Vikan


Vikan - 14.05.1992, Blaðsíða 72

Vikan - 14.05.1992, Blaðsíða 72
Siqurveaarinn í kranakeppninni unnhörpuleikarinn getur nú loksins fengiö sér sæti á fréttastofunni og spjallaö viö blaðamann Vikunnar. Hann hefur allur veriö kysstur og knúsaöur í bak og fyrir, viröist meira aö segja svolítið ringl- aöur á þessu öllu saman án þess aö honum hafi komiö sigurinn nokkuð svo óskap- lega á óvart, þaö viðurkennir hann meö semingi án þess að nokkurs staöar skíni í sjálfs- ánægju eða mont. Hann er góöur og veit það en er ekkert aö flíka því. UPPÞVOTTAVÉLIN Hver kenndi þér eiginlega? Stefán virðist hálfvegis undr- andi á þessari spurningu, hik- ar örlítið en svarar síöan: „Enginn. Ég er algerlega sjálf- menntaður í þessu. Ég byrjaöi aö spila á svokallaöa króm- atíska munnhörpu eitthvað í kringum 1985 en þá haföi ég aðeins fiktað viö blúsmunn- hörpu. Um tólf ára aldur spilaöi ég svolítið á harmóniku og upp úr því, svona um fjórtán ára, var ég farinn aö spila á trommur og þaö geri ég enn," segir hann og í Ijós kemur aö hann er eiginlega frekar trommari en munnhörpuleik- ari. Á Húsavík hefur hann leik- iö meö fjölmörgum litlum hljómsveitum, spilað einna helst blús og djass og hann var meðal stofnenda Djass- klúbbs Húsavíkur áriö 1987. Þar lék hann meö big-band hljómsveit og jafnframt því meö nokkrum minni djass- hljómsveitum. Stefán Helga- son er þvi langt frá því aö vera óþekktur á Húsavík þó höfuö- borgarsvæöiö og aörir lands- hlutar hafi nú loksins veriö aö uppgötva hann. „Það er mjög mikill tónlistaráhugi á Húsavík almennt," segir hann og í framhaldi af því er talað um framtíöina. „Ég er reyndar búinn aö fá fjölmörg tilboö um samstarf hvaðanæva að en kýs að ræöa ekki mikið um þau enn sem komiö er," segir hann og viröist fara örlítiö hjá sér þegar um þetta er rætt. Því er ráö aö grennslast fyrir um ættir og uppruna. Er tónlistargáfa í ættunum? „Já, báöum og nokkrir nánir frændur mínir hafa getiö sér gott orö á tón- listarsviðinu hér í Reykjavík," svarar hann og nefnir meöal þeirra Þorstein Gauta Sigurös- son, Hannes Jón Hannesson og Jóhann Siguröarson, leikara og meðlim í Bláa hatt- inum. „Siöan var þaö oft þannig heima þegar ég var bara smápatti að móöir mín og systir sungu raddað yfir upp- vaskinu viö undirleik bróður míns sem spilaöi á gítar,“ seg- ir Stefán. Þegar hann er spurður hvort hann taki aríur sjálfur meö uppþvottabursta i hljóönema staö svarar hann þvi hlæjandi til aö hann eigi reyndar uppþvottavél og þar meö er þaö mál útrætt nema hvaö hann bætir viö aö faðir sinn, Helgi Kristjánsson, sjó- maöur á Húsavik, sé söng- maðuKmikill. „Hann hefur nú reyndar ekki sungiö mikiö op- inberlega en á sjónum syngur hann svo undir tekur í fjöllun- um við Skjálfanda." SVONA KLUKKUTÍMI En hvers vegna valdi hann lagiö Bluesette? „Þaö er fyrst og fremst vegna þess aö höf- undur þess og flytjandi, Toots Thilelemans, er einn af mínum uppáhaldstónlistarmönnum og ég held meira aö segja aö lag- ið sér einmitt þrjátíu ára um þessar mundir." Þurftiröu langan undirbúning fyrir keppnina? „Nei, ekki get ég sagt það. Ég kunni reyndar lagið fyrir en haföi ekki spilað þaö lengi enda er munnhörpu- leikurinn bara lítiö áhugamál hjá mér. Ætli þaö hafi ekki far- iö svona klukkutími í þetta.“ Upp úr kafinu kemur aö Stefán er einnig áhugaleikari meö leikfélaginu á Húsavík. Hann segist alltaf vera stress- aður fyrir sýningar og upp- troðslur í tónlistinni. „Ég kann- ast vel viö yfirliðstilfinningu, til dæmis áöur en ég fer upp á sviö og ég þorna ógurlega i kverkunum af stressi," segir hann og þar er svarið komiö viö því hvers vegna hann rölti í rólegheitum til Eddu í miðri beinni útsendingu og fékk sér vatnssopa. „Þaö kemur bara til af því hversu stressaður ég er viö þetta,1' svarar hann hæverskur og alls ófeiminn viö aö viðurkenna þaö, þessi bif- vélavirki sem nú er fertugur og er væntanlega rétt aö hefja opinberan tónlistarferil sinn víöar en á Húsavík - sem munnhörpuleikari. Reyndar starfar hann hjá Mjólkursamlaginu á Húsavík við að koma jógúrtinni í fernur og fleira slíkt, bara til aö hvíla sig á véladútlinu. Hann dundar einnig svolítiö viö útsetningar laga, einna helst á þaö sér staö í sturtunni, en þvertekur fyrir aö hann semji nokkurn skapaöan hlut, reyndar helst vegna þess aö hann hetur ekki reynt það enn. Hann heitir Stefán Helgason og þaö nafn á eftir aö heyrast oftar í fram- tíöinni en hingað til, þaö er eitt sem víst er. □ ▲ Tvö góð saman á gleðistund; Edda óskar sigurvegar- anum, sem Maggi Kjartans kallar Stefán frá Blúsavík, til hamingju með sigur- inn. s O ZD CÐ < in O 72 VIKAN 10. TBL. 1992
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.