Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1918, Qupperneq 54

48
OLAFTJR S. THORGEIRSSON
ur undir Klettafjölluin, þar sem hann býr nú búi slnu.
Fáir vita líkiega livaö á daga hanis hefir drifiö á
bessum áruni, neina livaö geta íná sér til uin ýmislegt ai
kvæöurn lians, bví að, i>ó að liann yrki ekki aö jafnaöi
um sjálfan sig, þá er ]jaö hverju oröi sannara, sem Dr.
Guömundur í'innbogason sagði nýlega í ræöu, að hiö
bezta, sem Stephan hefir ort um aðra, ]jaö tmá með mest-
um sanni segja uim sjálfan hann.
DaÖ má meta kosti mianna og manngildi margvíslega,
en jjegar við islendingar liugsum til jjeirra landa okliar,
sem búa uxaniands, jjá metum viö ]já íyrst og freinst
eftir ]jví, hvaöa hugarfar jjeir bera tii ættjaröar sinnar.
iúi jjá veröa urenn um leiö að gæta aö tvennu:
Hvað fósturjörðin irofir fyrir ])á gjört, og
livernig jjeir stóöu að vígi til þess aö sýna henni
ræktarseini sína.
Dað er sannast að segja, aö margur maðurinn mundi
ekki teija sig í inikilii þakkiætis>skuld viö ísland, ])ó aö
hann hefði notið þess hér sem Stephan naut á yngri
áruin.Hann ólst upp viö fátækt, eins og þá var títt, og
aldrei steig iiann hér fæti í skóla, — hann hefir aldrei í
skóla komiö. J£g heyrði einn mann spyrja hann, hvort
hann heföi'nokkuö ferðast um ísland, áöur en hann fór
vestúr. Ekki sagði liann að það iiefði verið, nema þegar
hann fluttist búferlum úr Sk;:rrafiröi til Dingeyjarsýslu.
Innanlands-ferðir voru þá fátíöari en nú; engar voru
strandferðirnar og enginn vegarspottinn af rnanna völd-
uin.—“Nei, eg ferðaðist aidrei neitt,” sagði Stephan. “Eg
var aldrei nema smali,” bætti hann svo við, mjög hýrlega
og liiýlega.
En nú kunna menn að liugsa, að honum liafi opnast
nýir og betri vegir vestan hafs, og gefist hvíld og næði
til ritstarfa, en því fór þó fjarri,
—“og honum varð seinvirkt að sópa upp auð,
og svitaverk árlangt ið daglega brauð”,
eins og hann lýsir skemtilega í þessari vísu, sem margir
kunna:
“Lengi var eg læknir minn,
lögfræðingur, prestur,
smiður, kongur, kennarinn,
kerra, plógur, hestur.”
Af þessu geta menn ráðið, að Stephan skorti öll hin ytri
skilyrði, að því er virðist, til að bera,—eða geta borið—
ísland sérstaklega fyrir brjósti.