Æskan - 01.02.1975, Blaðsíða 46

14. En kastalaveggirnir bifuðust ekki. — „Það verður
að ná í betri skotfæri," sagði galdrakarlinn góði. Þeir
Pétur og galdrakarlinn góði flýttu sér því að penna-
hylkinu, og upp úr því drógu þeir gríðarstóran blýant.
15. „Verið viðbúnir!" hrópaði Pétur, er þeir höfðu
komið blýantinum fyrir í byssuhlaupinu. „Nú er kanill á
boðstólum!" Galdrakarlinn hljóp upp á virkið. „Hleypið
af!“ hrópaði hann þrumandi röddu.
Galdrakarlinn góði 4
16. Blýanturinn þaut í gegnum loftið og hitti miðja
kastalamúrana. — Hús og turnar hrundu niður með
hræðilegum gauragangi, og óvinirnir voru lamaðir af
skelfingu. Þetta hæfði svo sannarlega [ mark.
17. ,,Áfram!“ hrópaði Pétur og geystist fram, en her-
mennirnir fylgdu honum fast eftir. — En í sama bili
vaknaði Pétur í rúmi sínu og sá, að galdrakarlinn góði
sveif burt á sólargeisla.
44