Vikan - 09.11.1999, Blaðsíða 10

Texti: Steingerður Steinarsdóttir
Mary Pinchot Meyer var
hæfileikaríkur listamaður en
jafnframt glæsileg sam-
kvæmisdama meðal fína
fólksins í Washington. Sára-
fáir vissu að hún var einnig
ástkona John F. Kennedy's
Bandaríkjaforseta og aðeins
örfáum vikum eftir að hann
var myrtur var hún skotin
um hábjartan dag nálægt
heimili sínu í einu af fínustu
hverfum Washington D C.
Það var þann 12. októ-
ber 1964 að Mary
Pinchot Meyer gekk
út úr vinnustofu sinni
til að fá sér ferskt loft og ganga
ofurlítið í sólskininu. Hún gekk
meðfram C&O skurðinum líkt
og hún hafði gert á hverjum
degi í mörg ár. Síðar um daginn
fannst Mary látin á göngustígn-
um með kúlu í brjóstinu og
aðra í höfðinu. Réttarlæknirinn
taldi að hún hefði látist sam-
stundis. Skammt frá staðnum
þar sem líkið lá fannst varalitur,
blár hnappur og dökkköflótt
derhúfa. Enn þann dag í dag
velta menn því fyrir sér hvort
um tilviljun hafi verið að ræða
eða hvort rnorðið á Mary sé á
einhvern hátt tengt morðinu á
forsetanum.
Þegar morðið var framið átti
vörubílstjóri Ieið um veginn fyr-
ir ofan skurðinn. Hann heyrði
konu hrópa og stöðvaði bíl
sinn. Þegar hann var á leið út úr
bílnum kváðu við tvö byssu-
skot. Hann hljóp að steinsteypt-
um vegg við þjóðveginn og leit
niður á stíginn. Hann sá svartan
mann beygja sig yfir hvíta konu
sem lá á jörðinni. Nokkru síðar
var Raymond Crump handtek-
inn, grunaður um morðið. Lög-
reglunni tókst hins vegar ekki
að afla nægra sönnunargagna
og hann var sýknaður fyrir rétti.
Vörubílstjórinn taldi að
Raymond hefði verið maðurinn
sem hann sá en lýsing hans
passaði ekki fyllilega við
Raymond og lögfræðingarnir
töldu að fjarlægðin frá staðnum
þar sem hann stóð að morð-
staðnum væri of mikil til að
Kennedys
hann gæti hafa séð manninn
nægilega vel til að þekkja hann
aftur.
Berorðar
ástarfarslýsingar
Aðeins örfáir nánir vinir
Mary vissu að hún átti í ástar-
sambandi við John F. Kennedy
og það var á vitorði enn færri
að hún hélt dagbók sem tíund-
aði í smáatriðum fundi þeirra
tveggja. Við réttarhöldin kom
það aldrei fram og almenningur
vissi ekki fyrr en mörgum árurn
seinna að systir Mary og maður
hennar höfðu farið inn á vinnu-
stofu hennar nokkrum dögum
eftir að hún var myrt og tekið
dagbókina í sína vörslu.
Benjanrín Bradlee sem var
ritstjóri Washington Post þegar
Watergate hneykslið dundi yfir,
var mágur Mary. Hann segir í
ævisögu sinni A Good Life, að
Anne Truitt, besta vinkona
Mary, hafi hringt í sig frá Tokýó
og beðið sig að sækja dagbók-
ina. Anne sagði að Mary hefði
sjálf beðið sig að koma bókinni
undan, kæmi eitthvað fyrir.
Anne gaf hins vegar aldrei
neina skýringu á því sem varla
getur verið talið annað en hug-
boð af hálfu vinkonu hennar.
í bók sinni segir Bradlee að
hann og kona hans hafi farið til
að leita að dagbókinni. Þegar
þau komu heim til Mary var þar
fyrir sömu erinda, James
Angleton, starfsmaður CIA og
hafði hann þvingað upp lásinn
til að komast inn. „Okkur
fannst vægast sagt furðulegt að
rekast á hann þarna," segir
Bradley í bókinni en kona
Angletons Cicely var einnig
náin vinkona Mary svo hugsan-
lega hafði hún beðið hann að
fara.
Síðar um daginn ákváðu
Bradlee og Tony kona hans að
leita einnig í vinnustofunni sem
var fyrir aftan húsið þar sem
Mary bjó. Sagan endurtók sig
þegar þangað kom. Angleton
var þar fyrir og var að þessu
sinni að dunda við að brjóta
upp lásinn. Hann flýtti sér strax
vandræðalegur burt þegar
Bradlee hjónin komu á staðinn.