Heima er bezt - 01.10.1983, Síða 17

síaðist smátt og smátt nokkur fróð-
leikur á þessu sviði inn í kollinn á mér.
Auðvitað fór mikið aftur út í veður og
vind, sem eðlilegt er. En alltaf var
heldur bætt við samt sem áður. Að
lokum var svo komið, að mér var
nokkurn veginn sama hvar ég kom
upp í þeim sem þjóðkunnir voru,
a.m.k. Það skal tekið fram, að þetta
var ekki gert vegna neinnar keppni, er
framundan væri, heldur til ánægju.
En nú, sem sagt, virtist mér opnast
möguleiki að taka þátt í keppni í
áhugamáli mínu. Ég átti tal við Svein
Ásgeirsson, og hann samþykkti þátt-
töku mína. Skyldi ég mæta í Reykja-
vík á ákveðnum degi, en þá var ég
skólastjóri í Þykkvabæ í Rangárþingi.
Hitti Svein inni á Hótel Borg fyrst.
Þaðan lá leiðin út í Austurstræti, þar
sem hann hafði skrifstofu. Sveinn
skýrði þar fyrir mér tilhögun keppni
þessarar, sem fara skyldi fram í
tveimur áföngum. Vegna búsetu
minnar fjarri höfuðstaðnum fékk ég
leyfi til að taka báða áfangana sam-
tímis. Þetta var í marsmánuði 1964.
Upptakan fór fram í húsakynnum
útvarpsins að Skúlagötu 4. Dagskráin
fór fram þar í samkomusal stofnun-
arinnar á 6. hæð. Fullt hús var áheyr-
enda. Þarna voru til staðar stjórnand-
inn, Sveinn Ásgeirsson, og dómari
þáttarins, Ólafur Hansson prófessor.
Auk þeirra voru svonefndir snillingar,
sem Sveinn nefndi svo, en þeirra
hlutverk var að leysa úr ýmsum
spurningum, finna leynigest o.fl. Þeir
voru: Thorolf Smith fréttamaður,
Guðmundur Sigurðsson vísnaskáld
og fulltrúi og Ólafur Hansson. Vöktu
þeir mikla kæti áheyrenda, enda afar
snjallir menn.
En nú hófst spurningakeppnin.
Ásamt mér var þarna keppandi í
annarri grein að sjálfsögðu. Hann
heitir Ólafur Guðmundsson og var
lengi lögregluþjónn, mjög hár vexti.
Hann keppti i íslenskri mynt frá upp-
hafi. Getur hans síðar. Keppninni var
þannig háttað að stjórnandinn bar
fram spurningarnar. Geyma mátti
eina spurningu frá fyrri hluta til hins
síðari, ef þeir voru teknir upp sam-
tímis. Þurfti ég ekki á því að halda.
Sveinn spurði mig margra spurn-
inga og þvælinna. Hann spurði td.
hvaða þingmenn Sjálfstæðisflokksins
er þá voru á þingi, hefðu orðið stúd-
entar sama ár og Björn Friðgeir
Björnsson, þá alþingismaður Suður-
landskjördæmis og sýslumaður
Rangæinga. Nú vissi ég, að Björn
hefði orðið stúdent frá M.R. 1929. Þá
var ekki annað en að skoða í huga sér
þingmenn Sjálfstæðisflokksins á
þessum tíma og einangra þá tvo frá, er
setið hefðu í Menntaskólanum í
Reykjavík sama ár og Björn og þar
með útskrifast sama ár og hann. Og
svarið var ótvírætt: Þingmennirnir
voru Auður Auðuns og Gunnar
Thoroddsen. Þau luku einnig lög-
fræðiprófi sama ár og Björn Friðgeir,
eða 1934.
Utilokað
að
heimskur
maður
eigi
erindi
AUÐUNN
BRAGI
SVEINSSON
Frægasta spurningaþætti Bretlands-
eyja, ,,Mastermind“, stjórnar íslending-
urinn Magnús Magnússon. Það er
kannski engin tilviljun, þvífáar þjóðir
hafa jafn gaman af spurningaleikjum og
íslendingar. Það hefur líka vakið athygli
hve þekking almennings er víðtæk hér-
lendis. Sprottið hafa upp óskólagengnir
sérfræðingar, sem slá jafnvel doktorum
við ísínu fagi.
Auðunn Bragi Sveinsson, barnakenn-
ari, hefur oftar tekið þátt íopinberri
spurningakeppni en flestir aðrir undan-
farin 20 ár. Lýsingar hans á eigin undir-
búningi, skipulagi keppni íútvarpi, sjón-
varpi og félagsheimilum, —og ekki síst
á persónuleikunum sem hann kynntist,
eru drjúg heimild um forvitnilegan þátt í
íslenskri menningarsögu.
Heimaerbezt 325