Heimilisvinurinn - 01.03.1905, Blaðsíða 39

39
„Pabbi, ert það þú?“ Röddin kom innan úi
litlu herbergi inn af stofunni, sem maðurinn var
kominn inn í. ÞaS var veikluleg kvenmannsrödd.
Það drafaði eitthvað í manninum. Hann reikaði
fullur í myrkrinu; nú velti hann stóli um koil, svo
]ak hann sig á borð, og í hvert skipti hrutu blótsyrði.
Aptur heyrðist veika röddin:
„Pabbi! Hvað ertu að gjöra?"
„Láttu mig um það,“ svaraði faðirinn reiðulega,
röddin var hrottaleg og þvöglumælt. „Það eru iika
bölvuð vandræði með eldspíturnai-. Því sefur þú
ehki, Jenny?“
„Jeg get ekki sofið,“ sagði röddin, „jeg finn
svo mikið tih Það eru eldspítur hjerna inni.
Pabbi! mig langar svo til að sjá þig áður en þú
ferð að hátta.“
„Það getur þú fengið á morgun, stúika mín.
Jæja, jeg kæri mig þá ekkert um ijós; jeg kemst
vist af án þess. Góða nótt, Jenny, sofðu rótt“.
Hann hratt upp hurð í innri enda stofunnar,
gekk eða öilu heldur klifraði upp stiga, datt kylli-
flatur inn í lítið herbergi, staulaðist á fætur, og fleygði
sjer endilöngum niður í rúm, sem þar var. Brátt
heyrðust í honum hroturnar, — hann lá ekki lengi
andvaka. — —
Geislar morgunsólarinnar lögðu inn í herberg-
ið, og vöktu hann morguninn eptir, en það var kom-
ið langt fram á dag, þegar hann fór á fætur.
koksins drattaðist hann á fætur; hann rak upp stór