Almanak fyrir hvern mann - 01.01.1884, Síða 31
27
meðal annars ráða af því, að hann hefir nýlega komið
þvi til leiðar, að íslenzka verði gerð að skyldunámsgrein
til burtfararprófs við háskólann í þeim hluta þess, er
nefnist „Modern Languages Tripos, þ. e. hátt próf í nýj-
um málum.
Eiríkur Magnússon hefir síðan 18B7 verið kvæntur
Sigríði Einarsdóttur; hún er fædd í Reykjavík, og erhún
skýrleikskona og in drenglyndasta, hefir liún reynzt trúr
lífsleiðtogi manns síns, og lionum samhent, bæði í öðru
og sérstaklega í rækt og góðvilja til íslands og þess,
sem íslenzkt er.
í bágindunum, sem urðu eptir eldgosin á Mývatnsör-
æfum og i Dyngjufjöllum, gerðist E. M. hvat-amaður að
samskotum á Englandi handa þeim sveitum, er mestan
skaða höfðu beðið af öskufallinu, og kom haim því til
leiðar, sem var snjallræði, að samskotaneíhdin réð af að
kaupa fóðurkorn handa öskusveitunum og senda það
með gufuskipi til Austfjarða. Kom E. M. með skipinu
og gekst fyrir útbýtingu gjafanna, sem urðu inum nauð-
stöddu á öskusvæðinu til ómetanlegrar bjargar. I ann-
að sinn hefir hann síðan aptur komið fiam „sem vinur,
er í raun reynist“, og það var á hafíss- og hallærisárinu
mikla 1882. E>á gekst hann með ágætismanninum skáld-
inu W. Morris fyrir samskotum á Englandi til að hjálpa;
þar sem bágindin voru mest og nærri lá við gjörsamleg-
um skepnufelli. Pékk það mál inar beztu undirtektir
á Englandi og söfnuðust á stuttum tima 4800 pd. sterl.
(86,400 kr.), og mimdi hafa gefizt miklu meira. ef ekki
liefði verið spfit fyrir málinu af illviljuðum mönnum,
sem rituðu niðgreinir í ensk blöð og kváðu harðindin á
íslandi vera tóman tilhúning og uppdiktun f eigingjani-
legum tilgangi. Þessi svivirðilegi rógur — enn svívirði-
legri fyrir það, að hann mun mestmegnis hafa verið af
íslenzkum toga spunninn—varð til þess að stöðva sam-
skotin á miðri leið, og svo át rógurinn um sig á Eng-
landi, að hann varð ekki upprættur fyr en ári síðar.
En um haustið 1882 f okt.. kom E. M. með gjafirnar,
sem mest voru í komi og heyi, á gufuskipi frá Englandi,
fyrst til Berufjarðar og síðau til Keykjavíkur. Þar var