Heima er bezt - 01.09.1994, Blaðsíða 29

Við höfum nú ákveðið að fara af
stað með nýjan efnislið í blaðinu,
sem við höfum nefnt „áskrifanda
fjórðungsins.“
Hugmyndin er að liðurinn verði
í 3ja hverju blaði eða fjórum sinn-
um á hverju ári. Þátturinn felst í
því að við dröguin út eitt nafn
skuldlauss áskrifanda og veitum
honum verðlaun hvers ársfjórð-
ungs. Verðlaunin eru glæsileg rit-
verk, sem gefm hafa verið út af
bókaforlaginu Skjaldborg hf., þ.e.
Pelle sigursæli eftir Martin Ander-
sen Nexö, fjögurra binda verk,
Göngur og réttir eftir Braga Sig-
urjónsson, fimm binda verk, og
Skriðuföll og snjóflóð eftir Ólaf
Jónsson og Jóhannes Sigvaldason,
3ja binda verk. Verður viðkom-
andi áskrifanda gefinn kostur á að
velja eitthvert eitt þessara rit-
verka.
Hugmyndin er sú að með verð-
launaveitingunni fylgi nokkur
fróðleikskorn um viðkomandi
áskrifanda og e.t.v. það umhverfi
sem hann býr í. Mikilvægt er því
að þeir áskrifendur, sem upp
koma í þessum efnislið, séu reiðu-
búnir að láta okkur í té inynd af
sér og e.t.v. fleiru sem tengist um-
fjölluninni um þá á einhvern hátt.
Hafl viðkomandi ekki áhuga á
að taka þátt í þessum áskrifenda-
leik okkar þá er honum að sjálf-
sögðu frjálst að hafna því, ef hon-
um býður svo við að horfa, og
munum við þá einfaldlega draga
út nýtt nafn.
Reglurnar eru í raun einfaldar
varðandi þátttöku. Viðkomandi
þarf að vera skuldlaus, vera tilbú-
inn að lána okkur mynd eða
myndir til birtingar með greininni
og gefa helstu upplýsingar uni sig
tii fróðleiks.
Við höfum fengið Ingvar Björns-
son til þess að annast þennan þátt
og hefur hann nú þegar rætt við
þann áskrifanda sem út var dreginn
í fyrsta skiptið.
Útdrætti er þannig háttað að
dregið er um áskrifanda úr einum
landsfjórðungi hverju sinni. Þaðan
má segja að nafn þessa þáttar sé
komið, því við dröguin út nafn eins
áskrifanda ársfjórðungslega og úr
einum landsfjórðungi. Höfum við
skipt landinu niður í hefðbundna
hluta, þ.e. Norðurland, Austur-
land, Suðurland og Vesturland að
meðtöldum Vestfjörðum.
Að þessu sinni drógum við úr
áskrifendahópi blaðsins á Norður-
landi og næst þegar dregið verður,
þ.e. í desember, þá drögum við úr
áskrifendahópi Austurlands, í
mars á Suðurlandi og júní á Vest-
urlandi og Vestfjörðum. I septem-
ber komum við svo aftur að Norð-
urlandi og síðan þannig koll af
kolli. Það má því segja að hver
landsfjórðungur hafi sinn mánuð í
þessu áskrifendagamni.
Áskrifandi
3|a fjórð'
ungs 1994
Sigurður Jóhannsson,
Sauðárkróki.
Verðlaun: Ritverkið Pelle sigursæli
eftir Martin Andersen Nexö (4 bindi).
Sigurður er Skagfirðingur í húð og
hár. Hann er fæddur að Borgargerði í
Norðurárdal í Skagafirði 11. júní 1916,
en þar hófu foreldrar hans búskap sinn.
Ari síðar fluttist Sigurður með foreldr-
um sínum að Ulfsstöðum í Blönduhlíð
í Skagafirði og þar dvaldist hann svo til
312 Heima er best
ársins 1972.
Foreldrar Sigurðar voru Jó-
hann Sigurðsson bóndi og
Ingibjörg Gunnlaugsdóttir
húsfreyja, en þau voru bæði af
skagfirsku bændafólki komin.
Frá Úlfsstöðum gekk Sig-
urður hefðbundna skólagöngu
en var svo tvo vetur í Mennta-
skóla Akureyrar og lauk það-
an gagnfræðaprófi 1935.
Fljótlega eftir heimkomu sína
frá M.A. hóf hann búskap að
Úlfsstöðum.
Árið 1939 giftist Sigurður
Hólmfríði Jónsdóttur frá Víði-
völlum í Fram-Blönduhlíð.
Foreldrar hennar voru Jón Ámason og
Amalía Sigurðardóttir og voru þau,
svo sem aðrir sem hér að framan eru
nefndir, af skagfirsku bændafólki
komin.
Sigurður og Hólmfríður
eignuðust tvö mannvænleg
börn. Sonurinn Jóhann Úlfar
fluttist ungur að árum til
Kanada og settist að í
Winnipeg þar sem hann er og
hefur verið búsettur síðan. I
Winnipeg lærði Jóhann hár-
skurð og hárgreiðslustörf. Á
sjöunda áratugnum átti hann
og rak þar þrjár hárgreiðslu-
stofur en seldi þær síðan og
hóf innflutning á íslenskum
ullarvörum frá Álafossi. Gekk
það mjög vel þar til kanadíski
markaðurinn fylltist af austur-
lenskum gervivörum og lagðist
þessi innflutningur þá að sjálfsögðu
af.
Jóhann Úlfar giftist hálfíslenskri
konu og hafa þau eignast tvö börn,
dóttur og son. Dóttir þeirra giftist fyrir
tveim árum og sonurinn í júlí s.l. Að-
spurður kvaðst Sigurður hafa komið
fjórum sinnum til sonar síns og fjöl-
skyldu hans í Winnipeg.
Dóttir Sigurðar og Hólmfríðar,
Amalía, er búsett á Sauðárkróki. Mað-
ur hennar, Sigmundur Guðmundsson,
var útibústjóri Samvinnubankans þar
á staðnum, meðan hann var og hét en
er síðan útibústjóri Landsbankans þar.
Amalía og Sigmundur eiga þrjá syni.
Árið 1972 urðu tímamót í lífi hjón-
anna Sigurðar og Hólmfríðar að Úlfs-
stöðum. Heilsan var farin að gefa sig
og því orðið erfitt um erfiðisstörf þau
sem búskap fylgja. Hugur afkomenda
stefndi ekki til búskapar og því var
ekki um annað að ræða en að gera það
upp við sig hvert stefna skyldi.
Ákvörðun um að bregða búi var því
tekin og lá leiðin til Sauðárkróks.
Næstu 5 árin starfaði Sigurður í
bílaverslun kaupfélagsins þar á staðn-
um en tók þá við rekstri Steypustöðv-
ar Skagafjarðar. Þá lá leiðin í rafbúð
og rafverkstæði kaupfélags-
ins á Sauðárkróki.
Þegar þau hjónin komu til
Sauðárkróks keyptu þau fok-
helt einbýlishús að Grundar-
stíg 11, luku við smíði þess
og hafa búið þar síðan.
Varðandi áhugamál ís-
lensks bónda, húsbyggjanda
og starfsmanns stórs fyrir-
tækis er það helst að segja að
þau urðu að víkja að mestu
fyrir dagsins önnum og má í
raun segja að frístundir hafi
verið af skornum skammti
nema þá helst að litið væri í
bók. Já, vinnan átti allan for-
gang.
Á meðan þau hjónin dvöldu að
Úlfsstöðum tók Sigurður umtalsverð-
an þátt í félagsmálum sinnar sveitar,
sat í hreppsnefnd, skatta-
nefnd og var um skeið for-
maður Búnaðarfélags Akra-
hrepps. Einnig var Sigurður
formaður sóknamefndar
Akrahrepps og til gamans
má geta þess að á þeim árum
var byggð núverandi kirkja
að Miklabæ.
Bæirnir Borgargerði og
Úlfsstaðir eru báðir í Akra-
hreppi í Skagafirði og það
má því segja að ekki verði
annað séð en að þeim hjón-
um, Sigurði og Hólmfríði,
hafi dvalist vel og lengi í
hinum sólríka Skagafirði
enda segir Sigurður að þar sé
fegurð mannlífsins engu minni en feg-
urð sveitarinnar þótt rómuð sé.
Faðir Sigurðar byggði steinsteyptan
bæ að Úlfsstöðum og mun það hafa
verið annað elsta hús þeirrar gerðar
þar í sveit. Nú hefur það verið brotið
niður og aðeins gömul myndbrot
minna á tilveru þess.
Á Úlfsstöðum byggðu hjónin m.a.
upp öll útihús, svo sem 300 kinda
fjárhús og hlöðu, fjós fyrir 32 gripi og
hlöðu þar við og síðan hesthús með
tilheyrandi hlöðu.
Úlfsstaðir.
Heima er best 313