Menntamál - 01.10.1952, Qupperneq 17

MENNTAMÁL
87
landnám bíður sveitanna á næstu árum. Það er fyrst og
fremst undir dugnaði og áhuga hvers sveitarfélags kom-
ið, hvenær því verður lokið.
í langflestum kauptúnum á Vesturlandi fer nú fram
einhver unglingakennsla í sambandi við barnaskólana.
Er það gert samkvæmt hinum nýju fræðkiulögum, þótt
ekki sé hægt að fylgja ákvæðum þeirra að öllu leyti við
þá kennslu. Þessi framhaldsfræðsla er að langmestu leyti
bókleg, en ætti miklu fremur að vera verkleg. í sumum
kauptúnaskólunum eru einungis 4—10 börn í árgangi.
Það er augljóst, að svo litlum hóp er ekki hægt að skipta
milli bóknáms og verknáms og eiginlega ekki hægt annað
en setja tvo árganga saman í deild séu færri en tíu ungl-
ingar í hvorum þeirra. Ákvæðum laganna er því ekki
hægt að koma þarna við nema að nokkru leyti. Sé fram-
haldskennslu haldið uppi með jafnfáa nemendur verður
að sníða kennsluna eftir aðstæðum, svo að gagni komi,
án þess að óhóflega sé lagt í kostnað. Annars er enn ekki
búið að finna það skipulag, sem hentar fyrir unglinga-
kennsluna í fámennustu skólahverfunum, en hitt er auð-
séð, að þar þurfa önnur form að gilda en í kaupstöðum,
þar sem nemafjöidinn leyfir hagstæða skiptingu í verk-
náms- og bóknámsdeildir.
Vinnubrögð munu svipuð í skólum á Vesturlandi og
annars staðar gerist, þótt misjafnlega kunni að vera
haldið á verki. í allri skólastarfsemi okkar gætir enn of
mikils ítroðnings í stað frjálsara náms, er ætti að stuðla
betur að þroska einstaklinganna. En hér átti ekki að ræða
um kennsluhætti og skal því staðar numið.