Vikan - 30.05.1991, Blaðsíða 47
kvæðs atferlis og rangra við-
horfa.
EIGINGIRNI ER
VARHUGAVERÐ
Meðan fóik er að þróa eins
náin tengsl og þau tengsl sem
myndast á milli karls og konu,
sem dragast hvort að öðru,
verður trúlega nokkur mis-
brestur á tengslum viðkom-
andi við fortíð sína. Þessi nýju
tengsl eru líka oftast þess eðl-
is að þau krefjast bæði mikils
tíma og aðhlynningar, auk
þess sem oftast gætir nokkurr-
ar eigingirni í sambúðinni, að
minnsta kosti fyrst framan af.
Slíkt á þó aldrei að vera á
kostnað barnanna okkar frá
fyrra hjónabandi eða sambúð.
Sama sjónarmið nær reyndar
yfir þau börn sem getin eru án
þess að foreldrar séu stöðugt
samvistum. Þau eiga að sjálf-
sögðu sinn rétt.
í tilviki pabba þíns ert þú
barnið hans og við þig hefur
hann ákveðnar skyldur á
sama tíma og hann hefur ann-
ars konar skyldurvið nýju kon-
una. Vafalaust er erfitt fyrir
hann í þessari stöðu að gera
svo ykkur báðum Ifki. Það get-
ur verið erfitt fyrir flesta í hans
sporum.
Málið er bara að það er
heldur óraunhæft að óska rétts
skilnings barns á breyttri af-
stöðu og kringumstæðum for-
eldris og er þá átt við yngri
börnin fremur en þau sem eldri
eru og þroskaðri.
Aftur á móti er eðlilegt að
reikna með að nýi aðilinn, sem
er fullorðin manneskja, sýni
ögn meiri skilning á fortíð
maka síns og börnum sem
henni tengjast og eiga sinn rétt
á sambandi við foreldri sitt í
nútíð, þó það búi ekki á sama
heimili. Á þessu er því miður
iðulega mikill misbrestur, þó
ekki sé verið að fullyrða neitt í
þessu sérstaka tilviki sem við
erum að fjalla um.
VANDI TILFINNINGA-
LEGRA BREYTINGA
[ þínu máli eru nefnilega tveir
nýir aðilar komnir óumbeðið
inn í líf þitt. Annars vegar er
kona föður þíns og hins vegar
maður móður þinnar. Það er
nokkuð mikill skammtur nýrra
tilfinninga og ekki síst á þeim
aldri sem þú ert, elskulegur.
Reyndar nóg til að okkur geti
einfaldlega fallist hendur og
fundist við fullkomlega fyrir þó
annað geti verið í raun. Svo
það er kannski ekkert skrýtið
þó þú sért í hálfgerðu kerfi og
reyndar upplifir þig eins og
einan og yfirgefinn um tíma.
Það er engin ástæða til að
ætla að í hugum foreldra
þinna komi nokkur í þinn stað.
Þú ert barnið þeirra og það eitt
út af fyrir sig er ágætt að allir
geri sér fulla grein fyrir og ekki
síst þú. Þú átt svo sannarlega
tilkall til ástar þeirra og um-
hyggju. Eins er hollt fyrir þig að
setja þig ögn í þeirra spor og
átta þig á því að þó foreldrarnir
skilji við maka sinn eiga þeir
jafnt sem áður rétt á að kynn-
ast og elska nýjan lífsförunaut.
Samt sem áður mega þau
tengsl aldrei vera á kostnað
stráks eins og þín sem að
sjálfsögðu þarf að finna og
trúa að hann sé foreldrum sín-
um mikils virði þrátt fyrir breytt-
ar aðstæður. Málið er bara að
það er því miður einkenni á
mörgum nútímamanninum að
leggja ekki rækt við það líf
sem hann hefur skapað í for-
tíð eða nútíð. Þó leiðinlegt sé
að horfast í augu við þessa
furðulegu staðreynd neyðumst
við mörg til þess að viður-
kenna hana fyrr eða síðar.
VISSA UM PERSÓNU-
LEGA ÁST NAUÐSYNLEG
Ýmist gerist slíkt vegna of mik-
ils ytri metnaðar, tilfinninga-
legs og andlegs vanþroska
eða hreinlega vegna þess að
viðkomandi er of gagntekinn
af því að fullnægja eigin tilfinn-
ingaþörfum með núverandi
lifsförunaut að hann vanrækir
sjálfsagðar og eðlilegar skyld-
ur sínar við börnin sín sem
hann hefur ekki lengur á heim-
ilinu. Það þarf ekki annað að
liggja að baki en þetta sem
áður sagði, auk mögulegs
hæfileikaleysis viðkomandi
foreldris til að setja sig í spor
barnsins sem bíður eftir að á
sig sé kallað og við sig sé rætt.
Þegar börn eru í þessari við-
kvæmu aðstöðu gagnvart for-
eldrum sínum er ekki nema
eðlilegt að þeim Ifði ömurlega
og finnist þeim hafa verið
hafnað gróflega eins og þér
finnst núna. Enginn getur
sannfært börnin um að svo sé
ekki nema foreldrarnir með því
að ætla þeim ást og tíma. Slíkt
virðist sumum í breyttum að-
stæðum skilnaðar ómögulegt
að finna eða jafnvel skilja að
má alls ekki vanrækja þó
hryggilegt sé að þurfa að
benda á þannig óvarkárni í
samskiptum foreldris og
barns.
MIKILVÆGI GAGN-
KVÆMS TRÚNAÐAR
Ég hvet þig til að tala við báða
foreldra þfna á sama hátt og
þú hefur gert við mig í þessu
frábæra bréfi sem ég að sjálf-
sögðu stytti þó nokkuð svo
enginn næði að þekkja þig.
Þú átt rétt á að þau hlusti og
verður líka að reyna að sjá
þeirra flöt málsins á skynsam-
legan hátt, án allra fyrirfram
gefinna fordóma eða mögu-
legrar afbrýði. Nokkuð sem
trúlega vefur sig létt inn f af-
stöðu þína til þeirra vegna
nýju makanna sem tóku, að
þér finnst, pláss í hjarta þeirra
frá þér.
Þú getur ekki ætlast til að
þau finni á sér hvernig þú
hugsar. Þess vegna eru ein-
lægar og opinskáar samræður
milli barna og foreldra ákaf-
lega mikils virði og reyndar á
milli allra þeirra sem í raun
þykir vænt hverju um annað.
Ef þetta er rétt ályktað hjá mér
reynir töluvert á sanngirni þína
og heilbrigða skynsemi, auk
þess sem þú neyðist til að
íhuga tilfinningar þínar, sem
gæti trúlega verið mjög hollt
fyrir þig.
ÚTLIT SEGIR EKKI ALLT
Þú talar um að þú sért mynd-
arlegur og eins að þau sjái
bara ef þér tekst vel upp eða
illa. Þarna ertu sennilega í
smávegis svindli andlega og
vísar til þess, ómeðvitað trú-
lega, að ekki ætti útlit þitt að
veikja möguleika þína á ást
þeirra. Á sama tíma bendir þú
á að eðlisþættir þínir ýmist
geri það eða ekki.
Þarna ertu á varhugaverðri
leið gagnvart bæði þér og
þeim. Ef þau elska þig, sem
engin ástæða er til að efast
um, þá gera þau það hvort
sem þú ert myndarlegur eða
ekki. Gott útlit er ágætt en innri
gerð okkar er það sem endan-
lega hrffur fólk, sem betur fer.
Með þessu er ekki verið að
hundsa ytri ásjónu fólks. Þvert
á móti er verið að benda þér á
að tilfinningar foreldra þinna til
þín eru annaðhvort til staðar
eða ekki en alls ekki einungis
á einhverjum einstökum
augnablikum. Annað er ekki
fræðilega mögulegt. Þó við
reiðumst þeim sem við elskum
eða hrífumst af erum við ekki
um leið tilfinningalaus gagn-
vart þeim. Raunverulegar til-
finningar foreldra til barna
breytast ekki þrátt fyrir breyttar
aðstæður eða ný og annars
konar tengsl við aðra, þó svo
geti virst vegna tímabundinnar
vanrækslu viö þau.
TILFINNINGALEG
ÚTRÁS MIKILVÆG
Börn á aldrei að vanrækja til-
finningalega eða sálrænt. Hitt
„Hvað á
ég að
gera?
Ég er
svo viss
um að
ekkert
þeirra
elskar
mig og
mig
langar
ekki til
að liffa
lengur
án þess
að finna
vænt-
um-
þykjuog
ein-
hvern til
að tala
við um
tilfinn-
ingar
mínar
og
drauna,"
segir
hinn
ungi
bréf-
ritari.
er svo annað mál að okkar
eigið þroskaleysi getur vissu-
lega fengið líf einmitt í hvers
kyns vanrækslu. Raunalegast
er það þó þegar það hittir
börnin okkar fyrir, þau sem við
eigum svo margt óuppgert við
og gætum gefiö svo mikið og
þau okkur ekki síður.
Mikið ertu heppinn að eiga
kisulóruna því dýr eru svo ein-
læg í ást sinni á eigendum
sínum. Þú færð líka útrás fyrir
eitthvað af tilfinningalegri þörf
þinni í gegnum kisu sem nýtur
svo góðs af og gefur að sjálf-
sögðu nokkra skammta á móti
eftir atvikum.
Þetta með gítarinn er líka
gott mál. Reyndar er meiri
háttar gott markmið að stefna
að hjá þér að komast í hljóm-
sveit með tímanum. Puðaðu
áfram á gítarinn og líttu alvar-
lega í kringum þig eftir guttum
sem hafa sömu þörf fyrir að
fríka út í tónlistinni og þú, sér
til gamans og öðrum til
ánægju. Mundu bara að eng-
inn verður óbarinn biskup,
jafnvel þótt nógir séu hæfi-
leikarnir.
MANNGERÐ OG
MÖGULEIKAR
Ef við til gamans að lokum
íhugum með innsæi mínu
hugsanlega manngerð þfna
og möguleika er rétt að minna
Frh. á nsestu opnu
ll.TBL. 1991 VIKAN 47