Vikan - 10.11.1988, Síða 23

Fjögurra ára gömul hóf Alla
Pugatjova píanónám; sex ára
hélt hún sinn fyrsta konsert.
parketlagt á sérstakan hátt og
innlagt með tíglum úr dökkum
viði. Hvítur flygill stendur í
einu horninu og mikil hljóm-
tækjastæða í öðru. Mikið er um
blóm og mest ber á gula
litnum. Útsýnið er engu líkt...
Síðan kemur hún inn, dálítið
þreytt en þó glaðleg. Alla
Pugatjova er 39 ára gömul. Föt-
in hennar eru aðallega í svört-
um lit og hárið er mikið og eld-
rautt. Hún er ekkert meira mál-
uð en austurevrópskar konur
yflr höfuð. Hún er fremur smá-
vaxin og örlítið þybbin; hlátur-
inn er afar smitandi. Þegar
kveðjurnar eru yflrstaðnar þá
förum við í gang.
Rokksöngkona,
lagasmiður og
listmálari
Alla Pugatjova er allt í senn;
söngkona, textahöfundur,
lagasmiður, málari, leiktjalda-
hönnuður og ffiðarsinni.
,Já, ég hef aldrei litið á mig
sem eingöngu rokksöngkonu,
meira sem allsherjar listamann-
eskju. Og ég get ekki sleppt
neinu af því sem ég er að gera,
þá fyndist mér ég aðklemmd.
En því er ekki að neita að rokk
syng ég mikið.“
Því er einnig þannig varið í
Sovétríkjunum að hún erþekkt
fyrir allt sem hún gerir, þó fyrst
og fremst sé litið á hana sem
rokkhljómlistarmann — og það
engan venjulegan. Hún hefur
markað djúp spor í vitund
fólksins í Sovét.
„Mér er hjartfólgnast að geta
stuðlað að betra mannlífi, en
auðvitað um leið að gleðja fólk
með söngvum mínum og tón-
list - og þar kemur rokkið inn í
myndina, ásamt annarri tónlist
og textum. Tónlistin er líklega
besta byggingarefnið til að
brúa bilið að milli þjóða!"
Hún stendur upp um leið og
gengur að barnum. Hún biður
um hressingu fyrir okkur og
kemur síðan ásamt Ludmilu
með ávexti, drykki og hlátur.
Grænmetisæta
og nátthrafn
„Ég borða aldrei morgunmat
og er mjög morgunsvæf. Þegar
ég er heima fer ég yflrleitt ekki
á fætur fyrr en um tíu, ellefu
leytið. Ég er nátthrafh, með
öðrum orðum, sem borðar eins
konar hádegis-kvöldverð ein-
hvern tíma um eftirmiðdaginn.
Grænmetisfæði. Og þá kviknar
á mér. En því miður er uppá-
haldsmaturinn minn ekki til
hér, en það eru ýmsar tegundir
af salati og heilsufæði. Það er
einu sinni þannig að kartöflur
eru þjóðarréttur okkar...“
Og það kviknar svo sannar-
lega á henni þennan dag þó há-
degis-kvöldverðurinn saman-
standi ekki af öðru en perum
og vínberjum sem skolað er
niður með flösku af rauðu
kampavíni fr á Krímskaganum —
sem á stendur Alla 88. Og við
skálum í þessu kampavíni. Við
setjumst síðan og Alla lætur
annan fótlegginn dingla yfir
gyllta sófabrúnina, en á fætin-
um er hvítur silkisokkur
skreyttur tveimur stjörnum.
„Ég er nokkuð flókinn per-
sónuleiki — eins og smekkur
minn. Ég er fljót að reiðast — en
fljót að jafna mig og þá biðst ég
afsökunar. Ég hlæ mikið, græt
mikið. Rómantík, angurværð,
glens og gaman er það sem ég
er búin til úr. Og smáskammtur
af alvöru. Og ég get aldrei sung-
ið nema mér líði vel.“
Hún stekkur á fætur og að
flyglinum og spilar fyrir okkur
Hún er 39 ára og hljómplötur hennar hafa selst t meira en 220
milljón eintökum.
lítið lag sem hún hefur aldrei
spilað fyrir neinn áður. Mel-
ódía, austurlenskari en þær
sem við erum vön að heyra, en
sem lýkur með hröðu og vest-
rænt blönduðu rokki. Þegar
síðasti tónninn deyr út kemur
hún til okkar aftur.
Tina Turner
uppáhaldssöngkona
„Mér þykir gaman að allri fal-
legri tónlist, en uppáhaldið er
rússnesk þjóðlagatónlist og
hart rokk. Ef ég ætti að nefha
einn tónlistarmann sem ég dái
þá mundi það vera Tina Turner
— vegna þess hversu kröftug
hún er en einnig af því að hún
tekur sjálfa sig ekki alltof alvar-
lega og vegna sviðsffamkom-
unnar."
Á meðan á samtalinu stendur
hringir síminn látlaust og mik-
ið er um mannaferðir í íbúð-
inni, en Alla Pugatjova svarar
sjaldnast símanum sjálf og læt-
ur sér fátt um allt fólkið
finnast, þ.e.a.s. tónlistarmenn,
listamenn og vini sem eru sí-
fellt að koma eða fara. Aftur á
móti er hún alltaf á fartinni og
rýkur á fætur og sækir teikn-
ingu sem sýnir tillögu að nýju
plötuumslagi, þvínæst til að
sækja glös, koníak og sígarett-
ur... og hún sem var búin að
vera hætt í mánuð.
,Já, það er heimskulegt að
reykja! En svo róandi! Og ég
verð að segja ykkur sögu um
þetta. Þegar ég hætti að reykja,
þá samdi ég lag sem heitir
„Hendum sígarettum". En fólk
misskildi þetta heldur betur,
því á hljómleikum hjá mér þá
henti það sígarettum upp á
svið...!“
Marmarabaðker
og gullbidet
Nú er Alla virkilega komin í
stuð — þrátt fyrir kæfandi hita
inni, sem í allri Moskvu er alltaf
stilltur á hæsta - jafnt sumar
sem vetur. En við þurfum að
létta á blöðrunni og inni á baði
biður okkar óvænt sjón. Bað-
herbergi Öllu Pugatjovu er
smækkuð ævintýrahöll. Þar eru
ekki einungis nauðsynjahlut-
irnir - gulllitir - heldur eru þar
innréttingar allan hringinn:
speglar, gyllt bidet, löng og
mikil hilla fúll af öllum bestu
snyrtivörum og ilmvötnum
Vesturlanda. En mest hrífúr
okkur niðurgrafna marmara-
baðkerið með tveim símum -
annar fyrir Pugatjovu og hinn
fýrir umboðsmanninn og gesti.
Hér, eins og alls staðar annars
staðar, angar allt af lavendel-
ilmi.
25. tbl. 1988 VIKAN 23