Æskan - 01.07.1976, Blaðsíða 45

0 J-
[nerkilegur héri, sem hleypur alltaf hringi í kringum
S'S. Við skulum koma og reyna að ná honum, piltar.“
nr>ig fór það, að allir, bæði karlar og konur hlupu út
óru aö leita að héranum.
^ 2. Vitanlega notaði nú stráksi tækifærið og laumaðist
steikina burt út húsinu. Hvar amtmaður hefur fengið
sunnudagssteik, veit ég ekki, en það veit ég, að hérasteik
fékk hann ekki þrátt fyrir mikil hlaup fram og aftur um
túnið sitt.
33. Nú vildi meistaraþjófurinn fá stúlkuna, en amtmaður
vildi prófa tilvonandi tengdason sinn ennþá betur: „Ef þú
getur stolið reiðhestinum mínum undan mér, þegar ég er
5
'Ú// [0t>.
t
t^KNESKIÐ
ÞJóðhörfðingi nokkur í Indlandi,
1 tyrir löngu gera líkneski af móð-
Ur sinni, sem var í fullri líkamsstærð
°9 fólki gert að skyldu að umgang-
ast líkneskið eins og það væri iif-
aricli manneskja. Þernur voru látnar
^vo því og klæða daglegaoghengja
bað skartgripi. Því var og færður
Jljatur oft á dag, og á kvöldin var
'kneskið lagt til hvílu.
5 ÞÚSUND METRA HÆÐ
Enginn mannabústaður hefur
hingað til verið reistur hærra en
5000 metra yfir sjávarmál. En í 5000
metra hæð er hið fræga Búddha-
klaustur Hauli í Tíbet. [ þessari hæð
mun engin jarðrækt fara fram.
AFREK PEDROS DE LEON
Það mun hafa verið Spánverjinn
Pedro de Leon, sem fyrstur kenndi
mállausum og heyrnarlausum að
lesa, skrifa og jafnvel að tala.
Fregnir um þessi afrek hans bárust
fljótt víða um heim, en starfi því,
sem hann hóf, miðaði viðast hvar
hægt áfram. Árið 1800 voru aðeins
tólf málleysingjaskólar starfandi í
allri Evrópu, en í dag munu þeir
skipta þúsundum.
35. Þegar allt þetta var komið í kring, tók strákur sér
stöðu við veginn, þar sem hann vissi að amtmaður var
vanur að fara um á hesti sínum. Nokkur stund leið, þar
til hann sá amtmann koma ríðandi á hvitum hesti.
36. Þegar amtmaðursá þennan gamla mann standa þama
við tunnuna með einn fingur í sponsgatinu, sagði hann:
„Ég skal hvíla þig um stund, gamli minn, taktu hestinn
minn og þeystu að lyfjabúðinni og sæktu tappa. Ég skal
passa þetta á meðan.“
um amtið, þá er von til að Eyjólfur hressist!"
str^ ,^ann- — „Einhver ráð verða með þetta,“ svaraði
ki^4' ^orguninn eftir fékk hann lánaðan aflóga dráttar-
k0r)’ 9anr>la kerru með víntunnu á og þar að auki gamla
i s U’ Sern átti að vera inni í tunnunni. „Ég rek fingurinn
ke °ns9atið og þú færð 10 daii í hvert sinn sem fingur
' gatið.“ Síðan dulbjó hann sig eins og gamlan karl
skegg 0g hárkollu, þannig að enginn gat þekkt hann.
43