Vikan - 17.09.1992, Qupperneq 13

TEXTI: ANNA S. BJORNSDÓTTIR / LJÓSM.: BRAGI ÞÓR JÓSEFSSON

FERÐIN
HIÐ
INNRA
Iargir góðir gestir
koma til íslands á
sumrin til að njóta
landsins sem skartar sínu feg-
ursta á þessum árstíma.
Margir elska þetta land og
koma hingað aftur og aftur,
sækja ísland heim glaðir í
hjarta og fara ríkari til síns
heima. Einn þessara gesta, ef
gest skyldi kalla, er Eva.
Eva Danné er tengd íslandi
órjúfanlegum böndum. Hún er
alin upp hérna og átti sín
æsku- og unglingsár hér á
landi.
„Mér finnst ísland vera
heimaland mitt. Ég hef búið í
mörgum löndum en hér er
mitt heima. Ég bý í Svíþjóð og
þykir vænt um það land en
náttúran hér á íslandi er svo
samofin mér. Mér finnst ég
vera hluti af náttúrunni, finnst
ég verða kröftug og sterk
hérna og geta þroskað hæfi-
leika mína. Mér finnst ég vera
hluti af fjöllunum, hafinu, land-
inu. Allt er svo sterkt, litirnir
skærir. Ég heyri hljóðin betur,
loftið er svo tært. Það er eitt-
hvað fallegt og saklaust við
ísland, eitthvað sem gengur
mér nærri hjarta.”
Eva er eins og sunnanvind-
urinn, strýkur manni um vang-
ann með orðum sínum. Hún
talar fallega sænsku, stundum
ensku og skýtur svo glettnis-
lega stuttum íslenskum setn-
ingum inn á milli. „Já, já, allt í
lagi.” Þá verður hún prakkara-
leg á svipinn. Hún segir frá
störfum sínum sem eru marg-
vísleg, spilar lög á flygilinn
hennar Jónínu, sýnir myndir.
„Ég rek menningarmiðstöð í
Malmö. Hún heitir Rosen-
gards Folkets Hus. Þar kemur
fólk úr öllum aldurshópum frá
klukkan átta á morgnana til
klukkan tíu á kvöldin. Þar er
hægt að dansa, syngja og
leika leikrit, spila og rabba
saman. Þarna eiga innflytj-
endur athvarf og við erum
með sígaunahljómsveit sem
heitir Romany Patrin. Jan
Kopacz er stjórnandi hennar.
Þarna vinna sextán manns í
19. TBL. 1992 VIKAN 1 3