Vikan - 28.05.1998, Qupperneq 43

í þessum sófa sátu konungshjónin meðan þau gæddu
sér á veitingunum.”Sófann keypti ég í Kaupmanna-
höfn, á Vesterbro. Aklæðið fann ég í versluninni Fríðu
frænku í Reykjavík og bólstraði sófann sjálf. Bólstrun-
in stenst nú engan veginn vinnubrögð fagmanna, en
sófinn þykir mjög fallegur, sérstaklega vegna áklæðis-
ins. Það er úr dúkum sem voru algengir á hinu svo-
kallaða “klúnku-tímabili,” eða “blúndutímabili,” og
voru á öðru hverju borði landsmanna.”
"Dúkinn á borðinu saumaði ég þegar ég var 12 ára.
Hér er bollinn sem drottningin, Margrét Þórhildur,
drakk kaffið úr.”
Ágústa með framleiðslukonunum í veislunni, þeim
Eddu Hafdísi Ársælsdóttur og Jósefínu Gísladóttur.
Með kaffinu bauð Ágústa upp á pönnukökur,
kleinur, laxaskonsur og Bessastaðakökur.
“Drottningin hafði orð á því hvað pönnukök-
urnar væru góðar. Eg nota alltaf sömu upp-
skriftina, ég bakaði þær í þrennu lagi og það
var yfirnáttúrulegt hvað baksturinn hcppnaðist
óvenju vel. Laxinn á skonsunum veiddi spari-
sjóðsstjórinn á Þingeyri, Angantýr Valur Jónas-
son, í Langadalsá í Isafjarðardjúpi. Sultan var
búin til úr rabbarbaranum í garðinum í Holti.
Vestfirskari gátu veitingarnar ekki orðið! Kon-
ungshjónin og forsetahjónin sátu við þetta
borð, sem er úr fínu stofunni hennar ömmu
minnar í Brekku í Dýrafirði.”
”Mér gafst ekki tími til að undirbúa sýningu
sem ég hafði ætlað að hafa í anddyri kirkjunn-
ar. Ég hafði hugsað mér að sýna gestunum
þessa muni sem ég hef verið að hekla í vetur.
Eg hef heklað, prjónað og saumað alla ævi.
Mynstrið á hempuermunum hannaði ég sjálf en
skemillinn og altarisdúkurinn eru upp úr
sænskri kirkjutextilbók, sem ég keypti fyrir
löngu síðan.”
Það var hugsað fyrir öllu, stóru og smáu, fyrir
heimsókn hinna tignu gesta. “Handklæðin sem
gestunum stóðu til boða voru eitt sinn í eigu
Ingveldar Rósinkrans, ömmu Gunnars, sem
hann kallaði alltaf “amma kona.” Hún var móð-
ir Björns R. Einarssonar hljóðfæraleikara, föður
Gunnars.”
Gunnar er góður sellóleikari. Þegar gestirnir
skoðuðu kirkjuna í Holti spilaði hann úr ein-
leiksverki eftir Bach, við mikla hrifningu gest-
anna. “Við gáfum öjlum gestunum litlar gjafir
og auðvitað fékk Ólafur Ragnar afmælisgjöf,
hann var að halda upp á 55 ára afmælið sitt á
ísafirði. Þegar Gunnar var búinn að afhenda for-
setanum afmælisgjöfina ætlaði hann að spila af-
mælissöngin. En forsetinn bað hann að vera svo
vænan að sleppa því, hann væri búinn að heyra
hann svo oft þennan daginn.” Þorbjörg Sigfús-
dóttir (Tobba) vann listmuni sem voru til sýnis
í kirkjunni. Hún gerði einnig saltfiskkerlinguna
sem er bundin við pakkann. Á henni stendur
“Kveðja frá Flateyri”.”
A:
gúsla gal' lcsenduin Víkunn-
ir goða og einfalda uppskrift
ið Bcssastaöakökunum, sem
hún hakaði fyrir hejmsóknina, Hún
segir að reyndar sé þetla alveg maka-
laus uppskrilt, því hún sé í raun og veru
engin.
, I uppskriftina þarf smjör, magninu
ræður maöur sjálfur og fer það eftir þvfr
hvað upskriliin á að vera stór. Smörið
er látiö kólna alveg í gegn. Kalda smjör-
iö er stðan vigtað, jaírnikið aí’ hveiti og
florsykri er sigtað santan við og allt
hnoðað saman. Deigið er flatt út, kökur
stungnar út, t.d. meö glasi. Súkkulaöi-
baun sett ofan á hverja kttku. ,