Vikan - 30.05.1991, Blaðsíða 22

TEXTI OG MYNDIR: JÓN BJÖRGVINSSON
VIÐVÖRUN!
VÍKINGARNIR
„Vift náum í þær á
leiftinni líkt og vflángamir
á sínum tíma," var
svarift.
er alla leift til Ameríku.
Þegar haft er í huga hve
víkingaskipatraffíkin hef-
ur dregist mikið saman í
Reykjavíkurhöfn á síðustu
þúsund árum má vissulega
tala um það sem fréttnæma til-
viljun aö tveir óskyldir leið-
angrar skuli sigla þangað inn
sama daginn.
Það var fyrir aðeins nokkr-
um mánuðum sem áhafnir
tveggja stærstu skipanna
vissu hvor af för hinnar. Annar
leiðangurinn er norsk/íslensk-
ur. Hann ætlar að sigla yfir
hafið á einu stóru og tveimur
Karlar, ef ykkur þykir ennþá vænt um
gömlu brýnin læsið þau þá inni næstkom-
andi þjófthátíftardag. Þá má búast vift
stærsta strandhöggi sem gert heffur verift
hér á landi síftan í Tyrkjaráninu. Þessa
dagana er ósigrandi ffloti víkingaskipa aft
leggja upp til íslands og hætta er á aft
áhafnirnar verfti orftnar hungraftar í
kvenpening þegar þær sigla fleyjum sínum
inn á Reykjavíkurhöffn á þjófthátiðardag-
inn. Þetta er ekki í gríni mælt. Áhöfn eins
skipsins var aft þvi spurft
þegar hún lagði úr höfn á
meginlandinu hvers
vegna engar konur væru
meft í förinni, sem heitift
minni skipum til að minna Kan-
ana á hver fann landið þeirra
fimm hundruð árum á undan
Kólumbusi, en á næsta ári
minnast þeir þess, að fimm
hundruð ár eru frá „landa-
fundi“ hans.
Hinn leiðangurinn
á sér öllu óvana-
legri uppruna.
Þegar menn
hjóla tvívegis
fjögur þúsund
kílómetra
leið frá
KOMA
ST/f RSTA STRANDHÖGG SÍÐAN í
TYRKJARÁNINU í UPPSIGLINGU
Á ÍSLANDI
22 VIKAN nnLTOi