Vikan - 23.08.1990, Blaðsíða 41

tvinna saman heimilislíf og
hljómlistina og George Harri-
son lifir huggulegu kastalalífi
meö konu sinni, Oliviu, og
vegnar vel í viðskiptalífinu.
Þegar bítlakonur komu til
sögunnar var þeim illa tekið
af eigingjörnum aðdáendum
Bítlanna víða um heim. Þær
tóku þátt í tónlistinni með þeim
við dræmar undirtektir og
margir töldu þær öðrum frem-
ur hafa eyðilagt hina einu
sönnu bítlatónlist. Harðir dóm-
ar það. Á þetta einkum við um
Yoko Ono og Lindu McCart-
ney sem voru sagðar eiga
stóran þátt í þeirri misklíð sem
upp kom á milli höfuðpaur-
anna, Lennon og McCartneys.
Tíminn læknar öll sár og
ölduganginn hefur fyrir löngu
lægt. Þær hafa komið mörgu
góðu til leiðar, staðið af sér
ágang og ámælin öll og notað
aðgang sinn að digrum sjóð-
um peninga til ýmissa mál-
efna. Fremst í flokki fer Yoko
Ono sem enn boðar friða á
jörð og er trú málstað
Lennons.
Nýverið hefur sú minnst
þekkta, Olivia Harrison, vakið
athygli á bágu ástandi munað-
arlausra barna í hinu bylting-
arhrjáöa landi Rúmeníu. Hún
gerði sér ferð til Rúmeniu í vor
til að kynnast ástandinu af eig-
in raun, kom heim hreinlega (
sjokki og hefur síðan ekki
aldeilis látið sitja við orðin tóm.
Hún hefur hrundið af stað
hjálparstarfi, stofnað sjóð til
styrktar börnunum, staðið fyrir
lyfjasendingum til Rúmeníu,
safnað fötum og hreinlætisvör-
um og síðast en ekki síst feng-
ið Barböru Starkey, Lindu
McCartney og Yoko Ono til
liðs við sig til að sinna málefn-
inu. Eiginmanninn George bað
hún um liðsinni og hefur hann
nú snarað saman upptökum
með heimsþekktum tónlist-
armönnum á hljómplötu sem
ber heitiö Nobodys child og
mun allur ágóði af henni renna
til styrktar munaðarlausum
börnum í Rúmeníu.
„Ástandið þarna er vægast
sagt hræðilegt. Börnin eru
geymd eins og dýr í búri, al-
næmi grasserar og næringar-
skortur birtist manni í Ijótustu
myndum hvert sem litið er. Að-
búnaður allur og gífurlegur
óþrifnaður er ekki sæmandi
nokkurri mannlegri veru og
börnin kunna ekki einu sinni
að gráta lengur. Þau vita ekki
til hvers. I þessu landi harð-
ræðis og stjórnarhátta einræð-
is var hverri konu gert að eiga
fimm börn burtséð frá efnum
eða aðstæðum og fóstureyð-
ingar í neyðartilvikum voru
jafnvel harðbannaðar," segir
Olivia Harrison harðákveðin í
því að bæta ástandið.
George Harrison lá ekki á
liði sínu og var ekki lengi að fá
stjórstjörnurnar til að leggja
hönd á plóginn. Hljómsveit
hans, Travelling Willburys,
með þá Jeff Lynne, Bob Dylan
og Tom Petty innanborðs flyt-
ur titillagið Nobodys child en
það er yfir þrjátíu ára gamalt,
sungið af Lonnie Donegan
árið 1959. Þeir mundu eftir
laginu en textann kunnu þeir
ekki allan svo þeir fylltu upp í
eyðurnar með eigin skáldskap
og fóru létt með það. Billy Idol
lagði til eitt lag, Elton John
samdi og hljóðritaði lag þegar
hann hafði spurnir af framtak-
inu, Stevie Wonder átti á lag-
er lag sem hæfði, sömu sögu
Olivia bað
George Harrison
um aðstoð við
hjálparstarfið og
tveim dögum
síðar var
hljómplata
komin vel á veg.
er að segja af Eric Clapton.
Paul Simon var vant við látinn
við upptökur en gaf leyfi fyrir
notkun á laginu Homeward
Bound, hljóðritun þar sem
hann og George sungu það
saman á hljómleikum fyrir tólf
árum. Guns N’Roses, Dave
Stewart (Eurythmics), Van
Morrison, Mike and the
Mechanics, Bee Gees og Du-
ane Eddy lögðu einnig sitt af
mörkum.
„Það komust færri að en
vildu en ég varð að vinna að
þessu í miklum flýti og loka
málinu á tilsettum tíma,“ segir
George Harrison ánægður
með árangurinn. Nú er hljóm-
platan komin út, sannkallaður
stjörnufans sem syngur og
leikur til styrktar munaðarlaus-
um börnum í Rúmeníu. Við-
brögðin láta ekki á sér standa
og skal engan undra. Nöfn
flytjenda segja sitt, hvað þá
annað.
Kveikjan að þessu öllu var
lítil mynd í bresku dagblaði af
rúmensku barni meö alnæmi
sem Olivia Harrison sá fyrir til-
viljun. Átakið er orðið að
kröftugri hreyfingu sem án efa
á eftir að hjálpa mörgum sár-
þjáðum börnum i Rúmeníu á
legg við mannsæmandi að-
stæður. Bítlakonur hafa mikil
áhrif þegar þær beita sér. □
Kirkjukór
Prúðuleikara
Höfundur Prúðuleikaranna,
Jim Henson, lést á sjúkra-
húsi í New York fyrr í sumar
og var lungnabólga bana-
mein hans. Hann varð 53 ára
og bjó síðustu ár ævi sinnar
á Englandi þar sem heitir
Hampstead.
Jarðarförin fór fram í St.
Paul dómkirkjunni að við-
stöddu fjölmenni og var at-
höfnin gleðirík að ósk hins
iátna. Óvenjuleg skipan kirkju-
kórsins vakti athygli því
Prúðuleikararnir sjálfir voru
Hensonhjónin skömmu áður en Henson lést.
Á neðri myndinni má sjá hluta Þrúðuleikaranna
sem skipuðu kirkjukórinn vlð útför hans.
þar mættir og þöndu radd-
böndin. Þó vantaði höfuðþaur-
inn, froskinn Kermit, i kórinn
en Henson lét honum í té rödd
sína í öllum sjónvarpsþáttum
og á hljómplötum þannig að
segja má að rödd Kermits hafi
farið með Henson í gröfina.
Svínku var líka sárt saknað en
raddgjafi hennar, Frank Oz að
nafni, talar og syngur einnig
fyrir björninn Fossa og hann
var í kórnum ásamt Gonzo,
Dýra og öllum góðkunningjum
okkar úr stétt Prúðuleikara.
Sagt er að sjaldan eða
aldrei hafi jafnlitríkur söngur
og margbreytilegur hljómað
innan veggja hinnar frægu
kirkju og margir felldu tár þeg-
ar leikin var stutt hljóöritun á
söng Kermits (Jims Henson)
úr Rainbow Connection. Með-
fram kirkjubekkjunum var rað-
að litlum trjáþlöntum til vitnis
um ást Hensons á gróðri og
náttúru jarðar svo útför þessi
var um margt ööruvísi en
venjulegar jarðarfarir.
Jane Henson, ekkja hins
látna, og dóttir hans, Cheryl,,
höfðu beðið kirkjugesti um að
klæðast ekki svörtu þvf at-
höfnin ætti að vera lífleg og
gleðirík. Sonurinn Brian las
uþp bréf frá föður sínum sem
endurspeglar lífsskoðun
Hensons: „Gætið hvert
annars, elskið og fyrirgefið
öllum. Þetta er gott líf, njótið
þess.“
Aðdáendur Prúðuleikar-
anna eru sagðir 235 milljónir
manna víða um veröld og þrátt
fyrir fráfall höfundarins koma
þeir til með að njóta leiks
Prúðuleikaranna áfram því
Walt Disney fyrirtækjasam-
stæðan keypti höfundarréttinn
eins og hann leggur sig fyrir
rúmu ári. Kaupverðið? Litlar
hundrað milljónir dollara eða
sem samsvarar tæpum fimm
milljörðum íslenskra króna. □
17. TBL. 1990 VIKAN 41