Vikan - 14.05.1992, Síða 72

Siqurveaarinn í kranakeppninni
unnhörpuleikarinn
getur nú loksins
fengiö sér sæti á
fréttastofunni og spjallaö viö
blaðamann Vikunnar. Hann
hefur allur veriö kysstur og
knúsaöur í bak og fyrir, viröist
meira aö segja svolítið ringl-
aöur á þessu öllu saman án
þess aö honum hafi komiö
sigurinn nokkuð svo óskap-
lega á óvart, þaö viðurkennir
hann meö semingi án þess að
nokkurs staöar skíni í sjálfs-
ánægju eða mont. Hann er
góöur og veit það en er ekkert
aö flíka því.
UPPÞVOTTAVÉLIN
Hver kenndi þér eiginlega?
Stefán virðist hálfvegis undr-
andi á þessari spurningu, hik-
ar örlítið en svarar síöan:
„Enginn. Ég er algerlega sjálf-
menntaður í þessu. Ég byrjaöi
aö spila á svokallaöa króm-
atíska munnhörpu eitthvað í
kringum 1985 en þá haföi ég
aðeins fiktað viö blúsmunn-
hörpu. Um tólf ára aldur spilaöi
ég svolítið á harmóniku og
upp úr því, svona um fjórtán
ára, var ég farinn aö spila á
trommur og þaö geri ég enn,"
segir hann og í Ijós kemur aö
hann er eiginlega frekar
trommari en munnhörpuleik-
ari. Á Húsavík hefur hann leik-
iö meö fjölmörgum litlum
hljómsveitum, spilað einna
helst blús og djass og hann
var meðal stofnenda Djass-
klúbbs Húsavíkur áriö 1987.
Þar lék hann meö big-band
hljómsveit og jafnframt því
meö nokkrum minni djass-
hljómsveitum. Stefán Helga-
son er þvi langt frá því aö vera
óþekktur á Húsavík þó höfuö-
borgarsvæöiö og aörir lands-
hlutar hafi nú loksins veriö aö
uppgötva hann. „Það er mjög
mikill tónlistaráhugi á Húsavík
almennt," segir hann og í
framhaldi af því er talað um
framtíöina.
„Ég er reyndar búinn aö fá
fjölmörg tilboö um samstarf
hvaðanæva að en kýs að
ræöa ekki mikið um þau enn
sem komiö er," segir hann og
viröist fara örlítiö hjá sér þegar
um þetta er rætt. Því er ráö aö
grennslast fyrir um ættir og
uppruna. Er tónlistargáfa í
ættunum? „Já, báöum og
nokkrir nánir frændur mínir
hafa getiö sér gott orö á tón-
listarsviðinu hér í Reykjavík,"
svarar hann og nefnir meöal
þeirra Þorstein Gauta Sigurös-
son, Hannes Jón Hannesson
og Jóhann Siguröarson,
leikara og meðlim í Bláa hatt-
inum. „Siöan var þaö oft
þannig heima þegar ég var
bara smápatti að móöir mín og
systir sungu raddað yfir upp-
vaskinu viö undirleik bróður
míns sem spilaöi á gítar,“ seg-
ir Stefán. Þegar hann er
spurður hvort hann taki aríur
sjálfur meö uppþvottabursta i
hljóönema staö svarar hann
þvi hlæjandi til aö hann eigi
reyndar uppþvottavél og þar
meö er þaö mál útrætt nema
hvaö hann bætir viö aö faðir
sinn, Helgi Kristjánsson, sjó-
maöur á Húsavik, sé söng-
maðuKmikill. „Hann hefur nú
reyndar ekki sungiö mikiö op-
inberlega en á sjónum syngur
hann svo undir tekur í fjöllun-
um við Skjálfanda."
SVONA KLUKKUTÍMI
En hvers vegna valdi hann
lagiö Bluesette? „Þaö er fyrst
og fremst vegna þess aö höf-
undur þess og flytjandi, Toots
Thilelemans, er einn af mínum
uppáhaldstónlistarmönnum og
ég held meira aö segja aö lag-
ið sér einmitt þrjátíu ára um
þessar mundir." Þurftiröu
langan undirbúning fyrir
keppnina? „Nei, ekki get ég
sagt það. Ég kunni reyndar
lagið fyrir en haföi ekki spilað
þaö lengi enda er munnhörpu-
leikurinn bara lítiö áhugamál
hjá mér. Ætli þaö hafi ekki far-
iö svona klukkutími í þetta.“
Upp úr kafinu kemur aö
Stefán er einnig áhugaleikari
meö leikfélaginu á Húsavík.
Hann segist alltaf vera stress-
aður fyrir sýningar og upp-
troðslur í tónlistinni. „Ég kann-
ast vel viö yfirliðstilfinningu, til
dæmis áöur en ég fer upp á
sviö og ég þorna ógurlega i
kverkunum af stressi," segir
hann og þar er svarið komiö
viö því hvers vegna hann rölti í
rólegheitum til Eddu í miðri
beinni útsendingu og fékk sér
vatnssopa. „Þaö kemur bara
til af því hversu stressaður ég
er viö þetta,1' svarar hann
hæverskur og alls ófeiminn viö
aö viðurkenna þaö, þessi bif-
vélavirki sem nú er fertugur og
er væntanlega rétt aö hefja
opinberan tónlistarferil sinn
víöar en á Húsavík - sem
munnhörpuleikari.
Reyndar starfar hann hjá
Mjólkursamlaginu á Húsavík
við að koma jógúrtinni í fernur
og fleira slíkt, bara til aö hvíla
sig á véladútlinu. Hann dundar
einnig svolítiö viö útsetningar
laga, einna helst á þaö sér
staö í sturtunni, en þvertekur
fyrir aö hann semji nokkurn
skapaöan hlut, reyndar helst
vegna þess aö hann hetur ekki
reynt það enn. Hann heitir
Stefán Helgason og þaö nafn
á eftir aö heyrast oftar í fram-
tíöinni en hingað til, þaö er eitt
sem víst er. □
▲ Tvö góð
saman á
gleðistund;
Edda óskar
sigurvegar-
anum, sem
Maggi
Kjartans
kallar
Stefán frá
Blúsavík, til
hamingju
með sigur-
inn.
s

O
ZD
CÐ
<
in
O
72 VIKAN 10. TBL. 1992