Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1911, Síða 55

ALMANAK 1911.
27
Konungurinn og snjótitlingai nir.
(Æfintýr).
ÞAÐ var einn jóladagsmorgun er.dur fyrir löngu, að
Svta konungur ÓU lieini frá kirkju í sleða sínuii', sá hann
þá snjótitlinga fljúga í stórum breiðuni f'tam og aftur upp
yfir sér. Þeir tístu og flögruðu fram og til baka eins og
þeir vissu ekki, hvert þeir ættu ;tð fara.
Kóngurinn spurði ökumann sinn, hví titlingarnir létu
sona. Okumaður var landbúnaðármaður og sagði kór.gi
að snjór tæki alla snöp af í skógum og ökrum svo titling-
arnir gætu ekki haldist þar við, og fyrir það þyrptust
þeir inn til bæja og borga til að leita sér matar.
Kóngurinn hlýddi á sögu ökumanns síns með athygli
og bað hann því næst að aþa heim til hallar hið hraðasta
hanti gæti. Þegar þeir komit heim, gerði konungur orð
cftir yfirbryta sínum og sagði honum að láta taka
sLærsta kornhneppið úr kornforðabúri sínu, binda það á
háa stöng, og reisa hana upp fyrir framan höllina, svo að
lilingarnir gætu átt gott á jólunum og þyrftu ekki að
svelta. Það var gert eins og konungur sagði fyrir, og
gerði titlingana káta e.tdilangan daginn.
Hátíðar fólkið, sem fór svo hundruðum skifti fram hjá
höllinni nam staðar og horfði á þessa óvenjulegu sýn.
Sagan af tiltæki kóngsins fór mann frá manni og um
dagsetur skeið var hún komin út um alla borgina, og
jafnvel út um næstu sveitir umhverfis hana. Enn þá
þann dag í dag er það svo í mörgum héruðum í Skandi-
naviu, að bændur búa til stórt kornhneppi, þegar upp-
skerun ini er safnað.og kalla það jólahneppið og hafa það