Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1946, Síða 33

ALMANAK
33
(B.A.) með frönsku að aðalgrein. Síðan hélt hún áfram
námi og tók meistarpróf (M.A.) í írönsku (með ritgerð
um Moliere) 1912. Hún hafði þá þegar fengist nokkuð
við kennslu í miðskólum, og meðan hún var að lesa til
prófs kenndi hún byrjenda-frönsku í háskólanum. Þegar
stríðið skall á kenndi hún þýzku og frönsku í miðskóla i
Palo Alto, California. En með því að þýzka var þá lögð
niður sem skólanámsgrein, þótti henni ekki ráðlegt að
binda sig við skólakennslu, heldur tók hún boði herstjóm-
arinnar í Washington, D.C., er þá var að auglýsa eftir
skjalaþýðendum. Réðst hún austur þar og vann sem
skjalaþýðandi næstu 14 árin. Þar kynntist hún manni sín-
um Mr. John W. Perkins, og unnu þau saman sem þýð-
endur, þar til kreppan kom, og giftum konum var ekki
leyft að hafa störf á hendi, ef bændumir höfðu atvinnu.
Varð Mekkin þá að segja af sér störfum og hefur hún
verið húsfreyja aðeins eftir það. Bóndi hennar er nú
skrifstofustjóri á skjalaþýðenda-skrifstofunni í Utanríkis-
ráðinu (Chief of the English Section, Central Translating
Division, Department of State). Munu þau fá Evrópu-
málin, sem þau hjón hafa ekki fengist við að þýða.
Mekkin Gunnarsdóttir fór til Islands 1930 á sama skipi
og sá, sem þessar línur ritar. Urðu þar fyrstu kynni okkar,
en síðan hittumst við nokkuð oft, því skammt er milli
Baltimore og Washington.
Þegar hún varð að segja af sér atvinnunni mun eg hafa
stungið upp á því við hana að þýða úrval af íslenzkum
smásögum á ensku; var hún þess eigi ófús, þar sem hún
hafði þá ekki annað þarfara að gera í bíli. Þýddi hún nú
nokkrar smásögur og kom nokkrum þeirra á framfæri í
American-Scandinavian Review, þar á meðal “Tófuskinn-
inu” eftir G. G. Hagalín. Var það fyrsta sagan, sem út
kom (1936).
Miklu fleiri sögur átti hún þó í fómm sínum og komu
þær í góðar þarfir, þegar prófessor Richard Beck fór að