Skírnir - 01.01.1934, Síða 217

Ofljóst!
Troll kalla mik
tungl sjötrúgnis,
auðsúg jötuns,
élsólar böl,
vílsinn völu,
vörð nafjarðar,
hvélsvelg himins —
hvat er troll nema þat?
Visa þessi hefir ekki verið skýrð til hlítar, og skal það
reynt hér.
Tungl:: nið; sjötrúgnir: sethrúgnir, þ. e. sá, sem er hrúgu-
legur í sessi, jötunsheiti, smbr. tröllkonuheitið Hrúga; hrúgnir
Wyndað af hrúga eins og grímnir af gríma; tungl sethrúgnis: nið
jötuns, jötuns niðja; auðsúgr: sá, er sogar auðinn til sín; auður-
inn rennur til erfingjans; auðsúgr jötuns: jötunsarfi: jötunn; él-
sól: sólin, þegar él er í lofti; þá er hún löngum í úlfakreppu: „Marg-
'r úlfar kringum sól, rauðgrænir að lit, boða stórviðri með hreggi
°g kafaldi eftir ársins tíma“ (Atli, Khöfn 1834, bls. 153) ; élsólar
böl: sólarúlfurinn; hann er nefndur fenrir í Vafþrúðnismálum; (46
°S 47), en fenrir er og jötunsheiti; vílsiðr(-sinnr): erfiði; vílsiðr
völu: Óðinn, smbr. orð völunnar, er Óðinn vekur upp:
Hvat er manna þat
mér ókunnra,
er mér hefr aukit
erfitt sinni? (Baldrs draumar 5).
Óðinn nefndist Grímnir, en grímnir er og jötunsheiti; nafjörð:
klettaland; nöf merkir enn í nútíðarmáli klettabrún; vörðr nafjarð-
ar: jötunn, smbr. bjarga gætir; hvélsvelgr himins: hvélsvelgurinn
á himni; „kalla hverfanda hvél helju í“, segir um tunglið í Alvíss-
niálum (14), en Hati heitir úlfurinn, sem taka mun tunglið, að
sógn Snorra, og Hati er lika jötunsheiti.
Slíkt kölluðu fornmenn að yrkja ofljóst!
Guðm. Finnbogason.
14*