Árbók (Kristilegt bókmenntafélag) - 01.01.1932, Qupperneq 34

28
vel svo miklar, að undrum sætir. Atvinnulíf
þjóðarinnar hefir stórum eflzt og blómsazt; al-
menn velmegun hefir óneitanlega farið í vöxt
á þessum árum, þrátt fyrir alla þá galla og
öll þau vandræði, sem núverandi ástand felur
í skauti sér. Landsbúum hefir fjölgað, mennt-
un aukizt og sámgöngur stórum batnað. Mega
þetta heita undraverðar framfarir, þegar þess
er gætt, hve fámennir vér Islendingar erum og
fátækir, afskekktir og óþekktir umheiminum.
— En ytri velgengni er engan veginn næg trygg-
ing f.vrir heillaríkum afdrifum þjóðarinnar. Og
ef vér skyggnumst inn fyrir yfirborð hinnar
íslenzku menningar og leitumst við að koma
auga á andlega þróun,, sem hafi verið samfara
hinurn tímanlegu framförum, þá komumst vér
að raun um, að það er ekki auðvelt að benda
á verulega breytmgu til batnaðar í þeim efn-
um. —
Vér þurfum þó ekki að kvarta yfir því, að
vér höfum farið varhluta af ýmsum »andleg-
um« stefnum,, erlendum, því að innflutningur
á þess konar varningi hefir stórlega aukizt, frá
því um síðustu aldamót.
Nýjum og nýjum tegundum, af »trú« hefir
skotið upp, og flestar náð talsverðri útbreiðslu,
enda hefir það talsvert bætt fyrir, að kjörorð
innflytjendanna hefir verið, að hver verði sæll
í sinni trú, svo að þess vegna geti menn tekið
hverja tegundina, sem þeir vilja.
Birgðirnar eru þegar orðnar miklar.
Þar eru t. d. fjölmargar tegundir af »trú«,
sem eiga að geta fullnægt »heilbrigðri skyn-
semi«. Og þar er aftur tekið fullt tillit til þarfa
og kaupgetu hvers einstaklings, Sumar tegund-