Æskan - 01.12.1988, Síða 65

Hann skreytti það með marglitum kúl-
um og kertum sem hann festi á greinarn-
ar. Ó, hvílíkur fögnuður gagntók gamla
leirkerasmiðinn við þessar minningar
- og nú festi pabbi glitr.andi jólastjörnu
efst á topp trésins. Allt, sem áður var
hversdagslegt og litlaust, var nú nýtt og
ljómandi. Jólin voru komin.
Gamli leirkerasmiðurinn sat með jóla-
drauminn sinn í augunum. Hann ætlaði
að móta leirmynd af jólunum. Það átti að
verða stórt jólatré sem drengur stæði fyr-
ir framan og teygði fram hendurnar til í
fögnuði sínum. Myndin átti að heita jól.
Hann stóð upp úr stólnum og settist
við vinnuborðið. Hann tók strax til við
að móta hugmynd sína og vann fram á
nótt. Verkið tókst vel og listamaðurinn
lagðist ánægður til svefns.
Þegar hann svo vaknaði um morgun-
inn hafði snjónum haldið áfram að
kyngja niður. Hann tók nú leirmyndina
sína, setti hana út í gluggann og tók
myndirnar burtu sem þar voru fyrir.
Þessi nýja mynd átti að verða jólamynd
hans.
Snjókomunni létti og fólk hélt niður
vegarslóðann til þorpsins og stansaði við
gluggann hjá leirkerasmiðnum og allir
litu inn til hans til að spyrja um verðið á
jólamyndinni - en hún var ekki til sölu.
- Listamaðurinn ætlaði að eiga hana
sjálfur. Hún var verk sem hann ætlaði
ávallt að varðveita.
ÆSKANk