Árbók (Kristilegt bókmenntafélag) - 01.01.1932, Síða 47

41
ar sorgarinnar, en það eru svo margir, sem
verða að gera það, fyrr eða síðar á lífsleiðinni.
Síðan síra Bjarni prófastur Jónsson vai’ð
Þrestur, hefir hann fimm sinnum siglt til út-
landa, bæði til þess að fylgjast með í kirkju-
^egum hreyfingum í umheiminum og til þess
að hvíla sig. En um hvíld hefir þó naumast
yerið að ræða í þeim ferðum, því hann hefir
ýmist setið fundi kennimanna eða ferðast um
°g haldið fyrirlestra og guðsþjónustur á flest-
Um ferðum sínum. Fyrst sigldi hann 1913 og fór
til Danmerkur, Þýzkalands og Svíþjóðar. 1 ann-
að sinn 1921, og hélt þá fjölda fyrirlestra í Dan-
mörku. 1923 fer hann enn til Danmerkur og
í þeirri ferð prédikaði hann í mörgum kirkj-
úm og hélt marga fyrirlestra um ísland og
^irkjulíf á Islandi. 1925 situr hann svo, fyrir
Islands hönd„ alheimskirkjuþingið í Stokkhólmi,
en eftir það ferðast hann svo alla leið til Róma-
borgar og víða um Evrópu. Loks hefir .hann
flú í sumar farið alla leið suður til Italíu, kom-
ið víða og mörgu kynnst.
Þetta er í fáum dráttum merkipunktarnir í
lífi og starfi þessa mæta embættisbróður og
vinar, en aðalstarí hans, sálusorgin í söfnuði
hans, er flestum ókunn nema þeim„ sem til hans
hafa leitað, en skyldu þeir ekki vera æði marg-
if, og starfið þar meira, erfiðara og- blessunar-
fíkara en flesta grunar?
Árið 1921 var hann sæmdur riddarakrossi »af
Dbr.«, og svo munu margir mæla, að þar muni
sannur riddari krossins hafa hlotið sæmd, sem
við átti og verðskulduð var„
Eg skal játa, að margt fleira hefði ég viljað
Se&‘ja, til lofs og þakklætis þessum kæra vini