Vorið - 01.09.1945, Qupperneq 8

70
VORIÐ
líka bannað að skrökva. Það get-
ur hlotizt margt illt af því að
segja ósatt.
FORSETI: Þetta gæti verið önnur
grein í frumvarpinu. Er háttvirt-
ur flutningsmaður því samþykk-
ur?
BOLLI: Herra forseti! Já. Ég hef
ekkert á móti því, en með leyfi
forsetans ætla ég J)á að bæta því
við, að enginn megi tala illa um
aðra.
EORSETI: Ég held, að þessi síðasta
viðbót sé óþörf hjá háttvirtum
þingmanni, því að við erum ný-
búin að samþykkja, að allir menn
eigi að vera vinir, og menn tala
aldrei illa um vini sína. Ég held
að ég sleppi því' þessari viðbót,
cn ber aðeins hinar greinarnar
upp. Frumvarpið liljóðar því svo:
Frumvarp til laga um bann við
blóti og ósannindum. 1. grein:
Hér eftir er öllum stranglega
bannað að blóta. Fullorðna fólk-
ið má ekki heldur tala ljótt. Allir
skulu tala fallegt mál. — 2. grein:
Einnig er stranglega bannað að
skrökva. — Þeir, sem samþykkja
þessi lög, geri svo vel og rétti upp
hönd. (Allir rétta upp höndina).
E'rumvai'pið er samþykkt sam-
hl jóða.
Annars hefur gleymst að setja
ul tan við öll þessi lög, að þau öðl-
ist gildi þegar í stað, en það má
gera jrað á eftir.
En nú vil ég tilkynna háttvirt-
um Jiingmönnum, að Jrað er
Kóngur.
— Ég heyrði dálítið skrítið, jreg-
ar ég flaug yfir Danmörku, — sagði
spóinn í vor, nýkominn til íslands.
Hann talaði við blóm í brekku,
Jregar sólin var að koma upp.
— Hvað skyldi hann langnefur
nú? spurði blórnið og angaði.
— Kóngurinn var Jrað, væna.
Hann stóð úti á miðjunni á Jót-
landi og hefur stækkað svo — aldrei
hélt ég, að einn kóngur gæti orðið
svo stór. Ég flaug alla leið upp á
kollinn á honum og settist Jaar, og
gettu nú hvað ég sá.
— O, hvað skyldir Jjú sossum
hafa séð nema höfðingsmanns hær-
ur.
— Eg sá alla Jrjóðina í Dan-
mörku, og öll Jajóðin sá kónginn —
og mig. Og þarna, naeðan allra
bráðum kominn kvöldverðar-
tími, og verðum við Jrví að fara
að slíta fundi í Jaetta sinn. Næsti
fundur verður ákveðinn síðar.
(Ber í borðið með sleifinni). Ef
enginn ætlar að taka til máls,
segi ég lundi slitið.
TJALDIÐ.
(Ath. Það skal tckið fram, til að
koma í veg fyrir misskilning, að
meðferð mála á lAþingi er miklu
flóknari en hér er vera látið. Þið
skuluð biðja kennara ykkar að
skýra fyrir ykkur, hvernig málin
eru rædd og afgreidd þar).