Vikan - 15.07.1993, Side 45

hefur einhver illa þroskuð, lát-
in vera komið sér fyrir dul-
fræðilega í nálægð við hana,
eiginlega inni í orkusviði
hennar eða andlegum hjúp
sem oftast er kallaður blik eða
ára. Þessi vera stjórnar þaðan
af og til pennanum sem virðist
þá hreyfast ósjálfrátt og
fyrirhafnarlítið. Hins
vegar eru, þegar bet-
ur er að gáð, þeir
erfiðleikar sem
hún er að kljást
við í einkalífi
sínu þau öfl
sem víxl-
verkast
raunverulegar að manneskj-
unni finnst eins og hún sé að
upplifa stórkostlega dulræna
reynslu þegar hún í raunveru-
leikanum er einungis að upp-
lifa tilfinningalega og hug-
læga hreinsun og
lausn á
þeim er beitt af kærleikshvetj-
andi afli og kristinni siðfræði
öðrum til góðs.
VIÐVANINGAR
OG KUKL
Ef aftur á móti viðvaningur
ætlar sér þjálfunar- og hæfi-
leikalaust aö fara að ástunda
hvers kyns dulfræðileg fyrir-
bæri eins og til dæmis ósjálf-
ráð skrift geta hættur skapast
vegna þessara ósýnilegu afla.
Það er því full ástæða til að
hvetja Lilju til að gæta aö sér
og helst að leita sér ná-
kvæmrar leiðsagnar hjá þeim
sem kann betur með þessa
krafta að fara en hún, vegna
mikilla hæfileika og marg-
þættrar þjálfunar. Hættur þær
sem skapast fyrir þann sem
fer út í kukl og einhvers konar
dulfræðilega óráðsiu eru
hreint ótrúlegar og aldrei of
varlega fariö.
GÖFUGMENNI
EÐA RUDDI
Þau heimildargögn sem hún
sendi mér benda staðfastlega
til að ekki sé allt með felldu í
þessari nýju reynslu hennar.
einhverjum tilvikum er aug-
Ijóst að um er að ræða
einhverja vitsmuna-
veru, ólíka henni,
sem virðist halda
í hönd hennar
og stýra bæði
hugsuninni á ,
bak við orð-
in og svo
aftur penn-
anum í
hendi
hennar, _ _
ósjálfrátt.
Það getur
verið dulrænt
fyrirbæri. Það sem mér finnst
óhugnanlegt, ef þetta er rétt
ályktað, er hvernig vera, sem
viröist hugljúf, getur á sama
blaði í ósmekklegri umfjöllun
frá fágaðri og göfugri sál eins
og breyst úr engli í hreinan
rudda sem klæmist og hugsar
afbrigðilega.
ANDRÚMSLOFT
ÓHUGNANLEGRA
BLEKKINGA
Stundum hefur því verið hald-
ið fram aö þær verur sem
stýra hendi einhvers á þenn-
an dulfræðilega máta villi á
sér heimildir fyrst til aö byrja
með í einhverjum óskiljanleg-
um tilgangi. Þær viröist því
fljótt á litið mjög elskuríkar og
kærleikshvetjandi. Síðan,
þegar veran hefur náð að
tengjast þeim sem pennann
á, þá breytist skyndilega and-
rúmsloft skrifanna og megn-
asti óþverri fær þar líf og
skelfir þann sem fyrirbærinu
kemur að stað, sem myndi
vera Lilja í þessu sérstaka til-
viki. Hver tilgangur slíkra
blekkinga er skal ósagt látið
en alla vega er nokkuð Ijóst
að ekki er hann hugsaður til
að láta gott af sér leiða. Lilju
finnst þó að einhverja góða
leiðsögn hafi hún fengið en
eins og kemur fram f frásögn
hennar hefur að minnsta kosti
seinni tíð sýnilega bólað á
MISÞROSKAÐAR
VITSMUNAVERUR
Það er aldrei of varlega
farið þegar verið er að
opna samband á
milli heimanna,
sam-
band
við vits-
munaverur
sem mögulega
gætu búið yfir lág-
marks persónuleikaþroska
og einhverri annarri og ögn al-
varlegri hegðun en þeirri sem
við eigum að venjast. Það er
því mjög tvíeggjaður leikur
sem Lilja er í. Þá er átt við að
vera að fikta með öfl sem
henni eru ókunnug, óvitandi
um að þau geta verið stór-
hættuleg í höndum viðvan-
inga enda yfirskilvitleg. Hitt er
svo annað mál að merkileg
bókmenntaverk blessunarríkr-
ar andlegrar fræðslu og dul-
fræðilegrar handleiðslu hafa
litið dagsins Ijós á þennan
sérstaka máta - þann yfirskil-
vitlega. Þetta er Ijós stað-
reynd og kunn.
KLOFINN HUGUR OG
JARÐBUNDNAR VERUR
í Lilju tilviki hef ég sterkan
grun um að tvennt sé í gangi í
þessum málum. Annars vegar
Þessar hræringar sálrænna
sviptivinda geta svo eins og
myndað huglægan persónu-
leikaklofning sem framkallar
skilyrði fyrir atburðarás sem
þessa. Vegna of mikils tauga-
og tilfinningaálags er hún
sennilega ómeðvitað að losa
um þrautafullan innri þrýsting.
Trúlega er hún óafvitandi að
nota sjálfsvarnarkerfi sálarinn-
ar til að hreinsa út óþægindi.
TILFINNINGALEG OG
HUGLÆG HREINSUN
Svo raunveruleg getur þessi
atburðarás oröið og sjálfvirk
að einn partur persónuleika
hennar veit ekki á milli hvað
hinn eða hinir partarnir fram-
kvæma. Blekkingarnar eru því
algerar og undantekningar-
laust ómeövitaðar og svo
reynslu jöfnum höndum dul-
ræna reynslu og svo aftur
hreina tilfinningalega og geð-
ræna reynslu sem henni vex í
augum að takast á við nema
ómeðvitað. Eða eins og dular-
fulla stúlkan sagði í gamni
einu sinni við vini: „Elskurnar
mfnar, ég er steinhætt öll-
um dulfræöilegum rembingi
síðan ég uppgötvaöi hvaö
þessi öfl eru flestum fram-
andi og tvíeggjuð aö auki.
Ég var, má segja, komin
hálf hinum megin og sá
ekkert nema dularfull tákn
alls staðar. Meira aö segja
fannst mér um tíma aö kött-
urinn minn væri fyrrverandi
jógi og talaði tungum. Viö
svo búið var mál aö linnti."
Með vinsemd,
Jóna Rúna
14. TBL. 1993 VIKAN 45