Æskan - 01.03.1966, Blaðsíða 14
CHARLES DICKENS
DAVÍÐ COPPERFIELD
<(
Frænku minni þótti mjög leiðinlegt, að ég skyldi vera
svona sorgbitinn, og þess vegna stakk hún upp á, að ég
skryppi til Dover og athugaði, hvernig umhorfs væri í
húsinu hennar. Um leið sagði hún, að ég gæti hitt Agnesi.
Það glaðnaði mjög yfir mér, er ég heyrði þessa uppá-
stungu, og ég hélt tafarlaust af stað til Dover.
Það var vetur, og svalt sjávarloftið hressti mig. Ég var
kominn í bezta skap, þegar ég kom heim til Wickfields.
Fyrsti maðurinn, sem ég hitti þar, var Micawber. Það
glaðnaði mjög yfir honum, er hann sá mig, en þó virtist
mér hann jafnframt verða hálfvandræðalegur.
Hann kvaðst nú búa í gamla liúsinu hans Uriah og
sagði, að sér liði ágætlega.
„En ég skal segja yður, Copperfield minn góður, að
þegar rnaður er í íjárkröggum og verður alltaf að vera
að biðja um kaupgreiðslur fyrir fram, Jjá er manni tölu-
vert örðugra um vik. En þó verð ég nú að segja, að
hann Heep, vinur minn, hefur alltaf orðið við beiðnum
mínum á þann hátt, að það er honum til mesta sóma.“
„Jæja, ég hélt nú ekki, að hann væri sérlega örlátuÞ
ánzaði ég.
„Jú, fyrirgefið, herra Copperfield, ... ég er að tah'
um hann Heep, vin minn!“
„Sjáið þér herra Wickfield oft?“ spurði ég.
„Ekki oft,“ anzaði Micawber í fyrirlitningartón, „hanu
er eins og hvert annað útlifað skar.“
„Já, Uriah vill að minnsta kosti draga hann niður 1
skítinn," anzaði ég þóttalega.
„Heyrið þér, vinur minn góður,“ mælti Micawber virðU"
lega. „Ég vona, að þér misvirðið það ekki, ... en mcl
er ekki um það gefið að ræða neitt um firmað héma
við óviðkomandi menn. Hins vegar lief ég ekkert á Wð11
því að ræða um ungfrú Wickfield; . . . hún er sú bezta
og yndislegasta stúlka, sem ég þekki, og ef ég liefði ekk>
vitað, að uppáhaldsstafurinn yðar væri D, þá hefði eg
alveg hiklaust álitið, að liann lilyti að heita A.“
Ég kvaddi nú Micawber og fór upp til Agnesar. 1 ^
allrar hamingju hitti ég hana eina, og það var unaðs'
Brúðuleikhúsiö.
I síðasta blaði sögðum við ykkur
frá því hvernig þið gætuð búið ykkur
til brúðuleikhús. Nú hafa þau Dísa
og Óli útbúið sér eitt slíkt brúðu-
leikliús og eru þarna með tvær dans-
brúður að æfa leikrit. En það óhapp
hefur komið fyrir þau, að þræðirnir,
sem þau stjórna brúðunum með, liafa
ílækzt heldur illa saman. Getið þið
fundið út hvorri brúðunni Dísa stjórn-
ar og hvorri ÓIi?
110