Vikan - 26.07.1990, Blaðsíða 50

KROSSGÁTUGERÐ: GÍSLI ÓLAFSSON
u -UáL" RR LoFT- BRt) fltXIIN fíVHXT- BR tflr V fRum- £FNí RCTfl V VéRr?Ð| óýíKfl- LftKXU
TRi-n
i! M i rÓNN
j ~]
w 1i, i a: , -O fQ LoFfi 5/CDýR
í?ÍKi i uí.n. 3
"••••■ • ~ 7SS5- ‘ m ct 3 t>C = V ÍN- $TÚKR
t UlL- L/R 'RM- \JNN i rfu.fl ORÍ>- TPK Biblíu- NfiPN rthPtá- '8 í , BLtírJft UflN 5/t i £lD5- Nfyr/
H'oíti, RoPi O.FL. R£n- inC-i LO$T 'P FLÍK 13
$NÖU- 1 UR ÚR kÓFI WVAoBf KflKfl
r LF\Cr- F/CRÐB HRftFNfl- KL'Oft 5 rflNÆi SÖMl/
ÓrtiK H &L/tí> l- LFlKlNN LJ’O S- Kt'R (. Ruaífl
LÍKflMS- hí-ut i> T'v/’í- Kt-T. lokkRR KHTTfl R- HLJÓÐ
L byNCrJD Kft/v/v- bÖKNfl- STöFnun Rt Nn- UR FAÖk'Tfi BoRO í, SovfT
SftM- b\LT. T* LfíUP- UR Is? ▼ CQ> i k >~ £
i rv\ 5 T\Crí- BNDlU : ETKUR 2>ý R SRlR 14
KKRL> Soves K S0RC,> T/ÓMaV F£t>l HEfAR L9lK- \slN Fl SKuR> fO RN *>ÖCrN >
r > » Lflc;- rst
GrÆTfl UR rfiBi- hlJ bd RÍKt h itr
Kíkl íKröt- Uí> UT tl 1 ÐAJ- RfefiR- KONB FOR- FEiUR
(*Luf- f\sJ ■ 5PIZ.D- \JN N 1 L'BTlNf/ VI B' B i T ruNíLfi s ó' M u
i F\f- bF KR IZ MIS- . IhORSK.)
JÖLU PUNT
? UECrN 6VI2>
r MIHHKP TPT'P- Þ>FP- IN^U MyNT \I£1LPi VR/V' R/cKT/
SÖM u FkTZK- ,UR FOR- 5ETTN- oppyfíx- PrNT>l L'E - LtCrUR BlNK- srA fuR 6RIND f|UW|R R FLU&l
t~ TiPl- RÐ\3 Ky n- (a'RTTvP. 2

\ PST fÆíié LOK- pöfl
fíN^Lrrs- HLl/TRR t SP£Ki>L- HflSUR K'PN- DvRS
KV6N- í> y r. Ei ruR- EFNI
r XlRyKK N'ÍÍS- N Cr LBCr TÍwD 1
iM' K / t: SfíMHLT Tfitfl T R L.R SÉrhlt. T&NA/ 5K.5T
r $Ö/\Al/ > T ONsJ 10 > OEN'b- HN- LtlKI
Hvais II $0MV > i r >
i X 3 4 i11 L 7 % cl 10 II li 13 IV IS"
Frú McWilliams
og eldingarnar
Frh. af bls. 49
ég að setningin sé aðallega í þágufalli og eign-
arfalli og þolfalli skotið inn í á einstöku stað til
að auka áhrifin, svo ég geri ráð fyrir að átt sé
við að maður verði að hafa einhverja málmhluti
á sér.
- Já, það hlýtur að vera. Það er skynsamleg
ályktun. Það verður þá eins konar eldingarvari.
Settu brunaliðshjálminn á höfuðið, Mortimer.
Hann er úr málmi.
Ég náði í hjálminn og setti hann á höfuðið. -
Hann reyndist bæði þungur og óþægilegur á
heitri sumarnóttu inni í lokuðu herbergi.
- Mortimer, settu á þig sverðið þitt. Mér
finnst þú ættir að hafa eitthvað til að vernda þig
um miðjuna. Ég hlýddi. - Þú ættir líka að hafa
eitthvað á fótunum. Settu á þig sporana þína.
Ég hlýddi þegjandi og bældi niður reiðina.
- Mortimer, hér stendur: Das Gewitter
láuten ist sehr gefáhrlich, weil die Glocke
selbst, sowie der durch das Láuten veran-
lasste Luftzug und die Höhe des Thurmes den
Blitz anziehen könnten. Mortimer, þýðir þetta
að það sé hættulegt að hringja ekki kirkju-
klukkunum í þrumuveðri?
- Já, það lítur út fyrir það - ef þetta er hlut-
taksorð í nefnifalli eintölu býst ég við að það sé
rétt. Já, ég held að það þýði að vegna hæðar
kirkjuturnsins og af því að það vantar Luftzug
sé ákaflega hættulegt (sehr gefáhrlich) að
hringja ekki kirkjuklukkunum í roki og ennfrem-
ur...
- Sleppum því, Mortimer, við skulum ekki
eyða dýrmætum tíma í að tala. Náðu í stóru
borðbjölluna sem hangir frammi í anddyrinu.
Litli sumarbústaðurinn okkar stendur uppi á
hæð með útsýni yfir dalinn. í grenndinni eru
nokkrir bóndabæir. Þegar ég var búinn að
standa í sjö eða átta mínútur uppi á stól og
hringja þessari hræðilegu bjöllu voru glugga-
hlerarnir skyndilega rifnir frá aö utan. Hás rödd
spurði:
- Hvað gengur eiginlega á hér?
Hvert andlitið á fætur öðru birtist á rúðunni
og ótal augu störðu á náttfötin og hinn her-
mannlega klæðnað minn. Ég sleppti bjöllunni,
hoppaði ofan af stólnum og sagði:
- Það er ekkert að, góði vinur. Þrumuveðrið
hefur bara valdið okkur dálitlum óþægindum.
Ég var að reyna að forða okkur frá eldingunum.
- Þrumur og eldingar? Þú hlýtur að vera
genginn af göflunum, McWilliams. Það er
heiðskír himinn og yndislegt veður. Það hefur
ekki verið neitt þrumuveður.
Ég leit út og varð svo undrandi að ég kom í
fyrstu ekki upp nokkru orði. Svo sagði ég: - Ég
get ekki skilið þetta. Ég sá greinilega glamp-
ana af eldingunum gegnum gluggatjöldin og
hlerana og heyrði þrumurnar.
Mennirnir lögðust niður hver af öðrum og
veltust um af hlátri. Einn af þeim stundi:
- Það er verst að þér skyldi ekki detta í hug
að draga frá glugganum og líta á stóru hæðina
þarna hinum megin. Það sem þú heyrðir voru
skothvellir og þú sást blossana af skotunum.
Það kom nefnilega skeyti um miðnættið þar
sem tilkynnt var að Garfield hefði hlotið kosn-
ingu ... Það var allt og sumt. □
50 VIKAN 15TBL. 1990
Lausnarorð síðustu krossgátu:
HUNDAVAÐSHÁTTUR