Árbók (Kristilegt bókmenntafélag) - 01.01.1932, Síða 49

43
alstaðar athygli á sér, veg'na afburða hæfileika
sinna. Hann innritaðist í guðfræðideild Háskól-
ans og stundaði guðfræðinám sitt af kappi. En
bá var hin svo nefnda nýguðfræði í blóma sín-
um og gerðist Hallesby ákveðinn og áhrifarík-
Ur talsmaður hennar. Hann var þegar með af-
brigðum rökfimur og hittinn, svo að fæstir fé-
laga hans héldu velli í orðasennu við hann, enda
er svo mælt, af þeim er þekktu Hallesby í þá
daga, að hann hafi verið stórhættulegur trú-
uðum stúdentum, sem voru lítt þroskaðir. Hafa
sumir þeirra ekki getað fyrirgefið Hallesby
fram á þennan dag„ framferði hans á stúdents-
árunum, enda tók hann rökfræðilegum afleið-
ingum nýguðfræðinnar og varð hreinn skyn-
semistrúarmaður. En þrátt fyrir vantrú sína,
lifði hann þó mjög reglusömu lífi og hafði óbeit
á hverskonar svalli. —
Árið 1903 lauk hann embættisprófi í guð-
fræði, með ágætri einkunn. Og um svipað leyti
yar það„ að hann tók sitt afturhvarf. Pað voru
ýms atvik, sem stuðluðu að því, að augu hans
lukust upp fyrir náð krossins, sem þó er ekki
bægt að rekja hér„ sökum rúmleysis.
Nú hefst nýr þáttur í æfi Hallesby. Hann sér
betur og betur fánýti mannlegrar speki, frammi
fyrir augliti Guðs, og að orð krossins er hneyksli
hinum óendurfædda manni, en »kraftur Guðs
til hjálpræðis .hverjum þeim sem trúir«. —
Þessi sálarbarátta hans„ sem hann hefir lýst
mjög vel í sumum af Ibókum sínum, varð ekki
sinungis honum sjálfum til mikillar blessun-
3-r, heldur og þúsundum manna, sem hann hef-
ir hjálpað út úr efasemdum og vantrú.
Árin 1904—1907 ferðaðist hann um Noreg,