Heima er bezt - 01.02.1999, Blaðsíða 6

Bjólfurinn mikill
farartálmi
Byggð er í þremur hlut-
um við Seyðisfjörð. Fjarð-
aralda, Búðareyri og
Vestdalseyri. Norðan
fjarðar fyrir botni hans
stendur Bjólfurinn, tign-
arlegt fjall sem skiptir
byggðinni. Fara þurfti
fyrir Bjólfínn frá Vest-
dalseyri inn í Bæ. Þar var
bœði skriðu- og snjó-
fíóðahœtta. Árið 1885
féll mikið snjóflóð úr
fjallinu og sópaði með
sér 14 íbúðarhúsum og
varð tuttugu og fjórum
- Ég er fædd d Hjallo d Vestdalseyri
við Seyðisfjörð 18. júlí órið 1930 og var
níunda í hópi tólf systkina.
Foreldrar mínir voru Dagbjartur
Guðmundsson fæddur ú Vestdalseyri.
Hans foreldrar voru Oddný Ólafsdóttir
Magnússonar í Berjanesi í Rangúr-
vallasýslu og Guðmundur Einarsson,
en þau voru bæði ættuð úr Skaftafells-
sýslum. Þau kynntust í Vestmannaeyj-
um en fluttu ú Vestdalseyrina ung og
bjuggu þar allan sinn búskap, fyrst ú
Hjalla en síðan d Kirkjuhvoli.
Móðir mín Erlendína Jónsdóttir var
frd Efra-Skdlateigi í Norðfirði, en
hennar foreldrar voru Guðríður Pdls-
dóttir og Jón Þorleifsson. Móðir mín tíogga á
kom sem vinnukona í Púlshús d Vest- Hjalla 12
dalseyri, þú um tvítugt og þótti gullfal- ára.
leg stúlka.
Guðbrandur Magnússon sem síðar varð forstjóri
Áfengisverslunar ríkisins ffd Fossi d Vestdalseyri en sd
bær stóð fýrir ofan Hjalla, sagði mér fra því þegar hann
varð fýrst var við samdrdtt foreldra minna að eitt sitt er
hann kom snemma út að morgni hafi hann séð hvar
faðir minn hafi verið að rogast með fötu af vatni fýrir
vinnukonuna í Pdlshúsi, en þd var vatn sótt í brunna.
Þótti honum sýnt að faðir minn væri að draga sig eftir
stúlkunni sem og var raunin. Guðbrandur og faðir
minn voru fermingar-
bræður.
Foreldrar mínir
bjuggu síðan lengst af
sínum búskap d Hjalla
og voru með þeim síð-
ustu sem fluttu af Vest-
dalseyrinni..
mönnum að bana og því var ekki ráðlagt
að halda þar uppi byggð.
- Þrdtt fýrir ógnina fra Bjólfinum er
fjallið eiginlega heilagt í augum Seyð-
firðinga, í senn fallegt og hrikalegt.
Þar er talið að Bjólfur, sd er nam
Seyðisfjörð sé heigður og þar sé falin
kista hans full af gulli.
Þegar kemur út fyrir Bjólfmn blasir
Vestdalseyrin við. Þar er feikilega fal-
legt og þar rennur Vestdalsd. Nokkurt
Móðir Vilborgar giftingarárið 1916.
Hún þótti bera af fyrir glœsileik.
undirlendi er þarna en við taka klettar og ofan
af þeim falla fram miklir fossar, Vestdalsfoss-
amir, þar inn af heita Hdlsar.
Reyndar finnst mér Seyðisfjörður dkaflega
fallegur og vetrarfegurð slík að þar verður fdu
við jafriað, slík er dýrðin. Mér er í minni
gamldrskvöld eitt þegar ég hef líklega verið
sautjdn dra gömul. Ég gekk niður d Eyri og
heyrði þegar kirkjuklukkunum var hringt.
Ómur klukknanna barst um fjörðinn. Jörð var
alhvít og sindraði d snjóinn en yfir var stjömu-
bjartur himinn og þegar hljómur klukknanna
dó út hreyfðist ekki minnsti andblær og það
Foreldrar Vilborgar, Erlendína Jónsdóttir og
Dagbjartur Guðmundsson.
46 Heima er bezt