Æskan - 01.07.1976, Blaðsíða 42

Safnarinn ungi spyr sjálfan sig:
„Hvaða landi á ég að safna, á ég
að safna íslandi, Norðurlöndunum
fimm eða á ég að safna öllum lönd-
um heims?“
Þessu má svara bæði játandi og
neitandi, þ. e. a. s. sjálfsagt er að
halda öllum ógölluðum merkjum til
haga, hvaðan úr heiminum sem þau
eru, því að alltaf getur verið tæki-
færi til að skipta við jafnaldra sína
og skólabræður á frímerkjum, hvað-
an úr veröldinni sem þau eru. Einn
vantar frá þessu landi, annan vant-
ar frá hinu o. s. frv. Byrjendum í
frímerkjasöfnun mun þó hollast að
ætla sér af 1 þessu efni sem öðru
og velja sér hæfilega stórt söfnun-
arsvið, t. d. íslensk frímerki ein-
göngu, eða þá, ef hann vill fást við
stærra viðfangsefni, Norðurlöndin
fimm.
Þegar ákvörðun hefur verið tekin
um það, hvaða landi safna skal, þarf
safnarinn að útvega sér verðlista
yfir það land, og hann helst sem
nýjastan. ( frímerkjaverðlistanum
eru upplýsingar um: Hvaða merki
hafa komið út í landinu, hvaða verð
er á merkjunum, bæði notuðum og
ónotuðum, myndir af frímerkjunum
og oft fleiri upplýsingar, t. d. um
verðlag merkjanna. Albúm yfir það
land, sem safna á, þarf nú að vera
fyrir hendi. Þá þarf og frímerkja-
límmiða og frímerkjatöng. Stækk-
unargler er einnig nauðsynlegt
að eiga, því að oft eru ýmis smá-
Feitt fólk
atriði í sambandi við frímerkjagrein-
ingar, sem gott er að sjá sem best,
t. d. misfellur í prentun einstakra
merkja, takkaskemmdir o. fl. Takka-
mælir heitir smáspjald með sýnis-
hornum af takkafjölda á 2 cm bili á
frímerkjunum. Ef t. d. stendur I
verðlistanum, að þetta eða þetta
merki sé takkað 14, þá er átt við
það, að 14 bil séu á milli takkanna
á tveggja sentimetra bili á merk-
inu. Sé frímerki t. d. takkað 14 x
131/2, þá eru 14 bil á milli takka á
efri og neðri rönd merkisins, og er
þá miðað við 2 sm, en 131/2 á lóð-
réttu röndunum. Þetta sýnist e. t. v.
svolltið erfitt og flókið svona I
fyrstu, en einmitt ( því og fleiru er
ánægjan í frímerkjasöfnun fólgin,
það er að segja, að sigrast á erfið-
leikunum. En þetta lærist fljótlega:
best mun þó byrjendum, að leita
Þyngsti maSurinn, sem nokkurn tíma
hefur lifaS, er likiega Robert Earl
Hughes. Allt frá því hann var sex ára
var hann mjög feitur: Þá vó hann 92 kg.
Þegar hann var þrettán ára gamall, var
þyngd hans komin i 248 kíló, og þeg-
ar hann var 25 ára vó hann 406 kíló.
Hann dó ungur, 1958, aSeins 32 ára
gamall. Þá var hann 485 kg og setti
þar meS met í þyngd sem trúlega verS-
ur seint jafnaS.
Þyngsta kona sem vitaS er um, var
blökkukona, sem dó í Baltimore 1888,
þá vó hún 358,5 kíló.
ráða hjá sér reyndari söfnurum
fyrst í stað. Oft er það svo, að vel
þarf að athuga takkafjölda á frf*
merkjunum, því að þau geta litið
alveg eins út að öllu öðru leyti en
því, að annað er gróftakkað (færri
takkar), en hitt fíntakkað (fle'ri
takkar). Takkamálið er frekar ódýrt
tæki.
Þegar safnarinn hefur fengið sér
öll þessi tæki: Albúm, frímerkja-
töng, límmiða, takkamæli og stækk-
unargler, er hægt að byrja á því>
að setja frímerkin á sinn stað í al'
búminu. Sé um söfnun notaðra
merkja að ræða, sem er algengast,
skal athuga vel, að velja aðeins til
söfnunar vel stimpluð merki. Stimp'
illinn má helst ekki yfirskyggi3
merkið, þannig að mynd þess oQ
verðgildi sjáist varla. Ekki má hann
heldur vera klesstur, þ. e. a. s. of
mikið stimpilblek. Gjarnan má dag-
setning hans sjást greinilega, svo
framarlega, að stimpillinn nái, eins
og áður er sagt, ekki yfir of mikinn
flöt af frímerkinu.
Albúmið er heimili safnsins og er
því ekki að leyna, að tegundir þeirra
eru margar og misgóðar. Best eru
þau albúm, sem eru „lausblaða1.
þ. e. a. s. hvert einstakt blað er
hægt að taka úr og blöðum mé
bæta inn I að vild. Sé um hinar
dýrari og vandaðri gerðir albúma
að ræða, er það venjulega svo, að
viðbótarblöð koma út árlega. Frí-
merkjaalbúm eru ýmist með fyr'r'
myndum og afmörkuðum reitum fyr'
ir hvert merki, eða þá að þau eru
rúðustrikuð og án fyrirmynda. Hvor
tveggja tegundin hefur sína kosti-
Það er t. d. áhyggjuminna og fljó*"
legra, að setja frímerkin sín inn I
albúm með fyrirmyndum, en svo m^
að hinu leytinu segja, að safnarinn
hafi frjálsari hendur um niðurröðuo
safnsins, þegar blöðin eru án fyrir'
mynda og aðeins rúðustrikuð eða
alveg auð. Til eru einnig albúm með
gegnsæjum vösum, og er þá fri'
merkinu aðeins smeygt niður í
Þessi gerð albúma er einkum fyr,r
ónotuð frímerki.
40