Vikan


Vikan - 18.07.2000, Blaðsíða 7

Vikan - 18.07.2000, Blaðsíða 7
eigi að þurfa að greiða launa- hækkunina. Viðkvæðið er gjarn- an að ef við fáum hærri laun, þá þurfi að hækka leikskólagjöldin. Við segjum bara að allir eigi borga þessa þjónustu. Vonandi verður leikskólinn hluti af kerf- inu innan skamms og fólk á ekki að þurfa að borga fyrir hann, ekkert frekar en grunnskóla. Þá fyrst eiga öll börn jafnan rétt til leikskóla. Leikskólagjöld eru ekki það há í dag að flestallir geta leyft sér að hafa börnin sín í leikskóla, en það eru hópar í þjóðfélaginu sem minna mega sín og geta ekki haft börnin í leikskóla. Atvinnulaus- ir, nýbúar og þeir sem eru verst staddir fjárhagslega, byrja á að taka barnið úr leikskóla þegar þeir fara að skera niður útgjöld heimilisins. Það er ákveðin stefnumörkun að leikskólinn eigi að vera að kostnaðarlausu. Eins og staðan er í dag er verið að etja þessum tveimur hópum saman, leikskólakennurum og foreldr- um. Þegar kauphækkanir eru ræddar, er alltaf farið beint í vasa foreldranna sem við umgöng- umst og höfum samskipti við all- an daginn og eigum í samstarfi við. Það etur þessum hópum saman þegar vinnuveitandinn kemur og segir þetta. Það eru all- ir sammála um að það þurfi að borga hærri laun. Spurningin er hins vegar hvar eigi að taka pen- ingana. Fólk þarf líka að vera sammála um hvaðan eigi að taka þá. Það á virkilega eftir að reyna á þetta í næstu samningum. Mér finnst hópurinn hafa sýnt ótrú- lega þolinmæði en hún er ekki ótæmandi." Sífellt heyrast fregnir af því að stór hluti leikskólakennara sé að skipta um starfsvettvang og leik- skólarnir séu meira og minna mannaðir af ófaglærðu starfs- fólki. Hvernig er raunveruleg staða inni á leikskólunum? „Við höfum ekki nákvæmar kannanir og tölur en það sem við höfum í höndunum bendir til þess að á landsvísu séu 30-40% starfsmanna á leikskólunum fag- lærðir. Á Reykjavíkursvæðinu er hlutfallið ívið hærra, kannski á milli 40-50%. Þetta er líka dæmi- gerð kvennastétt, konurnar fara í barneignafrí og margar þeirra hafa stuttan starfsaldur. Flestar þeirra skila sér til starfa að út- skrift lokinni en svo þegar þær finna hversu krefjandi starfið er skipta margar um starfsvettvang.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.