Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1918, Qupperneq 35

fc
ALMANAK 1918 31
Við þökkum þér íyrir þann liug og það hjartalag, er þú
hefir borið fil þjóðar þinnar og ættjarðar, fyrir öil ynd-
islegu kvæðin, sem þú hefir til þeirra kveðið. Við þökk.
um þér fyrir það, að þú lézt þér ekki fyrir brjósti brenna
aö leggja út á haíið það iiið djúpa og hættuiega og koma
iiingaö, og við óskum og vonum, að íerðin megi verða þér
til ánægju og að æ«tjörðin iagni þér með ölium þeim
unaði og blíðu, sem hún á til. Viö vonum, að hun
reynist þér eins og þú hefir kveðið:
nóttlaus voraldar veröld
þar sem viðsýnið skín.
Sit heill með oss!
UM STEPHAN G. STEPHANSSON.
(Plutt.á kvennahátíðinni í Reykjavík 19. júni 1917.)
Skáldiö vestur-íslenzka, Stephan G. Stephansson, er
kominn heim. 3?að er næstum eins og æfintýri, að við
1 skulurn loks fá að sjá'hanm hér heima og geta þakkað
lionum sjálf meö hlýju liandtaki fyrir ljóðin hans. lJau
hafa ait af borist oss úr svo mikiili fjarlægð, iull af heim-
þrá, fuli af ást og fölskvaiausri ti-ygð til ættjarðarinnar
og álls, sem íslenzkt var. Ástaljóð til ættjarðarinnar eru
altaf iögur, en þó hjartnæmust úr fjarlægðinni. l?að átti
-» vel við, að höíuðstaðarbúar gátu iagnað honium hér
lieima 17. júní, á minningardegi þjóðarinnar, en konurnar
vildu lika fegnar ininnasc heimkoinu hans á hátfðisdegi
sínum 19. júní.
Og konurnar liefðu lika fylstu ástæðu til þess. Steph-
an er jafnréttismaður meir en að nafninu til. Fá skáld
okkar myndu fremur samfagna konurn með fengin rétt-
indi, skiija betur hverja þýðingu þau réttindi haía og
gleðjasc yíir því, að kon-ur kynnu að meta þau. l?etta
sýna margar kvenlýsiif^ar hans ótvírætt. l?að eru engin
væmin áscaljóð, enginn fagurgali. 3?au eru þar hvergi
til þessi “vesælu lognmolluljóð” um “lífið mitt blíða” og
“elskan mín fríða”. Hann krefst þess líka af konunum,
að þær hafi tii að bera lieilbrigði og andlegt göfgi, séu
^ sannar konur. l?á eiginleika kann hann að meta. Hann
markar þá með fám orðum en skýrum. Og mér finst hver
kona oft vera betur sæmd af að fá viðurkenningu frá
Stephani i tveimur, þremur ljóðlínum, en af iöngum lof-
kvæðum af venjulegri gerð. - Eg mundi fljótt hafa getið
mér til um höfundinn að öðrum eins vísuorðuan og
þessum: