Heima er bezt - 01.01.1956, Síða 23

Nr. i-2 Heima 21
-----------------------------— er bezt ----------------------------
unda, þó að þau væri ekki á söngskrám, og stund-
um sungin. Og svo að sjálfsögðu þjóðsöngur Norð-
manna.
í raddir var raðað þannig: að í 3 efstu röddun-
um (1. tenór, 2. tenór og 1. bassa) voru 5 menn í
hverri, en í 4. röddinni (2. bassa) voru 6. Alls 21
maður auk söngstjórans.
Þessir menn voru í flokknum:
1. tenór: Hallgrímur Kristjánsson, Akureyri, Jón Kristjánsson,
Glæsibæ, Snorri Sigfússon, Tjörn, Snorri Snorrason, Akureyri,
Tryggvi Jónasson, s. st.
2. tenór: Benedikt Jónsson, Akureyri, Guðm. Kristjánsson, s. st.,
Helgi ísaksson, s. st., Jón Þórarinsson Þór, s. st., Þorst. Thorlacius
Þórarinsson, s. st.
1. bassi: Árni Jónsson, Hjalteyri, Frímann Frímannsson, Akur-
eyri, Kristján Sigurðsson, Dagverðareyri, Magnús Helgason, Ak-
ureyri, Pétur Jónasson, s. st.
2. bassi: Ásgeir Ingimundarson, Akureyri, Jónas Þórarinsson
Þór, s. st., Jón Steingrímsson, s. st., Oddur Kristjánsson, Glæsibæ,
Páll Ásgrímssoii, Akureyri, Páll Jónatansson, s. st.
Þá voru það peningamálin, sem ætla mátti að
valdið hefðu áhyggjum, því að öll mundi útgerðin
kosta ærið fé, og allir vorum við félausir. En slíkar
áhyggjur voru víðs fjærri. Miklu fremur munu
sumir hafa talið hagnaðarvon af þessu fyrirtæki, og
var þá engu að kvíða. En peninganna var aflað með
víxilláni, sem stjórn flokksins skrifaði upp á, en
allir að sjálfsögðu ábyrgðust. Og svo líftryggðu sig
allir, og fékk bankinn þau bréf sem baktryggingu,
ef illa skyldi nú fara og hópurinn sökkva í sæinn.
Og að lokum gengu svo allir í góðtemplararegluna,
svo að Bakkus gæti engum tökum náð á hópnum.
Var nú öllum undirbúningi lokið, og hafði allt
gengið að óskum. Og síðustu dagana söng Hekla
nokkrum sinnum fyrir bæjarbúa, og vantaði þá ekki
áheyrendur. Þótti nú flokkurinn syngja með ágæt-
um, og voru margir glaðir og bjartsýnir, og flestir
munu hafa átt þá ósk heitasta, að flokkurinn kæmi
með sæmd úr þessari glímu.
Og svo var það einn morguninn síðast í október,
að stigið var um borð í Kong Inge, sem var nýlegt
skip, er Thórefélagið átti og gekk milli íslands,
Noregs og Danmerkur. Ekki var þetta stórt skip á
nútíma mælikvarða, en rúmaði þó vel hópinn. Og
eftir að hafa kvatt mannfjölda á bryggjunni með
lagi Lindblads „Sett maschinen i gáng“ — Nú er
ferðbúið fley, — létti Ingvi kóngur akkeri og dró
út á djúpið.
Áformað hafði verið verið að syngja á nokkrum
stöðum á leiðinni, og varð Húsavík fyrsti staður-
inn. Þar var uppi fótur og fit. Lét Stefán Guðjohn-
sen sækja hópinn á bátum og flytja í land, og sung-
um við þar í stóru pakkhúsi fyrir fjölda fólks, en
Guðjohnsen, sá mikli söng- og músíkvinur, þakkaði
og fór hinum mestu viðurkenningarorðum um
sönginn.
Á Austfjörðum söng Hekla á Seyðisfirði, Fá-
skrúðsfirði og Eskifirði, allsstaðar fyrir fullu húsi,
en það voru sums staðar hreinleg og þrifaleg pakk-
hús, og allsstaðar var söngnum ágætlega tekið. Mik-
ið klappað, en einkum oft hrópað: kapó, eða da
kapó! Og var þetta algengt þá. Og á einum stað
hrópaði einn hárri röddu: Da kapó, eitthvað annað!
Sá kom okkur í ágætt skap.
Og svo var lagt á hafið, og gekk sjóferðin ágæt-
lega. Sjóveiki var lítið vart, og skemmtu menn sér
á marga lund einkum var mikið ort, enda voru
margir hagyrðingar í hópnum og sumir vel það. En
ekki er vert að fara með neitt af þeim skáldskap
hér. En er nær dró Noregi, urðu menn hljóðari
og alvarlegri á svip, og sú spurning mun hafa orðið
áleitin, hvernig þetta æfintýri mundi enda, hvort
flokkurinn mundi verða landi og þjóð til hneisu,
eða ganga með sigur af hólmi.
Og svo var komið til Bergen seint um kvöld.
Síminn var þá ekki kominn til landsins, og gat því
ekki boðað komu okkar. Blöðin höfðu að vísu
getið um það að flokksins væri von, en ekki hvenær.
Við komum því að óvörum til borgarinnar, kom-
umst þó inn á gistihús af betra tæginu, því að ekki
dugði að hafa á sér of mikið kotungssnið, fannst
forráðamönnum flokksins, og því sjálfsagt að búa
á fínum stað. En seinna komumst við þó að þvl,
að þetta hefði ekki verið sem búmannlegast. En á
þessu gistihúsi, Smebys hotel, bjó hópurinn meðan
hann var í Bergen.
Næsta morgun varð uppi fótur og fit, þegar við
komum út á göturnar með hvítu húfurnar, svo að
varla var sums staðar þverfótað fyrir forvitnum
áhorfendum. Sögðu þá blöðin þegar frá komu
flokksins og birtu viðtal við Söngstjórann.
Nú er þess að geta, að Norðmenn höfðu í miklu
að snúast þetta haust, sem við höfðum ekki reiknað
nægilega með og máttum þó vita um. Sambands-
slitin við Svíþjóð voru þá nýlega um garð gengin,
eins og kunnugt er, og þetta haust átti svo fram að
fara þjóðaratkvæðagreiðsla um stjórnarformið, lýð-
veldi eða konungsstjórn, og varð talsverður hiti í
þeim undirbúningi og fundahöld tíð. Varð þetta
m. a. orsök þess, að Hekla gat ekki fengið æski-
legan söngsal strax, en varð að bíða nokkra daga
eftir honum. Var sá tími að sjálfsögðu notaður til
Framhald á bls. 31.