Æskan - 15.12.1926, Blaðsíða 4

96
Æ S K A N
Ú skuluð þið hugsa ykkur
uugan konungsson.
Hann býr í dýrlegri höll
með fjölda skrautlegra her-
bergja. Um næturnar sefur
hann í gulllagðri rekkju og
hvílir á dúnsæng og dúnsvæflum. Um-
hverfis höllina er skrautgarður með
mörgum skuggsælum trjám og yndisleg-
um blómum. Þar reikar hann um sér
til skemtunar á daginn. Hann á skraut-
lega skemtivagna og föngulega hesta til
þess aö beita fyrir þá.
Úrvalsréttir og drykkir eru framreidd-
ir handa honum daglega og allar óskir
hans eru uppfyltar jafnskjótt og hann
lætur þær í ljós, því konungurinn faðir
hans ann honum hugástum og getur
ekki neitað honum um neitt.
Pannig lifir konungssonurinn líf sitt
í gæfu og gleði. Honum er einskis vant.
Hann getur veitt sér alt, sem hann
girnist.
En svo ber það við einu sinni, að
hann verður þess vís, að í hinu víðlenda
ríki föður síns sé mikill fjöldi manna,
sem eigi við hina mestu eymd og fá-
tækt að búa; sem ekki eigi málungi
matar, né fatnað til að skýla sér með.
Þeir búa- í dimmum, rökum og óþétt-
um kofum, svo það rignir og snjóar
inn á þá. Þeir eiga svo bágt í öllum
tilliti sem hægt er að hugsa sér.
Þegar konungssonurinn verður þessa
vís, þá hverfur hann að heiman frá öll-
um þeim þægindum, sem hann var um-
vafinn þar, til þess að leita uppi þessa
vesalinga. Hann tekur sér bólfestu
meðal þeirra og leitast við að hjálpa
þeim á allan hátt og tekur þátt í öll-
um þeirra kjörum. Iiann skiftir öllu
því, sem hann á, á milli þeirra og geng-
ur um meðal sjúkra og þjáðra til þess
að reyna að bæta úr böli þeirra og
hugga þá.
Hann þjáist með þeim og grætur með
þeim, því hann aumkvast svo óumræði-
lega yfir þá og ekkert er það, sem hann
er ekki fús á að gera fyrir þá.
En meðal þeirra eru margir, sem eru
honum ekki þakklátir fyrir kærleika
hans til þeirra. Þvert á móti hæðast
þeir að houum og liata hann og sumir
þeirra gera tilraun til þess að flæma
hann á brott.
En ekkert getur unnið bug á kær-
leika hans. Þótt þeir elski hann ekki,
þá elskar hann þá engu að síður. Hann
lifir aðeins til þess að gera þeim golt.
Slíkan konungsson mundir þú meta
mikils? Heldurðu ekki að þú vildir
líkjast honum?