Vikan


Vikan - 23.08.1990, Page 38

Vikan - 23.08.1990, Page 38
Frh. af bls. 37 hann, hann lyfti upp „medicine" poka með kögri og gaf mér bendingu með höfðinu um að ég ætti að kafa í pokann. Ég dró upp úlfatönn sem hann benti mér að leggja á jörðina. Hann gaf mér merki um að taka annan hlut og svo koll af kolli þar til ég var búinn að draga fjóra hluti. Þá sagði hann: „Þetta táknar..." og „sýnin" hvarf. Ég var alveg viss um að þessi „sýn“ hefði eitthvað með dýra „medicine" að gera. Við Jamie fórum strax að ræða um hvernig við gætum útfært hana. Við töluðum um að gera alla „medicine" hlutina úr plasti og ýmsar aðrar hugmyndir komu upp, þangað til Jamie sagði allt í einu: „Þú fékkst „sýnina" og ég er með spilin, viö eigum auðvitað að gera spil.“ Þessi fundur okkar átti sér stað í Taos og strax fyrsta kvöldið skrifuðum við fyrstu þrjú spilin. Síðan fluttum við okkur til Santa Fe þar sem Jamie á hús og lukum bókinni á einni viku. Enn þann dag í dag hef ég ekki hugmynd um hvað Jamie sagði í tarotlestrinum. í raun er spilastokkurinn ekki annað en „medicine" poki nútímans. Spekin er enn hin sama en í staðinn fyrir að draga bút úr skinni úlfsins upp úr pokanum er dregið spil með mynd af honum. Ég hef orðið var við að spilin tengja nútímafólkið við náttúruna og fá þaö til að opna augun fyrir því jafnvægi sem þarf að ríkja milli manna og dýra, allra lifandi vera á jörðinni og í raun jarðarinnar líka því hún er lifandi vera. Vinsældir spilanna hafa verið miklar f Bandaríkjunum og þau hafa í meira en ár verið í fyrsta sæti á lista hjá stærsta dreifingaraðila nýaldarefnis, yfir bækur og hjálpartæki sem fólk notar í andlegri leit. Ég er mjög ánægður með að hafa komið þekkingu forfeðra minna á framfæri og gert öðrum kleift að notfæra sér hana.“ SHAMANINN DAVID CARSON En hver er „shamanista" hliðin á David Carson? „í öllum menningarsamfélögum, þar sem „shamanismi" er viðurkenndur, er um tvenns konar shamana eða seiðmenn að ræða, þá sem fæðast inn í shaman fjölskyldur og þá sem hafa shaman hæfileika og þjálfa þá síðan upp. Ég fell undir fjölskylduflokkinn en auðvit- að er ég stöðugt að bæta við þekkingu mína. Á ferðalagi mínu um Island undanfarna daga hef ég skynjað sterkt að hér á landi hefur örugg- lega verið mjög sterk seiðmenning. Ég finn tengingu við blundandi kunnáttu sem án efa hefur verið notuð í gegnum aldirnar og er að koma fram aftur. Rúnirnar eru ekkert annað en „Medicine Card“ ykkar. Shamanar nota á- kveðnar aðferðir til að breyta vitundarástandi sínu en margir þeirra geta einnig breytt útliti sínu með „hamskiptum" og tekið á sig hinar ýmsu myndir. Starf mitt sem shaman hefur aðallega verið í gegnum skriftir og námskeið sem ég hef haldið víðs vegar um Bandaríkin. Heimurinn skiptist í þrjú raunveruleikasvið hjá indíánunum, efri heiminn, miðheiminn (okkar heim) og undirheiminn. Indíáni getur í hugleiðslu farið niður i undirheim og náð sambandi við leiðbeinanda sinn í gegnum breytt vitundarástand, fengið upplýsingar um hvert máttardýr hans er og hvernig það getur hjálpað honum. Fyrir indíánanum er þessi David Carson og Guðrún G. Bergmann að lokn- um Ghost Shirt dansinum. heimur annar raunveruleiki, raunverulegri en sá heimur sem við erum í hér í miðheimi en fyrir hvíta manninum er þetta tóm ímyndun eða ofskynjun og því ekki mikilvæg. Þarna liggur ef til vill meginmismunurinn á milli menningar okkar.“ Eitt þekktasta dæmið um samskipti hvítra og indíána og þann lærdóm sem hvíti maðurinn sækir til indíána í dag er ef til vill að finna í bók- um Lynn Andrews. Hvert var samband ykkar Lynn? „Við Lynn bjuggum saman í sjö ár og hún kynntist lifnaðarháttum og heimspeki indíána í gegnum mig og Chuck (Hyemeyohst) Storm. Lynn tileinkaði mér fyrstu bók sína, Medicine Woman, með orðunum „The Truly invisible one“ eöa hinn raunverulega ósýnilegi. Móð- ursystur mínar voru andlegir leiðbeinendur hennar.“ Hvað var það sem fékk þig til aö þiggja boð Snæfellsásmótsins og koma til íslands? „ísland hefur alltaf heillað mig og ég vissi ýmislegt úr sögu ykkar. Meðal annars hafði ég lesið um Egil Skallagrímsson og Höfuðlausn hans og ég hafði kynnt mér ásatrú. Mér skilst það hafi verið hlegið nokkuð að því að ég skyldi spyrja þig, Guðrún, í okkar fyrsta sím- tali, hvort ekki væri staður „where all your chi- efs used to meet“ (þar sem allir höfðingjarnir hefðu hist). Ég átti við Þingvelli en það er frek- ar erfitt að bera nafnið fram. Mér finnst landið ykkar ákaflega fallegt. Ég hef raunar alltaf sagt aö ekki sé til fegurri stað- ur á jörðinni en Taos í New Mexico þar sem ég bý en ég verð að endurmeta þá skoðun eftir að hafa séð ísland. Ég er alveg heillaður yfir allri þeirri orku sem er í þessu landi. Það lýsir af Jöklinum á Snæfellsnesi og ég er alveg viss um að í gegnum hann liggur leiðin inn í fimmta heiminn, eins og indíánarnir kalla það, það er að segja þá nýju heimsmynd sem margir kalla Nýöldina. Ég lít á Móður Jörð sem lifandi veru og mér finnst ég skynja hjartslátt hennar svo vel hér uppi á Islandi. Það var stórkostlegt að skoða hverina við Geysi og Gullfoss er mjög öfiugur. Ef ég fengi einhvern tímann krabba- mein myndi ég fara og sitja við þann foss í nokkra daga. Vatnsorkan virðist vera mikil hér á landi og tengist sennilega miklu tilfinninga- flæði og næmi hjá íbúum landsins. Það vildi svo einkennilega til að daginn áður en hringt var í mig frá Islandi hafði ég farið á bílskúrssölur með dóttur minni og keypt mér bók um fsland. Það var eins og ég fyndi á mér á hverju var von. Kvöldið sem hringt var í mig var ég að bíða eftir að eignast barnabarn. Dóttir mín eignaðist reyndar síðar þá nótt litla dóttur. Rétt áður en hringt var hafði ég lagt mig. Yfir rúminu var himnasæng og þegar ég var lagstur upp í fannst mér birtast leðurblaka yfir mér. Hjá indíánum er leðurblakan tákn fyrir fæðingu, sem í þessu tilviki var fæðing dóttur- dóttur minnar, en leðurblakan er líka tákn fyrir endurfæðingu og það er hún sem mér finnst ég hafa upplifað hér á landi." Islendingar eru ekki, frekar en aðrir hvítir menn, mjög kunnugir dönsum og siðum indf- ána. Þú leíddir sérstakan dans, Ghost Shirt Dance, á Snæfellsásmótinu. Hvernig bar það til? „Þetta er ein af þessum „tilviljunum" sem manni finnst eftir á að hafi alls ekki verið tilvilj- anir heldur hafi verið eitthvað sem átti að gerast. Þú manst að þú hringdir í mig, Guðrún, og baðst mig um að vera með einhvern dans á kvöldvökunni hjá ykkur. Ég tók það svona mátulega alvarlega og hugsaði með mér að ég myndi setja einhver spor saman og leiða ykkur í hringdans. Ég fór að stíga ýmis spor og spá í hvað yrði heppilegast. Ég var eiginlega kom- inn niöur á það að dansa hringdans, þar sem konurnar færu í aðra áttina og mennirnir í hina. Inn á milli gerði ég grín að því að ég væri Fred Astaire indíánanna. En svo fór ég að ræða þessi mál við Night- chase vin minn. Hann sagði mér þá að hann hefði fengið draumsýn um að það þyrfti aftur að dansa Ghost Shirt dansinn og nú til friðar og sameiningar öllu mannkyninu og sem opn- un inn í fimmta heiminn, sem þið kallið Nýöld. Hann vildi endilega að ég færi með þann dans til íslands. Ég var hikandi og spurði hann hvort hann teldi rétt að ég tæki þetta að mér en hann svaraði því til að hann teldi að rétti tíminn væri kominn og það væri mitt „medicine11 að endur- vekja dansinn. Af mörgum ástæðum var ég enn hikandi. Ég átti að fara að endurvekja dans sem hafði ekki verið dansaður í um hundrað ár. Það hafði ver- ið reynt áður og ekki heppnast. Ég átti að fara að dansa hann í ókunnugu landi, eingöngu með hvítu fólki sem vissi sama og ekkert um sögu dansins, það vantaði rétta tónlist og ým- islegt fleira. Nightchase, sem spilar á trommur við hátíðarathafnir, bauðst til að fara í hljóðver og taka upp rétta tónlist við dansinn. Þessi tónlist hefur aldrei áður verið hljóðrituð. Við komumst i samband við aðila sem bauðst til að taka að sér hljóðritunina. Venjulega syngja indíánarnir um leið og þeir tromma en í upp- tökunni þurfti Nightchase að spila fyrst og syngja svo. Hann hafði aldrei gert það áður en upptakan gekk svo vel að allt heppnaðist i fyrstu töku. Við komum með nokkrar segul- bandsspólur með okkur til (slands en tónlistin kemur til með að fást i versluninni Betra líf undir lok september. Titill spólunnar er: Open- 38 VIKAN 17. TBL. 1990

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.