Æskan - 01.12.1988, Blaðsíða 53

Hluti af fátækrahverfinu sem Berglind minnist á í viðtalinu.
meira. Ágætar verslanir voru í miðbæn-
um og bílar margir. Ég kynntist nokkr-
um krökkum á mínum aldri og lærði
nokkur orð í kreol, tungumálinu þeirra.
Vinkona systur minnar, Sæunn Stefáns-
dóttir, hafði dvalist á Grænhöfðaeyjum í
langan tíma og gat talað dálítið á tungu
eyjaskeggja. Einnig önnur stelpa sem
heitir Ingibjörg Arnardóttir og er níu
ára. Þær gátu túlkað fyrir okkur þegar
við þurftum þess með.“
- Hvernig kom staðurinn þér að öðru
leyti fyrir sjónir?
„Ég get nú ekki sagt að mér hafí fund-
ist umhverfið fallegt. Það var lítinn gróð-
ur að sjá enda þrífst hann illa í langvar-
andi þurrki. Við ströndina voru miklar
sandbreiður. Húsakostur flestra var al-
veg viðunandi. Þar var bæði rafmagn og
vatn. Ekki er allt eins fornfálegt þarna
og margir kynnu að halda þegar þeir
hugsa um Afríku.“
VöKtum
miKla athygli
Berglind og fjólskylda hennar lifðu að-
allega á nautakjöti og fiski, sem Fengur
kom með að landi, meðan á dvölinni
stóð. Innfæddir lifa einkum á hrísgrjón-
um, fiski og hveiti. Reyndar var hveiti-
skortur allan tímann sem þau voru þarna
og bakaríin þess vegna lokuð. íslensku
krakkarnir urðu því að borða eintómt
kex með mjólkinni. Berglind kveðst hafa
verið orðin mjög leið á því undir lokin.
En hvað vissi Berglind um Græn-
höfðaeyjar áður en hún fór þangað?
»Ég vissi þó nokkuð því að pabbi
hafði farið þangað í janúar og kom heim
með myndir sem hann sýndi okkur,“
svarar hún. „Ég get ekki sagt að neitt
hafi komið mér á óvart nema þá það
hvað innfæddir, sem eru svartir, góndu
mikið á okkur vegna hvíta litarins. Það
var varla friður að liggja á ströndinni.
Áður en maður vissi af var kominn hóp-
ur barna og unglinga sem myndaði hring
um mann og pataði og góndi eins og
maður væri eitthvert viðundur.“
- En svo tók dvölin enda. Fórstu með
söknuð í huga frá Grænhöfðaeyjum?
„Kannski ekki mikinn en systir mín
hefði áreiðanlega viljað vera þarna miklu
lengur. Hún eignaðist góða, íslenska vin-
konu á svipuðum aldri og hún er en það
var ekki um slíkt að ræða hjá mér.“
- Að síðustu: Hafði þessi ferð einhver
áhrif á þig, þ.e.a.s. eftir að hafa kynnst
kjörum fólks á eyjunum?
„Ég held að það sé þroskandi fyrir alla
að prófa að dveljast í öðrum löndum. Ég
kann núna miklu betur að meta það sem
við höfum fram yfir Afríkubúa, t.d.
betri og fjölbreyttari mat en þeir og
ferskt vatn,“ segir Berglind Rán - og
bætir við að hún búist ekki við að eiga
nokkurn tíma eftir að koma aftur til
Grænhöfðaeyja.
En hún er þess fullviss að ferðin muni
seint gleymast!
Vinkonurnar, Margrét Ólöf (systir Berglindar)
og Sæunn Stefánsdóttir (10 ára).