allt á hvínandi hausinn hjá
okkur hérna fyrir norðan. Stefán er sá
eini sem eitthvert vit er í að tala við
þessa dagana.
Einn morguninn ráfaði ég inn á Hótel
Borg til að fá mér kaffi á meðan ég var að
bíða færis á Stefáni. Þá kom þar inn
gamall kunningi að austan sem líka var
að bíða eftir fyrirgreiðslu fyrir sinn
hrepp og sín blankheit. Við höfðum ekki
sést lengi. Hann settist hjá mér og var
mikið niðri fyrir og hélt yfir mér magn-
aða ræðu um ástandið, hvalamál og
sölumál. Ég kom bara ekki að einu ein-
asta orði.
Hann byrjaði á að segja, að það hefði
auðvitað komið eins og þruma úr heið-
skíru lofti þegar fréttist að þýskur versl-
imarhringur hefði jafnvel í hyggju að
hafna viðskiptasamningi við íslenska
aðila á þeim forsendum, að íslendingar
dræpu hvali. Þar af leiðandi er auðvelt að
láta lita svo út að íslendingar séu vont
fólk svo að við þá sé ekki hægt að eiga
viðskipti fyrir heiðarleg fyrirtæki hjá
frómri þjóð.
Það er ekki ný bóla að íslendingar
verði fyrir aðkasti vegna hvalveiða
sinna, sem þó eru að mestu aflagðar, en
þó eru enn veiddir 70 til 80 hvalir í vís-
indaskynL til að sanna eða afsanna að
hvalir séu í útrýmingarhættu.
Viðskiptaþvinganir eru ætið erfiður
og alvarlegur hlutur en eru síðnr en svo
óalgengar. Hryðjuverk af öllu tagi ríða
heimsbyggðinni. Það alvarlegasta að
þessu sinni er þó afstaða nokkurra
þingmanna sem vilja láta deigan síga og
hætta við hvalveiðar í vísindaslQmi.
Nú tók vinur minn sér örstutt málhlé
og drakk skjálfhentur úr kaffibollanum.
Áður en slíkar ákvarðanir verða
teknar, væri þá ekki athugunar virði
hvort ekki liggi aðrar ástæður að baki
riftun þessara samninga en einskær um-
hyggja fýrir hvölum. Hefur örugglega
ekki verið um hátt verð að ræða, slök
gæði eða skyndilega hagstæð kjör ann-
ars staðar sem er hin raunverulega
ástæða? Kannski eru sölumennirnir
bara ekki nógu góðir? Væri ekki vert að
athuga kjarna málsins áður en hlaupið
er með málið inn í þingsali og fljótfærn-
islegar ákvarðanir teknar.
Og vinur minn hélt ákafur áfram: Á
annað hundrað þúsund hvalir eru
drepnir í heiminum árlega, stórir og
smáir. Bandaríkjamenn eru langsam-
lega stórvirkastir í því drápi. Páar þjóðir
hneykslast þó meira vegna hvaladrápa
annars staðar í heiminum og af völdum
annarra þjóða. Ólíklegt má þykja ef hval-
veiðar íslendinga ríða baggamuninn,
Það er ekki ný bóla að íslendingar verði
fyrir aðkasti vegna hvalveiða sinna sem þó eru
að mestu aflagðar. . .
n,
40 VIKAN 25. TBL. 1988