Æskan - 01.07.1993, Qupperneq 16

-v=-
Siggi kom hlaupandi inn til
mömmu sinnar með öndina í
hálsinum:
„Mamma, mamma! Ég velti
stiganum sem pabbi reisti
upp að húsveggnum."
„Vertu rólegur, Siggi minn!
Hann pabbi þinn tekur sjálf-
sagt ekki hart á því ef þú
segir honum frá því sjálfur."
„Já, en hann veit hvað ég
gerði því að hann hangir í
þakrennunni!“
&
Halldór: Ég veðjaði við mann
um að ég skyldi ekki bragða
mat í fjórtán daga og ekki
sofa í fjórtán nætur.
Jón: Þú hlýtur að hafa tapað
því!
Halldór: Ónei! Ég vann því að
ég borðaði á næturnar en
svaf á daginn!
&
Páll litli stóð fyrir utan fílabúr-
ið og fylgdist með dýrunum.
Allt í einu hrópaði hann:
„Pabbi, sjáðu hvernig fíllinn
tekur molana upp með
ryksugunni sinni!"
&
Mamma: Ef þú ert óþægur,
Haraldur, þá kemstu aldrei í
himnaríki!
Haraldur: Þá það! í fyrrakvöld
fór ég í tívolí og í gærkvöldi í
bíó. Ég get ekki ætlast til
þess að fá að vera alls stað-
ar!
<2>
Maður kom til tannlæknis og
bað hann að dragaa úr sér
tennur. Átti að svæfa hann
fyrir aðgerðina. Þegar að því
kom tók hann veski sitt og
fór að grúska í því. Þá sagði
læknirinn:
„Þú átt ekki að borga mér
strax. Ég tek aldrei við
greiðslu fyrir fram.“
„Það ætlaði ég ekki að gera,“
svaraði maðurinn. „Ég var
bara að athuga hve mikið
væri í veskinu áður en þú
svæfðir mig.“
&
í Englandi var greifi nokkur
sem aldrei kom til kirkju.
Hann var á ferð og reið fram
hjá presti sem sagði vinnu-
mönnum sínum fyrir verkum.
Þeir voru að ryðja og leggja
veg.
„Þér gerið vel,“ sagði greifinn
við prestinn, „að gera veginn
greiðari fyrir okkur; en þó er
þetta ekki vegurinn tii Para-
dísar.“
„Nei, herra greifi," svaraði
prestur. „Þá hefði ég nú ekki
fundið yður á honurn!"
&
Móðir nokkur kenndi ungum
syni sínum ýmis heilræði. Eitt
þeirra var þetta: Frestaðu því
aldrei til morguns sem þú
getur gert í dag.
„Marnrna," sagði drengurinn,
„þá skulum við Ijúka núna við
það sem eftir var af kökunni!"
&
Jón: Hundurinn minn er afar
vitur. Ef ég gleymi að gefa
honum mat þá hleypur hann
út og sækir blóm og leggur
við fætur mínar.
Helgi: Hvernig sýnir það vit
hans?
Jón: Blómið, sem hann færir
mér, heitir Gleym-mér-ei!
■v^
Soffía litla: Mamma, hafa
fiskarnir nef?
Mamma: Nei, barnið mitt.
Soffía: Fá þeir þá aldrei kvef?
Mamma: Nei, nei.
Soffía: Þurfa þeir þá aldrei að
nota vasaklúta?
Mamma: Nei, aldrei.
Soffía: Ég vildi að ég væri
fiskur.
Kennarinn: Þú skilur það
væntanlega, Einar, að mér
líður illa engu síður en þér
þegar ég verð að láta þig
sitja eftir í skólanum.
Einar: Já, kennari, þess
vegna tek ég mér það ekki
eins nærri!
•&-
Kennarinn: Hvers vegna
komstu ekki I enskutíma í
gær, Jóhann?
Jóhann: Það hefði ekki verið
til neins því að ég var svo
kvefaður að ég gat varla tal-
að íslensku, hvað þá ensku!
Kennarinn: Hve mörg bein
eru í líkama þínum?
Sveinn: 209.
Kennarinn: Ekki er það rétt
hjá þér. Það eru ekki nema
208 bein í mannslíkamanum.
Sveinn: Ég vissi það en ég
gleypti fiskbein í morgun og
hélt að ég ætti að telja það
líka.
&
Þrír Molbúar voru einu sinni á
ferð við sólarlag. Þeir ræddu
um hvernig á því stæði að
sólin kæmi alltaf upp í austri
en gengi undir í vestri. Einn
þeirra sagði:
„Það stafar af því að hún
gengur undir jörðinni á nótt-
unni.“
„Nei, sagði annar, „hún fer
svo langt norður á bóginn að
við sjáum hana ekki.“
„Þið eruð báðir kjánar,"
mælti sá þriðji. „Hún fer auð-
vitað til baka á nóttunni
sömu leið og á daginn en þá
er svo dimmt að við getum
ekki séð hana!“
Ungur drengur: Hvernig er
hægt að verða svona gam-
all?
Gamall maður: Með því að
fæðast nógu snemma.
^>
Drengur: Pabbi minn er heilu
höfði hærri en pabbi þinn!
Annar drengur: En pabbi
minn er heilum maga gildari
en pabbi þinn!
Pabbi: Hvað viltu, Áki minn?
Þú veist að þú mátt ekki
trufla mig við vinnu.
Áki: Ég ætla bara að bjóða
þér góða nótt, pabbi minn.
Pabbi: Láttu það heldur bíða
þangað til snemma í fyrra-
málið.
&&&&& : :
7 6 Æ S K A N