Æskan - 01.02.1975, Blaðsíða 42

Hollráð
hefur
orðið
Sé settur heitur matur inn í
ísskápinn, þarf aS þiSa hann
oftar en ella. ÞaS er gufan af
matnum, sem þá myndar klak-
ann.
If4j
p»lll l /
ÞaS er heillaráS aS hafa hjá
sér timaglas, þegar talaS er í
landssímann. ÞaS kemur manni
alltaf jafnmikiS á óvart, þegar
kallaS er viStalsbil, og þá er
eftir aS kveSja og þvílíkt. Sé
haft auga meS tímaglasinu, er
hægt aS fylgjast meS hvenær
þrjár mínúturnar fara aS taka
enda.
Grænmeti, sem fariS er aS
linast, er hægt aS gera stinnt
aftur meS því aS láta þaS
liggja í vatni meS svolitlu ediki
eSa sítrónusafa í klukkutíma.
Afmælisfagnaður
1. Einn góöviðrisdag um sumarmálin hélt Láki lati, aS hann ætti afmæli.
Þeir Gvendur geispi löbbuðu því niður að sjó til þess að njóta afmælisfagnaðar-
ins í næði. Gvendur bar stærðar böggul, sem í var afmælisgjöf. — 2. Jæja,
lasm,“ sagði hann, „iíttu nú undan meðan ég tek utan af heiðursgjöfinni, og
reyndu ekki að gægjast gegnum greiparnar á þér." En uppi á stallinum fyrir
ofan þá eru tveir útsmognir hrekkjalómar.
3. Og einmitt þegar Láki og Gvendur eiga sér síst ills von, kasta þeir sinni
kjarnorkubombu á sjálfa afmæliskökuna um leið og Gvendur segir hátíðlega:
„Til lukku með daginn, Láki minn, og fáðu þér nú kökubita." — 4. „Stingdu
þér þá á eftir honum, Gvendur minn; ekki kemst ég niður um svona þröngt op.
Þetta hefur líklega verið kanínuhola, karl minn,“ verður Láka að orði, meðan
hann horfir örvilnaður á holuna þar sem kakan hvarf.
5. En í sama bili verður Gvendi fótaskortur, og hann steypist beint á höfuðið
niður f holuna og hafnar í gamalli krítarnámu. Uppi á stallinum ætla stráka-
ormarnir að springa af hlátri. — 6. „Ó, gamli félagi, hvað hefur orðið af þér!“
andvarpar Láki. „Ég verð að renna mér niður að námuopinu og reyna að bjarga
honum.“ Á meðan hafa strákarnir sig á kreik og ætla nú að fara að raða í sig
4 úr nestiskörfu sinni.
40