Vikan - 28.05.1998, Blaðsíða 21

hringir heim
til sin.
Þjónustustúlkan svarar
Hann: "Má ég aðeins tala við
konuna mína, takk.”
Hún:" Því miður, hún er í rúm-
inu með kærastanum sínum og
kemst ekki í símann."
Hann: "Alltílagi.Farðuífata-
hengið og náðu í riffilinn minn.
Farðu upp og skjóttu þau bæði."
Hún, sem vill allt til vinna að
þóknast húsbónda sínum: "Já,
augnablik."
Fimm mínútum síðar kemur
hún aftur í símann: "Þau eru
bæði dáin. Hvað á ég að gera við
líkin?"
Hann:"Settu þau ofan í sund-
laugina. Ég sé svo um þau þeg-
ar ég kem heim."
Hún: "Við erum ekki með
sundlaug.”
Hann: "Nú, er þetta ekki 515
5500?"
Ungur maður hafði opnað
eigið fyrirtæki. Hann leigði sér
fallegt skrifstofuhúsnæði og
raðaði inn gömlum munum. Þar
sem hann sat í stólnum sínum sá
hann mann koma inn um dyrn-
ar. Hann vildi virðast upptek-
inn, greip símann og byrjaði að
tala. Hann nefndi háar fjárhæð-
ir, verðbréf og erlenda banka,
leit svo upp og spurði gestinn:
"Hvað get ég gert fyrir þig?"
Hinn svaraði: "Ég er kominn
til að tengja símann."
Sími: 905-2020
66.50 mín
Grín
»^orn%
Fjórir verðandi feður
bíða á fæðingardeildinni.
Hjúkrunarfræðingur kemur
inn og segir við fyrsta manninn:
"Tilhamingju.Þú varstaðeign-
ast tvíbura."
"Þvílík tilviljun!" segir mað-
urinn. "Ég vinn einmitt á veit-
ingastaðnum "Tveir vinir og
annar í fríi!"
Stuttu síðar kemur hjúkrun-
arfræðingurinnafturogsnýrsér
aðöðrummanninum: "Tilham-
ingju. Þú varst að eignast þrí-
bura."
"Vá! Þettajer ótrúleg tilvilj-
un," svarar hann. "Ég er mat-
reiðslumaður á veitingahúsinu
Þrír frakkar!"
Klukkustundu síðar þegar
hinir nýbökuðu feður eru að út-
deila vindlum, kemur hjúkrun-
arfræðingurinn inn íþriðja sinn.
Hún snýr sér að þriðja mannin-
um og tilkynnir honum að hann
hafi verið að eignast fjórbura.
Hann segir ekki orð.
" Segðu mér ekki að hér sé enn
ein stórkostlega tilviljunin á
ferðinni," sagðihjúkrunarfræð-
ingurinn.
Eftir smá stund andvarpar
maðurinn ogsegir: "Jú,þettaer
nefnilega ótrúleg tilviljun. Ég
hef unnið í allan vetur við sýn-
inguna "Fjögur hjörtu."
Eftir þessa yfirlýsingu heyrist
dynkur. Fjórði maðurinn ligg-
uríöngvitiágólfinu.Þegarhann
loks vaknar heyrist hann
muldra sömu orðin fyrir munni
sér aftur og aftur:
"Ég hefði aldrei átt að fara að
vinna hjá 7-Up, ég hefði aldrei
átt að fara að vinna hjá7-Up...!"
Kona og maður koma inn á
bar og pan ta öl og vín handa öll-
um viðstöddum: "Við borg-
um!" segja þau.
Barþjónninn spyr hverju þau
séu að fagna.
" Viðvorumaðljúkaviðpúslu-
spil sem við vorum ekki nema
tvo mánuði að fullgera."
"Tvo mánuði! Það er langur
tími til að raða einu púsluspili!"
"Nehei," svarar konan, "það
stóð á kassanum: Púsluspil; 2-4
ára..."
Þegar Jón kom til litla
þorpsins var orðið áliðið og öll
hótelherbergi fullbókuð. "Þú
hlýtur að geta bjargað mér um
eitt rúm!" sagði hann við hótel-
eigandann.
"Ég er reyndar með tveggja
manna herbergi þarsem er bara
einn gestur," svaraði eigandinn.
"Hann verður vafalaust feginn
að fá einhvern til að deila með
sér kostnaðinum, en vandamál-
ið er bara það að hann hrýtur
svo hátt að fólk í nærliggjandi
herbergjum kvartar. Ég er ekki
viss um að þú getir sofið í sama
herbergi og hann."
Jón var samt til í að prófa og
mætti galvaskur og vel útsofinn
í morgunverð næsta dag.
"Voru engin vandamál með
hroturnar?" spurði hóteleig-
andinn.
"Nei, ekki nokkur. Hann var
steinsofandi og hrjótandi þeg-
ar ég kom inn á herbergið. Ég
vakti hann, kyssti hann á kinn-
ina og sagði: "Góða nótt, ástin
mín." Hann vakti íalla nótt og
fylgdist með mér..."