Vikan - 09.11.1999, Blaðsíða 9

„ Þrátt fyrir nútímatækni uirðist eins og ekk-
ert sé hægt að gera til að laga sinina. Það er
ekki nóg með að ég geti aldrei spilað hand-
bolta, ég get ekki einu sinni farið út í
göngutúr með barninu mínu án bess að
kenna mikils meins. Það var ekki bara heils-
an sem fér heldur allt mitt lífsmynstur."
breyting á lífi mínu. Þegar slysið
átti sér stað var ég á toppnum á
ferli mínum. Ég var að taka við
viðurkenningu sem íþróttamaður
Garðabæjar, Adidas gerði við mig
samning og ég kom fram í aug-
lýsingum frá þeim, ég hafði verið
valin í hóp átta afrekskvenna,
sem áttu að verða eins konar fyr-
irmynd fyrir ungar stúlkur. Það
var svo margt að skila sér til mín
persónulega á þessum tíma þótt
ég væri að stunda hópíþrótt."
Eins og sprunginn bolti
„Eitt af því sem hefur byggt
mig upp og gert mér gott er að ég
stunda sund á Grensásdeild
Borgarspítalans. Þangað kemur
margt fatlað fólk m.a. í hjólastól.
Þegar ég kem þangað inn hugsa
ég alltaf með mér: Mikið ofboðs-
lega á ég gott, ég get þó gengið.
Ég reyni að fara í Pollýönnuleik
og auðvitað er fullt af fólki sem
hefur það svo miklu verra en ég.
Þetta fólk sem er algjörar hetjur í
mínum huga hefur sjálfsagt líka
þurft sinn tíma til að sætta sig við
orðinn hlut. Ég pirrast mest á því
að hugsa um að svona lítið og al-
gengt íþróttaslys geti haft svona
alvarlegar afleiðingar. Ég þarf
samt bara að læra að vera ekki
reið. Ég vona að ég eigi eftir að
verða jafn sterk og þetta fólk sem
ég dáist svo mikið að. Auðvitað
verð ég það, ég er mikil kepþnis-
manneskja. Ég á bara eftir að að-
laga líf mitt að nýjum lífsháttum."
Nú hefur þú gagnrýnt trygging-
armálin hjá landsliðinu. Hvernig
standa þín mál í dag?
Mín meiðsl eru í rauninni próf-
mál á milli landsliðsins og félags-
liðs. Stjarnan hefur staðið mjög
fagmannlega að öllu þegar ég
hef slasað mig í leikjum fyrir þá
og þess vegna hef ég verið
áhyggjulaus hvað varðar þessi
mál. í karlaboltanum eru svo
margir atvinnumenn erlendis og
liðin þeirra tryggja þá líka í lands-
leikjum. Hjá kvennaliðunum er
þetta allt á einhverju gráu svæði
og enginn tilbúinn að taka af
skarið. Núna komst upp að þetta
er algjörlega í lausu lofti. Ég hef
fundið gríðarlega mikinn stuðning
frá stjórnarmönnum Stjörnunnar
og ölium sem starfa í félaginu.
Þeir hafa sagst óska þess að þeir
gæti gert eitthvað fyrir mig. Ég
hef ekki fundið mikinn stuðning
frá HSÍ síðan þetta gerðist. Ég
var fyrirliði íslenska landsliðsins í
þessum leik og í langan tíma á
eftir ieið mér eins og slysið væri
litið sömu augum og ef bolti hefði
Sþrungið á æfingu. Ég hef oft
hugsað með mér hvort viðbrögð-
in væru þau sömu ef Geir
Sveinsson, fyrirliði karlalandsliðs-
ins í handbolta hefði þurft að
glíma við það sama og ég? Mér
fannst ég ekki fá það sem ég
þurfti. Ég er búin að leggja mig
alla fram fyrir landsliðið og veit að
ég er búin að gera vel."
Baráttu Herdísar er hvergi
nærri lokið og eins og oft áður
berst hún á mörgum vígstöðvum.
Núna á hún eftir að taka afdrifa-
ríka ákvörðun um hvort hún ætli í
aðgerð og svo að sjá hvernig hún
fer. Þrátt fyrir að vera hoppandi
um á öðrum fæti í dag er hún
ekki búin að segja sitt síðasta orð
í handknattleik á íslandi, þjálfara-
hlutverkið kitlar hana. Herdís er
ekki þekkt fyrir annað en baráttu-
hug og þvf má telja víst að hún
mæti á handboltavöllinn innan
skamms í þjálfarastöðu.
F örðunarlína
framtíðarinnar
Líkt og glitrandi stjömur á næturhimni, endurspeglar þessi förðunarlína
framtíðarinnar leyndardóma Ijóssins. Geislabaugslöguð form og litir
veita óviðjafnanlegan Ijóma sem umlykur andlitið á sinn einstaka hátt.
• Púður
• Augnskuggar
• Varagloss
• Naglalökk ofl.
Shades of
ihe Future
IIAUST/ VETUR
CLARINS
--P A R I S-