Afturelding - 01.08.1979, Side 30

Erfiða
orðið
Raunverulega er þetta erfiða orð „fyrirgefðu“
lykilorð í mörgum tilfellum. í fjölskyldunni, milli
maka, foreldra og barna. Á vinnustað; í söfnuði
Guðs barna; milli granna. Þó er orðið fyrirgefðu
notað alltof sjaldan. Fyrirgefðu er orð, sem aldrei
var sagt. — Ef til vill!
Að fyrirgefa er að sleppa frá sér. Það þýðir ekki
að sýna veikleika. Maður gefur eftir, með því að
biðja um fyrirgefningu. Að vera sáttfús og geta af
hjarta fyrirgefið, sýnir manndóm, hugmóð og
sálarstyrkleika. Ærlega og í hreinskilni, biðja um
fyrirgefningu, þegar manni hefir orðið á.
í dæmisögunni um miskunnarlausa þjóninn, hefir
Jesús á meistaralegan hátt sýnt þýðingu sáttfýsinn-
ar. Okkur mætir maður, er fær hina stóru skuld sína
eftirgefna, af húsbónda sínum. Eftir þá reynslu
grípur hann um háls vinnufélaga síns, er skuldaði
honum smáræði.
— Borga það er þú skuldar.
— Sýndu mér þolinmæði og ég mun borga þér
allt. Hér var engin miskunn, en dyr fangelsisins
opnuðust fyrir vinnufélaganum.
Húsbóndi þeirra vinnufélaganna fréttir um mis-
kunnarleysið og sendir eftir þeim er harðúðina
sýndi.
— Gaf ég þér ekki upp skuldina stóru, vegna þess
að þú baðst mig? Bar þér þá ekki að sýna félaga
þínum miskunn, eins og ég sýndi þér?
Þá hafnaði hinn miskunnarlausi í fangelsi, sem
varaði til lífstíðar. Niðurstöðuorð Jesú voru þau að
þannig mundi Hans himneski Faðir breyta við
okkur, ef við sýndum ekki miskunn!
Guðs börn hafa fengið allar syndir sínar fyrir-
gefnar. En fyrirgefa öll Guðs börn þeim er þurfa á
fyrirgefningu að halda, vegna breytni sinnar eða
orða? Sá sem er sáttfús og fyrirgefur af hjarta allt er
sæll.
Það er í hæsta máta hræðileg hugsun að játa
syndir sínar fyrirgefnar við kross Jesú Krists, en
bera kala og beiskju til meðbróður síns.
Þegar ég skrifa þetta þá kemur það svo ljóst fyrir
mig, hvað er synd móti Heilögum Anda. Það er að
hafa smakkað kærleika Guðs og náð í sætleika
Framhald á bls. 31
Sex
Biblíuleg
skref til
frelsis
Menn hrópa sífellt: „Hvað á ég að gera til að
öðlast frelsi?“
Biblían gefur skýr svör.
1. Að viðurkenna.
„Því að allir hafa syndgað og skortir Guðs dýrð.“
(Róm. 3:23) „Guð vertu mér syndugum líknsam-
ur.“ (Lúkas 18:13.)
2. Iðrun.
„Ef þér gjörið ekki iðrun munuð þér allir fyrir-
farast.“ (Lúkas 13:3) „Gjörið því iðrun og snúið
yður til að syndir yðar verði afmáðar.“ (Po»*ula-
sagan 3:19.)
3. Játning.
„En ef vér játum syndir vorar, þá er hann — þ e-
Jesús — trúr og réttlátur, svo að hann fyrirgefur oss
syndirnar og hreinsar oss af öllu ranglæti.“ (I-
Jóhannesarbréf 1:9) „Ef þú játar með munni þínum
Drottin Jesúm og trúir með hjarta þínu, að Guð hafi
uppvakið hann frá dauðum, muntu hólpinn verða.“
(Rómverjabréfið 10:9)
4. Láta af.
„Hinn óguðlegi láti af breytni sinni og illvirkinn
af vélráðum sínum og snúi sér til Drottins, þá mun
hann miskunna honum; til Guðs vors, því hann
fyrirgefur ríkulega.“ (Jesaja 55:7)
30