Heima er bezt - 01.04.1973, Blaðsíða 17

Heima er bezt - 01.04.1973, Blaðsíða 17
1935. Smiðir við hana voru þeir Björn Jónsson fyrr- verandi bóndi í Skógum í Þorskafirði og Sumarliði Guðmundsson bóndi á Gróustöðum. Sú bygging kost- aði tæp 9,000,00 krónur. Nú er Garpsdalssókn þjónað af sóknarprestinum á Reykhólum. Hefur það fyrirkomulag gilt hin síðustu árin. En þar fyrir lág Garpdalssókn undir Staðarhóls- þing allt frá 1890. Þá var Garpsdalur lagður niður sem prestssetur, síðasti presturinn sem sat þar var Ólafur Ólafsson, sonur Ólafs Pálssonar dómkirkjuprests í Reykjavík. Kirkjan í Garpsdal átti 2 jarðir, Ingunnar- staði og Bakka í Geiradal, auk þess átti kirkjan eftirtal- in ítök skv. Jarðabók Arna Magnússonar. Skógarhögg í landi Borgar og Hofsstaða í Reykhólasveit, móskurð í landi Svarfhóls í Geiradal, tólf manna íferð í Saur- bæjarfjöru og sex manna íferð í Króksfjarðarnesfjöru til sölvatekju. Önnur ítök átti kirkjan ekki svo teljandi væri. Jörðin Garpsdalur er skv. Jarðabók Árna Magnús- sonar, metin 40 hundruð að dýrleika, en í nýju mati 1861, 41,4 hundruð. Séra Bjarni Eggertsson lýsir Garps- dal svo í sóknarlýsingu sinni 1852. Hefir tún stórt en mjög harðbalalegt og því ekki grasgefið. Fjalllendi er mikið en hrjóstugt og eigi grasmikið, útigangur er þar næsta góður nema vetur séu mun harðari. Hlunnindi eru álftafjaðratekja og æðarvarp. Undir Garpsdal liggja eftirtaldar eyjar, Garpsdalsey, Nónsker, Eyjabarn og Klakkur. Samkvæmt fasteignamati 1970 er Garpsdalur metinn. Land á 354,000,00 krónur. Hús á 1094,000,00 krónur. Alls 1448,000,00 krónur. Tún er stórt, véltækir 20,13 ha. Hýsing er góð. Raflýst er þar með heimilisrafstöð, vatnsaflsstöð. L" r m múla í Gilsfirði segir svo í Jarðabók Árna Magnússonar 1710. Jarðardýrleiki er 24 / hundruð. Útigangur fyrir sauðfé er í skárra lagi en fyrir hesta slæmur og er þeim jafnan í burt komið á vetur suður í Saurbæ. Torfrista er lök, stunga bjargleg. í eld er tað undan kvikfé með til- keyptu hrísi. Silungsveiði lítil í Garpsdalsvatni, brúk- ast varla, ennfremur er silungsveiði í Múlaá. Túninu spilla skriður úr fjallinu. Engjarnar spillast af vatni, sem étur úr rótina. Úthagarnir eru bjarglegir þó þeir spillist af skriðum allvíða. Hætt er húsum fyrir grjót- hruni úr fjallinu. Hætt er kvikfé fyrir sjávarflæðum undir mósköflum. Hreppamannaflutningur er langur og torsóttur til Brekku í Gilsfirði. í Sóknarlýsingu séra Bjarna segir svo um Múla. Tún er þar harðbalalegt en þó í betra lagi grasgefið. Engjar grasléttar, vetrarríki mikið og lítill útigangur. Sumar- land er þar gott fyrir sauðfé. Hlunnindi engin utan Álftafjaðratekja sem er til talsverða muna. í nýju jarða- mati 1861 er Múli metinn 24,8 hundruð að dýrleika. í fasteignamati 1970 er jörðin metin. Land á 128,000,00 krónur. Hús á 738,000,00 krónur. Alls á 866,000,00 krónur. Véltækt tún 1969 var 11,22 ha. Hýsing er góð. 21. desember 1929, varð úti á Steinadalsheiði Jón Þorbjarnarson frá Steinadal. Veður var vont, náttmyrk- ur og hríðarbylur. Á Brekkudalnum varð Jón fyrir snjófíóði og beið bana við. Jón var á heimleið frá Múla í Gilsfirði. En erindi hans að Múla var að hitta Frið- björn Guðjónsson gullsmið, sem þar átti heima þá. Friðbjörn hafði smíðað fyrir hann trúlofunarhringi. Og var Jón að sækja þá tij hans. Mun Jón hafa ætlað að opinbera trúlofun sína á jólunum með heitmey sinni Önnu Margréti, dóttir Frakklíns Þórðarsonar í Litla-F j ar ðarhorni. Málið er svo mjúkt og hreint, milt í öllum greinum. Eins og komi alveg beint, innst úr hjartans leynum. Svo kvað Halla skáldkona. Halla hét fullu nafni Hall- fríður Guðrún Eyjólfsdóttir. Hún var fædd i Múla í Gilsfirði, 11. ágúst 1866. Foreldrar hennar voru hjónin Eyjólfur Bjarnason og Jóhanna Halldórsdóttir, búend- ur í Múla. Halla ólst upp í Múla og var þar fram um tvítugt, en þá flutti hún alfarin að Laugabóli við ísa- fjörð. Og þar átti hún heima æ síðan að undanskildum 5 árum, er hún bjó á Kirkjubóli í Langadal. Eftir Höllu komu út tvær ljóðabækur. Og á einum stað í þeim mælir hún svo um Múla í Gilsfirði. Æskuheimili sitt. Gilsf jarðarmúli und hamri háum, þar hefur minn andinn jafnan bið. Þar er svo skammt frá ægi bláum, eyjar og fjöllin blasa við. Þar vil ég liggja þá ég dey. Þar lifir blómið gleym mér ei. Halla lézt í Reykjavík 6. febrúar 1937, og hvíla jarð- neskar leyfar hennar í heimagrafreit á Laugabóli við ísafjörð, þar sem hún var húsmóðir í 38 ár samfleytt. BREFASKIPTI Heiðrún Maria Hallsteinsdóttir, Flateyri, Reyðarfirði, S.-Múl., óskar eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 14—15 ára. Arndis A. Sveinsdóttir, Uxahrygg II, Rangárvöllum, Rang., ósk- ar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 15—18 ára. Kristín Sveinsdóttir, Uxahrygg II, Rangárvöllum, Rang., óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 15—18 ára. Unnur Sveinsdóttir, Uxahrygg II, Rangárvöllum, Rang., óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 13—16 ára. Heima er bezt 125

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.