Vikan - 14.05.1992, Blaðsíða 70

Domnefndin, Andrea, Svavar og Pétur, viö störf en Ómar fylgist meö, af hálfum hug
að þvi er virðist.
Sléttuúlfur í vígahug lætur fara vel um
sig í fögrum kvennafansi bakradda
sinna.
Sá fyrsti af fjörkálfunum frá ísafirði
fær andlitslyftingu meðan hinir tveir
bíða spenntir. En hvar er bangsi litli?
Andað léttar að lokinni útsendingu en þá tók við almenn gleði og glaumur enda
starfsvetri lokið. Það er komið sumar...
svið listalífsins; söng, hljóð-
færa- og gamanleik. Af þeim
sökum er augljóst að þre-
menningunum var mikill vandi
á höndum þó ekki væri nema
vegna þess að atriðin eru í
raun eðlisólík, burtséð frá oft á
tíðum skemmtilegum tilfþrifum
við flutning. En sigurvegarinn
átti ótvíræðan stuðning dóm-
nefndar, á því lék enginn vafi
og greinilegt var af þeim
hljómlistarmönnum sem bak-
sviöis sátu og fylgdust með
keppendunum að þeir velktust
ekki í nokkrum vafa; Stefán
Helgason munnhörpuleikari er
ekki bara efnilegur, hann er
góður. Þetta mátti skilja á þeim
sem þarna fylgdust með og
staðfestingin fékkst þegar
blaðamaður Vikunnar ræddi
við þremenningana í dóm-
nefndinni.
ALLT GOH OG
EFNILEGT
Svavar Gests var formaður
nefndarinnar. Hann sagði
dómnefndina hafa verið sam-
dóma hvað fyrsta sætið varð-
aði, milli hinna fjögurra hefði
hins vegar verið erfitt að
greina. „Vissulega eru söng-
konurnar geysilega efnilegar
allar þrjár og ég vona innilega
að þær haldi áfram að syngja
og bæta sig. Þá eru strákarnir
þrír mjög skemmtilegir og sem
skemmtikraftar held ég að þeir
eigi framtíð fyrir sér. En munn-
hörpuleikarinn hreinlega ber
af, stúlkurnar eru efnilegar en
hann góður. Ég hafði ekki hug-
mynd um manninn fyrr en
hann kom fyrst fram í Óska-
stund og greinilegt er að þarna
fer mjög góður djassleikari,
gífurlega músíkalskur og fær
á munnhörpuna en hún er á-
kaflega erfitt hljóðfæri að leika
á,“ sagði Svavar Gests eftir að
úrslitin höfðu verið kunngjörð.
Pétur Kristjáns tók í sama
streng en bætti jafnframt viö
að lagið Bluesette, sem Stefán
spilaði, væri eitt af hans upp-
áhaldslögum án þess að það
hefði nokkuð með úrslitin að
gera. „Stefán flutti lagið frá-
bærlega vel og í mínum huga
var fyrsta sætið frátekið og
aldrei í hættu en mér finnst
það undarlegt að hafa aldrei
heyrt í þessum manni áður,“
sagði Pétur í samtali við Vik-
una. Andreu Gylfadóttur
fannst mjög gaman að upp-
götva allt þetta hæfileikafólk.
„Það gerist bara alltof
sjaldan," sagði hún og að-
spurð um það hvort hún teldi
söngkonurnar ungu koma til
með að ógna sér í framtíðinni
sagði hún: „Það er aldrei að
vita,“ og brosti innilega. „En
keppnin er náttúrlega ekki
bara söngkeppni og mér
fannst atriði strákanna þriggja
ákaflega vandað og skemmti-
legt,“ bætti hún við.
Næstur á vegi okkar Viku-
manna varð Gunnar Þórðarson.
„Mér finnst mjög gaman og
jákvætt að fá að sjá ný andlit í
tónlistarlífinu og Stefán Helga-
son er náttúrubarn. Það eru
ekki margir í veröldinni sem
spila á munnhörpu eins og
hann og sem dæmi má nefna
að þegar við æfðum fyrst með
honum stóðu allir i hljómsveit-
inni upp þegar hann hafði spil-
að lagið og klöppuðu. Það ger-
ist ekki oft,“ sagði Gunnar og
þessum síðustu orðum fylgdu
svipbrigði sem gáfu til kynna
að slíkt hefði varla gerst svo
lengi sem menn myndu. „Stef-
án á örugglega eftir að koma
mikið inn í íslenskt tónlistarlíf í
Hægri hönd útsendingarstjóra
er Margrét Þórarinsdóttir en hún
gegnir svonefndu skriftu-starfi.
náinni framtíð og ég myndi til
dæmis ekki velja annan mann
með mér á krómatíska munn-
hörpu," sagði Gunnar Þórðar-
son um sigurvegarann i kratta-
keppni Óskastundar 1992.
Það var því munnhörpu-
leikarinn frá Húsavík eða, svo
við notum orð Magnússar Kjart-
anssonar Sléttuúlfs, „Stefán
frá Blúsavík" sem kom, sá,
sigraði og sló í gegn í Óska-
stund. Þarna uppgötvaðist
hæfileikamaður að norðan
sem lítið sem ekkert var vitað
um á höfuðborgarsvæðinu,
hæfileikamaður sem ekki virð-
ist mikið fyrir það gefinn að
láta bera á sér, hæfileikamað-
ur sem var bara beðinn um að
vera með skemmtiatriði í sjón-
varpinu í þætti sem gefur
smærri byggðarlögum kost á
að ráða lögum og lofum eina
kvöldstund, þætti sem á fullan
rétt á sér, þætti sem hefur
unnið á í vetur, vonandi fram-
haldsþætti næsta vetur. .□
70 VIKAN 10. TBL. 1992