Æskan - 01.02.1970, Blaðsíða 5

stundis er hreyfillinn settur i gang og báturinn siglir frá landi
sður en Melker átti von á. Hann ákveður fyrst að stökkva um
borð, en sér þá, að það muni ekki takast, svo að hann hættir við.
En hann heldur enn í staurinn, sem hann leysti landfestarnar af,
°9 við hreyfinguna renna hendur hans til í takinu, svo að hann
steypist ofan í öldurnar. Og þegar honum skýtur upp, er hann
b®ði holdvotur og ofsareiður. En augnabliki síðar verður honum
Uóst, hve aðstæðurnar eru broslegar, og þá hlær hann hátt og
hvellt. Síðan syndir hann upp í fjöruna og skríður á land.
Brúðkaupinu seinkaði aðeins örlítið, þó að Melker þyrfti að
'ara heim aftur og skipta um föt áður en báturinn gæti haldið
frá- Og þvi situr hann nú ( jakkafötum en ekki kjólfötum í kirkj-
Unni og fylgist með þvi, þegar Malín og Pétur heita hvort öðru
®vilangri tryggð. Orgelhljómarnir fylla kirkjuna og sálmasöngur-
'hn ómar, og jafnvel þótt Stínu verði á að pissa á gólfið meðan
á athöfninni stendur, skerðir það ekki gleðina.
°9 um kvöldið er svo haldin brúðkaupsveizla á Krákueyju . . .
Nú líða þrjú eða fjögur ár. Pétur og Maiín hafa eignazt barn,
yndislega litla telpu, sem er kölluð Skella. Þegar hún kemur [
heimsókn til afa síns, hvíla allra augu á henni, og Stína og
Skotta mega ekki af henni sjá. Þær langar að leika sér með
^ana, mata hana eða þvo henni.
Aðeins Palli litur Skellu öfundaraugum, því að telpukornið fær
a3 hegSa sér alveg eins og henni sýnist. Og ef hún brýtur bolla,
Se9ir enginn aukatekið áminningarorð.
Malin verður að faðma að sér bróður sinn og gera honum
fi°st, að hún hefur ekki gleymt honum, jafnvel þótt Skella sé
henni efst í huga.
..Litla tröllabarnið mitt er ekki alltaf hlýðið," segir Malín
hu9gandi.
Stina heyrir það og spyr undrandi:
..Er hún tröllabarn?"
..Já,“ segir Malín brosandi, ,,það sérðu vel sjálf, er það ekki?“
Þegar Stína og Skotta eru á heimleið skömmu seinna, segir
Stína:
..Mér datt alltaf i hug, að Skella væri ekki venjulegt barn.
9 tröllabörn geta verið hættuleg . .
í húsi Melkers ríkir gleði og kæti, meðan Skella og Malín
®ru í heimsókn. Pétur er bundinn við vinnu sina í borginni og er
1 ekki með þeim. En hann ætlar að koma seinna. Þeim hjónum
afði tekizt þrátt fyrir allt að fá íbúð í borginni.
Da9 einn þarf Malín að fara til kaupmannsins að sækja mat-
y°rur, en á meðan á Melker að gæta Skellu. Stína og Skotta
'Vlgjast með öllu.
hemii
Alltaf
er eitthvað að gerast, því að jafn erfitt er að hafa
á Skellu eins og heilum poka af maurum. Og [ brúnum
u9um hennar er alltaf stríðnisglampi.
Fyrst tekur hún skeiðina sína og skellir nokkrum myndarlegum
autarslettum, framan í afa sinn, og á eftir þeytir hún diskinum
eð afganginum í gólfið.
lolk'‘‘ ' nei’ ne''" slynur ^elker. ..á9 er oröinh of gamall i svona
sj stendur inni i búrinu meS stóra sultukrukku fyrir framan
kaf indberíasulta, namm, namm! Hún stingur litlum hnefunum á
0<an i rauða leðjuna og sleikir þá síðan af góSri lyst. Og
m'kil| hluti sultunnar límist á hana sjálfa og föt hennar.