Æskan - 01.04.1981, Qupperneq 38

25, Kári greip stóran eldibrand,
hljóp upp á bitann og henti brandin-
um þangaö, sem flestir stóðu fyrir ut-
an. Eldur var kominn á hár hans og
föt, en hann hljóp í reyknum til að
sjást ekki.,,Hljóp ekki einhver niður af
veggnum?" spurði einn af mönnum
Flosa. ,,Nei, það var bara Skarphéð-
inn sem kastaði að okkur brandi,"
svaraði annar. Kári hljóp aó tjörn og
fleygði sér í hana til að slökkva í sér og
lagðist svo fyrir.
26. Skarphéðinn hljóp nú upp á
bitann, en hann brotnaði undan hon-
um. Einhver kallaði til hans hvort
hann væri farinn að gráta, en Skarp-
héðinn svaraði því til að ekki gréti
hann, en sér súrnaði í augum. Svo
greip hann tönn, sem hann hafði
geymt lengi, og kastaði henni til
mannsins. Nú voru engir lifandi í eld-
inum nema Skarphéðinn og Grímur.
Þeir tókust í hendur og tróðu eldinn,
en brátt féll Grímur dauður niður. Og
skömmu síðar reið þekjan niður og
varð Skarphéðinn milli hennar og
gaflsins, og gat nú ekki hreyft sig.
27. Flosi og menn hans voru við
bálið fram undir dögun. Þá kom mað-
ur ríðandi. ,,Þér hafið unnið mikið
stórvirki," sagði hann. ,,Bæöi munu
menn kalla það stórvirki og illvirki,"
svaraði Flosi. ,,Hversu margt hefur
hér fyrirmanna látist?" spurði maður-
inn. Flosi svaraði: ,,Hér hafa látist
Njáll, Bergþóra og synir þeirra allir,
Þórður Kárason, Kári Sölmundarson
og Þórður leysingi. Ennþá vitum vér
ógerla um fleiri ... “ Þá svarar
maðurinn: ,,Dauðan segir þú þann
nú, semvérhöfum hjalað við ímorgun
— Kára Sölmundarson. Hann hafði
sverðið Fjörsváfni og sagðist ætla að
herða það í blóði Sigfússona og ann-
arra brennumanna."
28. ,,Sagt hefir þú oss þá sögu, er
oss mun eigi setugrið bjóða; því að sá
maður hefur nú undan komist er
næstur gengur Gunnari á Hlíðarenda
um alla hluti," segir Flosi þá. Og svo
riðu þeir á burt, allir brennumenn. —
Árið eftir voru þeir dæmdir sekir á
Alþingi. Þeir urðu að greiða miklar
bætur og fara í útlegð, sumir aevi-
langt. En Kári vildi ekki láta þá slepp3
svo vel heldur hefndi hann Njáls og
sona hans með því að drepa ýmsa af
brennumönnum. Síðan fór hann til
útlanda og oftar en einu sinni. Hann
sættist við Flosa að lokum og bjó til
elli á Dyrhólmum í Mýrdal.
endib
Skrýtlur.
Þegar yngsti maðurinn á skrifstofunni
sagði húsbóndanum meiningu sína.
32