Æskan - 01.07.1993, Qupperneq 5

SAGAN í STEINUM
Með steingervingi er átt við
bein sem hafa orðið að steini.
Við getum ímyndað okkur
þessa atburðarás:
Fyrir hundrað milljónum ára féll
risaeðla í sjóinn og drukknaði.
Líkamsleifarnar eyddust fljótt -
nema beinagrindin. Með tíð og
tíma eyðast bein - en ekki
þessi því að þau sukku til
botns og huldust sandi. Ár-
milljónir liðu. Sandurinn þéttist
og harðnaði. Að lokum varð
hann að steini - og beinin líka.
Enn liðu milljónir ára. Hafið
grynntist, botninn reis úr sæ.
Steinninn veðraðist (- vindar,
úrkoma og sólarhiti eyddu
honum); steingerð beinin
komu í Ijós. Steingervinga-
fræðingar röðuðu þeim saman
og gerðu sér mynd af dýri:
Risaeðlu.
(Stuðst var við texta í Tímaritinu Bíó-
myndum, ágústhefti 1993 - og Norska
barnablaðinu, ýmsum tölublöðum.
í 6. tbl. Æskunnar 1991 - bls. 50-51 var
einnig sagt frá risaeðlum og birtar teikn-
ingar eftir enskan líffræðing sem ímynd-
aði sér hvernig þær litu nú út ef þær
hefðu lifað til okkar daga)
Æ S K A N S