Vikan - 04.11.1993, Blaðsíða 65

sem lauk í martröö. í draumnum var hún á leið í baö þegar
stór negri ýtti henni til hliðar og stillti sér upp fyrir framan
hana. Hann stóö beint framan viö vaskinn, leit ógnandi á
hana og neitaði aö færa sig.
Viðburðir dagsins voru þeir aö hún haföi fengið stólpípu
sem hluta af hreinsunaraöferö til aö þroskast á hinu and-
lega sviði. Þetta skýröi hvers vegna verknaðurinn fór fram í
baðherbergi. Þaö leyndi sér ekki aö negrinn ætlaöi aö
stööva hreinsunarathöfnina. Hún gat ekki skiliö aö hann
heföi nokkra ástæöu til aö gera þetta. Þess vegna var hún
beðin um aö gefa honum rödd og tala viö hann. Hann
hlaut nafnið Georg og samtaliö fór nokkurn veginn svona
fram:
Carol: Hvers vegna eltir þú mig og ýtir mér til á þennan
hátt? Haföu þig strax burt.
Georg: Nei, þaö geri ég ekki. Ég er dauöþreyttur á því
að vera fleygt út. Þú reynir alltaf aö komast fyrst inn en nú
er rööin komin aö mér.
Carol: Þín röö - aö hverju? Burt meö þig tafarlaust - og
hugsaðu um þín eigin mál.
Georg: Ég er þreyttur á aö hugsa um mín eigin mál og
^nda sífellt í afskiptaleysi. Þú hlustar aldrei á mig eöa veit-
'r mér athygli.
Carol: Hvers vegna ætti ég aö gera það? Ég reyni aö
v®ra hrein en þú ert Ijótur, svartur og óhreinn. Þú eyöilegg-
Ur allt fyrir mér þegar þú eltir mig sífellt eins og hundur.
Georg: Já, þaö er einmitt þetta sem er aðalatriðið. Þú ert
svo upptekin viö aö vera hrein aö þú þværö mig burt. Ég
63