Æskan - 01.03.1966, Blaðsíða 12

ÆSKAN
egar fjölskylda Williams bjó í
Kansas, fékk faðir hans mikinn
áhuga á málefnum ríkisins og gekk í
flokkinn „Frjálst ríki“.
Frjálsríkismenn vildu, að hver sá
negraþræll, sem kæmi inn í nýtt ríki
ríkjasambandsins yrði frjáls um leið
og hann stigi fæti sínum inn á grund
hins frjálsa ríkjasambands.
Hinn flokkurinn, aðallega nýbyggj-
ar frá Suðurríkjunum, þar sem þræla-
hald var leyft, héldu því fram, að
þrælar væru eign eigendanna, hvert
sem þeir færu. Þetta leiddi til þræla-
stríðsins síðar.
Einu sinni, þegar Cody gamli var
að halda ræðu, var ráðist á hann og
hann særður mjög alvarlega. Honum
batnaði þó svo, að hann gat farið að
vinna aftur á búgarði sínum, en óvin-
irnir sátu þó stöðugt um líf hans og
komu oft heim á búgarðinn i Jjeim
ásetningi að ná til hans, Jwí að í þá
daga tóku nýbyggjarnir oft lögin í
sínar hendur og beittu Jjeim eftir
eigin duttlungum og geðjDÓtta.
í eitt skipti, þegar Williams var í
heimsókn i nærliggjandi Jmrpi, komst
hann að samsæri, sem átti að gera
gegn föður hans. Hann hljóp í skyndi
til hests sins og þeysti af stað heim á
leið.
Samsærismennirnir tóku eftir hon-
um og hófu mikinn eltingaleik, en
William komst þó í tæka tíð til þess
að aðvara föður sinn, sem komst und-
an á hesti sínum.
Stuttu eftir að hann var farinn
komu samsærismennirnir, tuttugu að
tölu, til búgarðsins. Þegar foringi
Jaeirra sá, að Cody gamli var sloppinn,
sló hann William mikið högg, og Jreg-
ar hann fór, tók hann með sér hjarta
Williams, hinn óviðjafnanlega gæð-
ing hans.
Drengurinn var alveg utan við sig,
en ákvað þó strax að ná hesti sínum
aftur, hvað sem það kostaði.
í tvær vikur gekk ekkert hjá hon-
um, Jrar til nótt eina að tveir menn
komu ríðandi til búgarðsins og spurðu
eftir Cody gamla. Frú Cody sagði
þeim, að hann væri ekki heima, en
þeir trúðu henni ekki. Þeir leituðu
um húsið Jjvert og endilangt og
neyddu systur Williams eftir það til
að gefa sér mat.
Meðan Jreir voru að borða komu
Æfintýri
Buffalo Bill
William og faðir hans heirn. Vinnu-
stúlka nokkur fór út og aðvaraði þá
og fóru Joeir Jdví upp á loft bakdyra-
megin. Cody gamli varð að leggjast
strax i rúmið, Javí að hann var mjög
veikur. Hann hafði lagt of hart að
sér í langan tíma eftir að hann særð-
ist. Frú Cody gat litlu seinna sloppið
óséð upp til hans.
En William fór aftur á móti niður
og sá þar livorki meira né minna en
manninn, sem hafði slegið hann forð-
um og tekið hest hans. Þorpario1
heilsaði honum með háum hlátri.
„Jæja, drengur minn, ég verð 1111
að segja, að hesturinn sem ég fé^
hjá Jjér, er alveg ágætur," sagði ha'1"
og hló ruddalega.
„Allt of góður fyrir annað e”lS
löðurmenni og }rig,“ sagði drengurii’11
án þess að blikna.
„Engin svör, drengur minn, eða CS
gef Jiér ráðningu, sem Jrú munt ekk1
gleyma fljótlega," öskraði fanturi”11'
„En, með leyfi, hvað gerðirðu af þesS
um bjánalega föður þínum?"
William svaraði engu, en gekk i”1'
í eldhúsið með Maríu, systur sin”1’
sem sagði með hræðsluhreim í röd^
inni:
„Ó, William, Jreir segja að pabb1
hljóti að hafa komið með þér og
að rannsaka húsið aftur.“
„Vertu róleg, ég skal skreppa ”pP
og segja pabba frá Jrví,“ hvíslaði
iam og þaut upp.
Faðir hans var svo veikur, að l”””1
gat ekki staðið upp, og móðir kVö*
iams sagði honum að hann hefði
inn hita.
„Sittu þá hérna hjá honum og léttU
hann ekki hreyfa sig,“ sagði 'VX^illi11111'
„Ég skal sjá um að þorpararnir k0”1*
ekki upp.“ Síðan stillti William sér 1
miðjan stigann.
Stuttu síðar komu þorpararnir
úr eldhúsinu og ætluðu að leggj3 ‘l
stað upp stigann að herbergi C°dys'
„Stattu kyrr, Lúkas Craig, Jjú ke’”sl
ekki hér upp!“
Orðin komu í rólegum, skipa”c.
tón frá William og var beint til fn”1”1
Jjorparans.
Með hásum hlátri stökk maðuf”1”
upp tröppurnar, en valt strax
aftur og tók félaga sinn með sé’
fallinu, þegar skammbyssuskoti va
hleypt af í fót lians. Sá ósærði stö^
fljótt á fætur og þaut út úr húsi””
áttina að hestunum, Jrví að han” va
orðinn alvarlega hræddur.
Annar hestanna var hestur V1
ams og í áttina til hans hljóp n”1^”1
108