Æskan - 01.03.1966, Blaðsíða 32

Sigurður H. Þorsteinsson: a. i. j. p.
frímerkjaþáttur
V erSlaunaáetraunín
2.
Að þessu sinni birtum við mynd af frímerki með mynd
af íslenzkum jökli. Spurningin er: Hvaða jökull er þetta?
Hvenær voru flugmerki með sömu mynd gefin út?
Eins og áður verða tvenn verðlaun veitt fyrir að senda
inn rétta lausn á þessari getraun einni, en auk þess verð-
ur fjöldi verðlauna fyrir þá, sem senda inn sameiginlega
lausn á öllum getraununum, þegar þær hafa allar verið
birtar. Verðlaunin fyrir þennan hluta getraunarinnar eru
eins og áður: Frímerkjaalbúm fyrir allt ísland og frí-
merkjaalbúm fyrir lýðveldið ísland. Þessi albúm eru nú
orðin geysivinsæl meðal unglinga, og því er hér tækifæri
að eignast þau á auðveldan hátt. Sendið sem fyrst inn
lausnir ykkar.
Það skal tekið fram, að dregið er úr lausnum 5 vikum
eftir að blaðið kemur út, svo að lausnir verður því vitan-
lega að senda sem allra fyrst.
Yfirstimplaður POSTSTIMPILL.
Þá langar mig, lesandi góður,
til að taka þig með i eitt af
þessum skemmtilegu ævintýr-
um, sem verða á vegi manns í
frímerkjasöfnuninni. Ævintýri,
sem a. m. k. hefur skilið cftir
hjá mér ríkari þörf á að vera
safnari af ]>ví tagi, er ekki fyrst
og fremst hugsar um að eiga
sem flest og dýrust merki, Jield-
ur umfram allt að kynna sér til
iilítar hvað hýr að baki því,
sem hann liefur i iiöndunum,
og una sér við atliugun þess.
Er þetta ævintýri liófst var ég
starfsmaður i endurskoðunar-
deild Landsbanka íslands. Eftir
áramótin var eigendum hlaupa-
reikninga ávallt send útskrift af
reikningunum ásamt umslagi
árituðu til bankans, er ]>eir
skyldu endursenda i staðfest-
ingu sína á að útskriftin væri
rétt. Meðal þeirra umslaga er
bárust aftur til bankans var
ótrúlegur fjöldi er sendandi
hafði gleymt að frímerkja og
hárust okkur ])VÍ óopnuð af
l)réfadeildinni, sem annars tók
yfirleitt frimerkt umslög og
seldi siðan frímerkin til ágóða
fyrir sjóð starfsmannafélagsins.
Yfirstimplun. Meðal þeirra
umslaga, er ég lagði frá til síð-
ari athugunar vegna stimplun-
ar á þvi, var eitt er í bili vakti
sérstaka atliygli mína. Það var
stimplað með venjulegum póst-
stimpli, staðarlieitið Landakot.
Auk þess var stimplað yfir stað-
arheitið með venjulegum einn-
ar linu gúmmistimpli, Minni
Vogar. Ég hugleiddi nokkra
stund, hvernig á þessu gæti
staðið og ákvað að spyrjast fyr-
ir um það við fyrstu hentug-
leika. Umslag þetta lenti með
flcirum í vindlakassa, cr ég
geymdi slíka hluti í, og fljót-
lega gleymdist það alveg.
Næsta atriði ævintýrisins
skeður svo ekki fyrr en vorið
og sumarið 1964.
Skátamót. Þá um vorið, eða
nánar tiltekið 4.—7. júní hélt
skátafélagið Hraunbúar i Hafn-
arfirði 24. vormót sitt að Hösk-
uldarvöllum. Að tillögu ýmissa
i stjórn félagsins, var ákveðið
að liafa sérstakt pósthús á mót-
inu og var mér, ásamt Ásgeir K.
Sörensen, aðstoðardeildarfor-
ingja mínum, falið að sjá um
þessa framkvæmd. Varð það úr,
þar eð ekki fékkst að hafa opin-
bert póstliús á mótinu, að við
rákum þar einkapósthús fyrir
liönd félagsins og voru gefin út
sérstök merki er gilda skyldu
sem burðargjald til næsta póst-
húss, sem reyndist vera í Vog-
um. Þar voru síðan allar póst-
sendingar frá mótinu settar i
venjulegan ríkispóst og fri-
merktar með skátafrímerkjun-
um. Átti ég um þetta allt mjög
ánægjulega samvinnu við póst-
meistarann í Vogunum, Árna
Hallgrímsson.
Sagan. Af viðtölum við hann
og aðra, komst ég að þeirri nið-
urstöðu að póstliúsið fyrir Vog-
ana liafði verið flutt frá Landa-
koti að Minni Vogum um ára-
mótin 1958—1959. Leið nú sá
tími er mótið stóð og samvinna
mín við Árna. Það var svo fyrst
undir lok júnímánaðar, er ég
var að tina fram ýmislegt dót
úr vindlakassanum mínum
gamla, að ég rakst aftur á um-
slagið frá 1958. Og nú fór ég i
alvöru að verða forvitinn um,
livernig stóð á þessari stimplUI1'
Skýringin reyndist þá einfald'
lega vera sú, að þegar pósthúsi®
var flutt að Minni Voguni, v:l’
enn ekki húið að fá stimpil fyr'
ir hið nýja pósthús og þvi v:l1
gripið til ]>ess, þann tima cr
leið unz hann var tilbúinn, :|ð
nota áfram gamla stimpiH1'0
frá Landakoti og yfirstimpl‘l
staðarheitið með venjulegu111
stimpli með nafni póststöðva'"
innar. Var í þessu tilfelli nota
staðarheitið Minni Vogar. Þegar
svo loks stimpill sá, er not°
skyldi, kom, var staðarheil'
á honum aðeins Vogar.
Vogar — Minni Vogar. Þan""
ig atvikaðist það, að þótt pósl'
hús hafi verið i Minni Vog""1
frá árinu 1958, hefur póststö
með staðarheitinu Minni Voga'
aðeins starfað þann mánaðaf'
tíma, er vöntun var á nýj"111
póststimpli til staðarins.
Það eru einmitt atvik eins oí
])etta, sem gera frímerkjasöf"
unina þess virði að eyða i )>a"°
tómstundum sínum. Að visu i"‘J
segja sem svo, að gaman s
fyrir hvern þann er allt í c'""
uppgötvar að hann liefur f""
ið verðmætt afbrigði. En þvl c!j
nú eitt sinn þannig varið, •'
því aðeins heita afbrigðin "
brigði, að þau eru svo sjaldga^
að þeir sem finna þau, eru a
eins fáir og menn verða ÍU
lega þreyttir á að leita e"da^
laust að þvi, sem varla er ll!C^.
að reikna með að þeir f'"1'1,
Því er það hverjum í sjálfsv‘* ^
sett að leita afþreyingarinna'
þvi að finna skemmtilegar s
tað'
reyndir, sem kannske eng>r
ir hafa áður fundið, og þðtt l,íC
séu ekki dýrar eða frumfund"|j
þá eru þær engu að síður
óblandinnar ánægju fyrir hye^
þann, scm verður á vegi þe*rI
ef svo má að orði kvcða.
HVER ER HANN?
Myndin er tekin fyrir g’
um og er af hinum fræga söuH
ara PAUL ANKA.
128